VU Magazine 1980 - pagina 462

VÜIVIAGAZÊNE 34 De evangelische boodschap van ,,goed nieuws voor de armen" móetwei ,,siecht nieuws" voorderijken zijn, want in mijn land is wat ,,goed nieuws voor de blanken is, voor ons zwarten ,,slecht nieuws" en omgekeerd, zei de zwarte Zuidafrikaanse theoloog Alan Boesak op de Wereldzendingsconferentie die van 12-14 mei in Melbourne is gehouden. Daar stak wel wat in deze redenering, maar er waren er ook die er fel tegen in gingen, vertelt VU-theoloog Jerald D. Gort in dit (tweede) artikel over Melbourne, waar hij deelnemer was. De zgn. ,,derde" wereld was zwaar op deze conferentie vertegenwoordigd. De westerse deelnemers hielden zich betrekkelijk stil en daarom was de invloed van de Aziaten, Afrikanen en Latijnsamerikanen duidelijk voelbaar. Vooral de laatsten domineerden. Voorts heeft Gort de indruk dat Melbourne enige toenadering te zien gaf tussen de ,,evangehkalen" en de ,,oecumenikalen". En er was op 20 mei ook een blank onderonsje, een lunch-ontmoeting van 15 Amerikanen en 15 Russen. ,,De volgende dag hebben twee van de participanten over dit treffen - één Amerikaan en één Rus - de plenaire vergadering erover ingelicht.

Daarbij werd o.a. gezegd dat de kerken geen politieke partijen zijn, en zich dan ook niet als zodanig mogen gedragen. De kerken moeten handelen naar hun ware aard en taak, als bemiddelaars van verzoening. De kerken is de verantwoordelijkheid opgedragen om vrede te zoeken en te bewaren. De Rus wees erop, dat in de Tweede Wereldoorlog meer dan 200 miljoen van zijn landgenoten omkwamen, en stelde, dat het Russisch volk beslist geen nieuwe oorlog wenst. De kerken in beide landen, zo werd tenslotte betoogd, kunnen veel doen om de huidige spanningen te laten verminderen". Toch stond niet centraal in Melbourne de wederzijdse bedreiging met uitroeiing van de eerste en tweede, maar de armoede van de derde wereld. ,,Het brandpunt van Melbourne ligt hierin, dat zij een fundamentele optie voor de economische en politieke armen heeft gemaakt", schrijft Jerald Gort in dit tweede artikel. Volgende maand, in het slot-artikel, hoopt hij in te gaan op het doel en concredsering van het Koninkrijk. En welke middelen bij het bevorden van dat doel mogen worden gebruikt.

Terug uit Melbourne:

Is het Evangelie slecht nieuws voor de rijken? De wereldzendingskonferentie van Melbourne (12-14 mei '80) heeft verscheidene bouwstenen aangedragen voor de verdere uitbouw en ontwikkeling van het missionaire denken van de kerk. Zij heeft zeker geen (voldoende) antwoord gegeven op veel belangrijke kwesties, maar heeft toch een grote dienst verricht door deze zaken onmiskenbaar aan de orde te stellen. Zending en evangelisatie zullen er nog vele jaren mee bezig zijn. Zoals bij alle conferenties van deze aard het geval is, vindt het belangrijkste in de ,,foliow-up" periode plaats. Deze vergadering zal ongetwijfeld haar plaats vinden in de lange rij oecumenische bijeenkomsten, waar zij deel van uitmaakt, als de conferentie die christenen en de wereldtop opriep tot solidariteit met de armen: dat was ontegenzeggelijk haar brandpunt. Zal Melbourne ook als waterscheiding kunnen worden aangemerkt, als mijlpaal in de geschiedenis van de brede ontwikkeling van het denken der kerken, over haar missionaire taak? Zoals we in het vorige nummer van VU-magazine hebben gezien, valt de geschiedenis van de oecumenische bezinning over zending, vanaf 1910 tot Melbourne toe, in drie brede fasen uiteen, waarin achtereenvolgens de nadruk op de zending zelf (1910-1938), de kerk (1938-1958/59), en de wereld

(1958/59-)lag. De twee konferenties die deze fasen indelen waren Tambaram en Ghana: waterscheidingen. Op de vraag of Melbourne ook in deze klasse valt, kan uiteraard nog niemand een zinnig antwoord geven. Wel zou ik er op willen wijzen, dat het thema ,,Uw Koninkrijk Kome" het grote potentieel daartoe heeft, want daarin zijn op een zeer bijzondere wijze de drie hoofdnadrukken van de zojuist genoemde fase theologisch verenigd; daarin zijn zending, kerk en wereld krachtig bij elkaar gebracht. Het zou verheugend zijn, wanneer dit in de komende periode door ging werken in de evangeHsatie- en zendingspraktijk der kerken.

Jerald D. Gort ,,Uw Koninkrijk Kome" Het motief dat aan ,,Melbourne" ten grondslag lag, was de tweede bede van het Onze Vader: ,,Uw Koninkrijk Kome". Deze bede is zéér rijk, eigenlijk oneindig vol betekenis. Zij vormt niet alleen het hart van het Onze Vader, maar gaat ook de gehele realiteit aan. Schepper èn schepping: het Koninkrijk is van de Koning en heeft te maken met al het gecreëerde, de hele kosmos. Dit Rijk betreft ook heel het menselijk bestaan, want volgens God's woord is het nieuwe leven van het Koninkrijk een leven dat bevrijd is in zijn totaliteit maar ook in al zijn delen. Bovendien vindt heel de christelijke realiteit haar hart in deze bede, want deze petitie involveert de totaliteit van het geloofsleven. De bede ,,Uw Koninkrijk Kome" heeft drie wijs-dimensies, die korresponderen met geloof, hoop en liefde. De eerste van deze dimensies is een indicatieve. We belijden met het bidden van de bede, dat het Koninkrijk al werkelijk in Jezus Christus is gekomen. Het bestaat, is nu reeds aanwezig in onze realiteit; dat wéten we, omdat we mét Thomas de handen van de gekruisigde en opgestane Heer van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen