GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1980 - pagina 406

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1980 - pagina 406

1 minuut leestijd Arcering uitzetten

KI MAGAZINE 20

i

I

weerklinkt het in alle steden en dorpen en vlekken door, op één zelfde oogenblik uit tienduizenden monden: God is groot. God is groot. God is groot. God is groot. God is groot! //(betuig dat er geen andere God is dan God. //r betuig dat er geen andere God is dan God. Dit is voor Allah. Maar dan volgt er onveranderlijk, ter eere van den Profeet: /k betuig dat IVIohammed is de gezant van God. il< betuig dat Mohammed is de gezant van God. Kom tot het gebed, /com tot het gebed. Kom tot 't heil, Icom tot 't heil. En althans 's morgens vroeg, roepen ze er dan bij: Bidden is beter dan slapen". Lyrisch beschrijft Kuyper hoe het toegaat. Maar is het niet slechts een „werl<tuigelijl<" massa-gebeuren? Nederlands gevallen minister-president op reis let scherp op: „Boven op de galerij van de Hagia Sophia-moskee te Konstantinopei zag schrijver dezes een klokkenluider die niet vermoeden kon, dat iemand hem zag, meer dan twintig minuten lang, zijn gebed met een geestdrift in heel zijn houding en met een gloed van ernst op het gelaat verrichten, die menig Christenbidder hem benijden kon". Dit is het waarom Kuyper zijn artikelenreeks in De Heraut, in 1910 in boekvorm verschenen onder de titel „Pro Rege", begint met een opgetogen beschrijving van het godsdienstig leven van de Moslims. Ze worden aan de christenen ten voorbeeld gesteld. Hoe voelt een christen zich wanneer hij op reis dit alles waarneemt? „Hij voelt er zich over het land zijner herkomst beschaamd. Hij betreurt de diepe gezonkenheid van de macht der Christelijke religie in de gedoopte landen. En de herinnering smart en ergert hem van de lauwheid, de onverschilligheid, zoo niet de verborgen vijandigheid, waarmee in 't Christenland de gedachtenis aan zijn Heiland en Koning zoo vaak bejegend wordt". Wat moet er in een vrome Moslim omgaan wanneer hij kennismaakt met dit land? Hij moet het stuitend vinden, zo kan Kuyper zich indenken, te sterker „omdat hij, op zijn wijze, niet alleen aan Mohammed, maar ook aan Mozes en Jezus wei ter dege eere toebrengt. Beter dan menig Christen eert hij ook Jezus Christus als den van God gezonden profeet; erkent veel goddelijks en wonderbaars in zijn verschijning; en denkt er niet aan, Jezus met een gewoon leraar op één lijn te stellen. In de Khoran zelf wordt lang niet zookort van Jezus gehandeld. En dan te merken, hoe in het eigen Christenland de Christus voor den inteiligenten kring nog lager staat, dan voor hem, als Mohammedaan, - het verbaast, het verwondert en laat bij hem den onwischbaren indruk achter van van de minderheid onzer heilige religie..." Dat een Islamitische wetenschapsman, zestig jaar later, van harte kon instemmen met de Doelstelling van de Vrije Universiteit zou Kuyper weinig hebben verbaasd. En zeer goed had hij zich ook kunnen inleven in de

m

,,De meest onvergefelijke fout van het Christendom" Het was tbrahiem ( Abraham ) die voor het eerst St astrale eredienst van zijn vader Azar verwierp en de leer van de Enige God instelde, en sindsdien is deze ware Godskennis nooit meer verloren gegaan. Na hem bracht Nabi Moesa ( Mozes ) dezelfde boodschap opnieuw, dit^uial echter uitsluitend aan de Joden. Als goddelijke richtlijnen om naar te leven gaf Hij de ' Tien Geboden '. In de loop van de volgende eeuwen hebben de Joden de openbaring niet zuiver gehouden. Vele profeten hebben hun waarschuwende stem laten horen maar steeds weer tevergeefs, totdat het tenslotte Nabi 'Isa (Jesus ) is geweest, die tot opdracht had de afgedwaalde schapen van de kudde Israels weer op de goede weg te brengen. De Iskum ziet de boodschap van Jesus in wezen als een correctie op de Mozaïsche Wet, zoals die zich onder het gezag van de schrifgeleerden had ontwikkeld. De joden bleven hun Wet trouw en wendden zich van Jesus af. Wanneer ook Paulus geen succes bij de joden heeft en zich dan richt tot de 'heidenen', dat zijn de Grieken en Romeinen, kan het Christendom, vrij geworden van de Mozaïsche Wet, zich als een universele religie gaan aankondigen. Na enkele eeuwen verviel het Christendom echter tot de meest onvergeeflijke fout, die het in de ogen van een moslim kan maken: men vergoddelijkte de brenger van de oorspronkelijke heilsboodschap, aanbad hem als Gods zoon, hoewel hij, evenals alle vroegere profeten, in moslimse ogen slechts een mens was geweest, zij het dan een bijzonder mens, uitverkoren om de goddelijke boodschap over te brengen. Andere gebruiken, die in de ogen van de modims even zovele misbruiken waren, slopen in, zoals monnikendom en wereldverzaking. Ook al waren ze met de beste bedoelingen in het leven geroepen, de Islaam is van oordeel, dat de mens alleen in de samenleving kan bewijzen wie hij is. Godsdienst en maatschappij, d.w.z. het geloof en de practijk '' van het leven, mogen hun onderling verband niet kwijt raken. De toestand in de eerste eeuwen van onze jaari telling was dus zo, dat er twee groepen van 'schrifbe\zitters' waren ~ Lieden van het boek - de Joden en de Christenen, die weliswaar een deel van de waarheid be(zaten maar op bepaalde, en soms zeer vitale punten afge, dwaald waren. Gods genade is echter groot en andermaal \zond Hij een boodschapper, om nog éénmaal de gehele f waarheid onder de mensheid te brengen: de waarheid I aangaande God en de waarheid aangaande de mens, hoe deze zich heeft te gedragen in zijn omgang met zijn medemens. Deze laatste boodschapper was Mohammad ( Allah 's zegen zijt met Hem ) , die zich in zijn zending van het begin af tot de hele mensheid heeft gericht, niet met de bedoeling om een nieuwe godsdienst te stichten, maar om, evenals Jesus corrigerend optredend, te proberen de mensen van hun dwalingen terug te brengen, van 1 het aanbidden van afgoden terug te voeren tot de Enige, \ Alwetende, Almachtige God en Schepper. Bovendien \heeft Mohammad een zeer bijzondere boodschap geXbracht, die destijds een geheel nieuw geluid inhield voor [de toenmalige samenleving, maar ook nu nog niets vanl Ün wc^dejieeft ingeboet. ^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1980

VU-Magazine | 514 Pagina's

VU Magazine 1980 - pagina 406

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1980

VU-Magazine | 514 Pagina's