VU Magazine 1980 - pagina 59

m magUTXne 13

DE STANDAARD. Aboan«meDtjprij5 psr 3 maiffufilt: Voer AiLUtórdun /"Z^U. — bmtanAinslerdam, irauco /"IBö. Enlcde Nummers 5 Cent u o bei Bureel

BCREUE.: Warnioesstruit IM, AmsteriltUB. Olrtctanr-UngtvM- J. N. KIRfYT,

AdvenaatiAB: n> 1 Urt 6 regeli 90 Ceai; iuiere re^el tüarbOTen 1^ Cent; Aanrrageaol Teraeldm^ no liddeg3?eD 1U Ceu per rtgeL

Britten vallen Afghanistan binnen 2 febr; Ongerustheid bestaat allerwege over de Britse inval in Afghanistan. De Afghanen zetten den weerstand voort. De vroegere gouverneur van Jellalabad, Hassan, rukt met een strijdmacht van Ghuzni, tegen de Britten op. Overal scholen weer gewapende benden bijeen. Het ziet er in Afghanistan al zeer jammerlijk uit. om niet te spreken van den weerzin, dien geheel Indië tegen den Afghaansen oorlog koestert. We vernemen dat nu ook Candahar bedreigd wordt. De stad. waar een Engelsch generaal ligt. maar een die niet met ophangen en branden zich handhaaft, bleef tot heden rustig. Thans echter bereikt ons een telegram uit de plaats zelf. dat 2000 huisgezinnen uit den omtrek ,,bijna geheel vernietigd"" zijn door de Ghilzais, die zich bovendien hebben meester gemaakt van zeven dorpen, welker bevolking door hen vermoord is.

Afghanistan helde over naar verbond met Rusland 10 febr; Wat is er aan de hand in Afghanistan? Generaal Roberts toont met feiten aan, dat de Emir ShirAli, gedurende de laatste jaren zijner regering, zich van Engeland afwendde en tot een verbond met Rusland overhelde. Roberts beweert, dat er talrijke aanwijzingen zijn voor het bestaan van nauwe betrekkingen tusschen Rusland en Afghanistan op dat tijdstip. De breuk van Engeland met Shir-Ali heeft een groote

samenspannmg tegen Britsch-lndië aan het licht gebracht en gestuit. Militaire toebereidselen.

Ditmaal februari 1980

versterkingswerken door den Emir op groote schaal ondernomen, konden slechts aan Engeland vijandig zijn. In Engeland wordt verwacht dat het wellicht mogelijk zal zijn de belangen der Afghaanse hoofden en bevolking met de veiligheid van Britsch-lndië in overeenstemming te brengen.

Aanslag op Czaar door ondankbare revolutionairen 19 febr; ,,ln het winterpaleis des keizers heeft een ontploffing plaats gehad. "s avonds te 7 uur. Geen der leden van de keizerlijke familie heeft letsel bekomen. De mijn lag onder de wachtkamer, welke zich onder de eetzaal bevindt. Van de manschappen, die de wacht hielden, zijn 35 gewond en reeds vijf overleden. In den vloer is een gat geslagen, 10 voet lang en 6 voet breed. De leden der keizerlijke familie kwamen toevalligerwijze wat later dan gewoonlijk bijeen en waren nog niet in de eetzaal aanwezig, toen de ontploffing geschiedde. Een onderzoek is ingesteld"". Zoo luidt een ontzettend bericht van gisteren uit de hoofdstad des Russischen rijks, omtrent een feit waarvan de nadere bijzonderheden nog ontbreken, terwijl we dit schrijven. Voorwaar een droeve inleiding tot den gedenkdag van zijn 25-jarige regeering. welken keizer Alexander weldra hoopt te beleven.

Wat speelde zich in dejaren die vooraf gingen aan de oprichting van de V U , honderd jaar geleden, zoal af? Net als de vorige maand ook nu weer een greep u i t d e Standaard.

Tweemaal vorig jaar ontkwam keizer Alexander, gelijk nu weer, als door een wonder den dood. Reeds hernieuwt de revolutiepartij (want dat hier haar hand in 't spel is, lijdt geen twijfel) den openlijk aangekondigden strijd op leven en dood. Zij is haar program van geweld, da! men zich nog herinneren zal, trouw gebleven. 20 febr.; De aangerichte verwoesting is ontzettend. Volgens officiële opgaaf bedraagt het aantal gewonden reeds vijftig. De mijn was gevuld met dynamiet en schietkatoen en de geleiddraad, waarmede men de mijn had aangestoken, kon duidelijk gevolgd worden tot een kelder op de binnenplaats, waar de brandstoffen opgestapeld lagen. Overal zag men gewonde en gedoode soldaten en afgescheurde ledematen liggen. Onmiddellijk na de ontploffing werd het Winterpaleis vervolg op pag. 14

Zelfmoord nu ook al in beschaafde kringen 2 febr; Zelfmoord . . . nu ook al bij kinderen van elf jaar. En dat in hoogst beschaafde kringen . . . bij kinderen van een leeraar onzer hoogere burgerscholen; is het niet ontzettend? Uit een stad in het midden van ons land vernemen wij de volgende treurige en vreeselijke gebeurtenis; het elfjarig zoontje en eenig kind van een leraar der hoogere burgerschool heeft zich door ophanging van het leven beroofd. De aanleiding daartoe, indien men het aanleiding noemen wil. was de volgende: den vorigen dag was het ventje door het ijs gezakt, wat voor den volgenden een bepaald verbod zijner ouders om te gaan schaatsenrijden ten gevolge had. Pa zou, zoodra hij te huis kwam, met het knaapje gaan wandelen, "t Kind loopt driftig naar de keuken, stopt de schaatsen in het fornuis en hangt zich in de meidenkamer aan de riemen op. De laag der zonde daalt al dieper in de wateren des maatschappelijken levens. Zóó de vaderen, zóó de kinderen. En dan schreef nog al onlangs een orthodox leeraar een lofrede op een man van naam, die zichzelf het leven had verkort. Dat we toch ernstig waren I De Heere onze God is van zoo ontzaglijke Majesteit!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen