VU Magazine 1980 - pagina 398

]ttl MAGAZINE 12 zogenaamde „Nieuwe Vrijgezellen".^ Ze zouden vrijgezel zijn vanuit een nieuw perspectief: minder uit noodzaak, meer uit vrije wil. Zulke vrijgezellen, zo schrijft Vuijsje, zijn niet minder maar méér dan de meeste getrouwde mensen; zij houden voor zichzelf alle mogelijkheden open . . . Eén van de geïnterviewden stelt: ,,ik merkte dat het lekker was om alleen in huis te zijn... het leven zonder dat constante gevoel van verantwoording te hoeven afleggen, zonder pardon te hoeven zeggen ... Samenleven kost ontzettend veel energie, omdat je steeds gespitst moet blijven op hoe het met de ander gaat. Al die energie komt vrij als je alleen bent en dat ga je dan zitten invullen". Overigens kan gesteld worden dat de door Vuijsje geïnterviewde Nieuwe Vrijgezellen niet afkerig zijn te achten van intieme relaties met anderen, mits deze relaties kunnen worden gerealiseerd op die momenten en op die plaatsen waar het de Nieuwe Vrijgezel het beste en het aardigste uitkomt! We vragen ons eveneens af hoe ,,hard" de reclame-slogans zijn die in Nederland worden uitgebracht door de Stichting ,,Losvast": ,,Alleen ben je niet alleen " en, ,Alleen -goed voor u'' Vooralsnog wijzen de cijfers van het eerdervermelde onderzoek uit dat alléén-gaan in onze samenleving een harde zaak is. Objectief gezien zijn aan het alleenstaan een aantal aspecten van discriminatie te onderkennen (bijvoorbeeld minder kans op goede, betaalbare huisvesting). Daarnaast constateerden we dat de kans op eenzaamheid onder de alleenstaanden aanzienlijk hoger is dan onder de mensen die wel met een (huwelijks-) partner samenwonen. Het ontbreken van een partner-relatie blijkt verstrekkende gevolgen te hebben voor het welzijn, het zich welbevinden van de betrokken persoon. Daarnaast verdient vermelding dat problemen in de relatie tussen (huwelijks-)partners, het falen van de relatie, eveneens sterke eenzaamheidsgevoelens tot gevolg kan hebben. Onder de sterkst-eenzamen bevinden zich een aantal mensen die met een partner samenwonen. Op basis van onderzoekingen in Canada en Amerika concludeert Sermat echter, dat gehuwde mensen significant vaker minder sterk eenzaam zijn of niet eenzaam zijn, zelfs indien de kwaliteit van de huwelijksrelatie tekort schiet. ^^ E e n groot aantal klachten Welke aanwijzingen zijn in het eerder-

aangehaalde onderzoek te vinden voor de samenhang van ,,overige" relaties met eenzaamheid? Het ontbreken van goede relaties met de directe familieleden (broers, zussen, ouders, enzovoort), het ontbreken van een vriendschapsrelatie en het ontbreken van contacten in de buurt blijken eveneens van invloed te zijn op het ontstaan van eenzaamheidsgevoelens. De procentuele verschillen in eenzaamheid tussen mensen met en zonder deze relaties zijn echter veel geringer in betekenis, dan de verschillen tussen mensen met en zonder partner-relatie. Met name onder de gescheiden mensen treffen we een aantal aan die de slechtfunctionerende famiüebanden aanwijzen als medeschuldig aan het (ontstaan en) voortbestaan van eenzaamheidsgevoelens. Het in frequentie teruglopende contact met de eigen kinderen, indien deze elders zijn ondergebracht, grijpt eveneens diep in en wordt veelal beschouwd als direct gekoppeld aan de intensiteit van de eenzaamheidsgevoelens. Het zal dan ook niet verbazen dat juist door de gescheiden mannen en vrouwen veelvuldig wordt gewezen op de situatie van voorheen: ,,je mist contacten zoals vroeger, voor je gescheiden was..." Het ontbreken van contacten in de buurt is een volgend punt dat aandacht verdient. De meeste gehuwde vrouwen noemen een aantal buurt-relaties en beschouwen deze als redelijk tot goed. Een uitzonderingspositie wordt hier ingenomen door een aantal gescheiden vrouwen. We signaleren een groot aantal klachten over de mensen in de buurt, zoals: je wordt gemeden, ze kijken je met de nek aan en ze laten je aan je lot over. Het zal niet verwonderen dat gevoelens van verlatenheid juist onder deze alleenstaande gescheiden vrouwen vaak worden aangetroffen. E e n z a a m in Eindhoven Uit de veelheid van onderzoeksgegevens die de laatste tijd beschikbaar komen, kiezen we voor deze gelegenheid nog enkele data betreffende het

voorkomen van eenzaamheidsgevoelens onder de studenten-populatie. Onderzoekingen uit de U.S.A. en Canada wijzen keer op keer uit dat onder studenten veelal ernstige eenzaamheidsverschijnselen worden aangetroffen. Als verklaringen worden dan aangevoerd: het verbreken van de nauwe dagelijkse banden met thuis zodra de student zich metterwoon in de studentenstad vestigt en de moeilijkheden welke zich kunnen voordoen bij de opbouw van een nieuw netwerk van (vrienden-)relaties. Een groep van ruim 200 studenten uit Eindhoven werd onlangs ondervraagd met speciale aandacht ook voor vereenzamingsprocessen. De situatie onder deze categorie bleek opvallend normaal. Voorzover gehuwd of samenwonend met een partner komt weinig tot geen eenzaamheid onder hen voor. Voorzover men alleenstaand is en een vaste band met een partner mist, doemen eenzaamheidsverschijnselen op. Echter: deze eenzaamheidsgevoelens zijn naar omvang en naar intensiteit bezien, redelijk vergelijkbaar met die van niet-studerende alleenstaande leeftijdgenoten. Slechts op enkele punten treffen we verschillen aan: van de alleenstaande studenten stemt 71% in met de uitspraak: ,,ik voel me soms wel eens eenzaam" en 54% stemt in met: ,,ik vind het moeilijk om duurzaam contact te leggen". Ter vergelijking onder niet-studerende alleenstaande ongehuwde mannen van dezelfde leeftijdscategorie stemde respectievelijk 45 en 39% met deze uitspraken in. Een niet onaanzienüjk deel van de Eindhovense studenten, voorzover zonder partner-relatie, bleek gemisgevoelens te kennen, met name toegespitst op het ontbreken van de partner-relatie: ,,ik mis een man/vrouw die speciaal bij me hoort" en ,,ik mis iemand met wie je je vreugde en verdriet zou kunnen delen". In hoeverre de studentenpopulatie van Eindhoven karakteristiek is voor de gehele nederlandse studentenpopulatie valt echter op dit moment niet na te gaan.

|^ f f| i «; 1 *| ^

i 31 j ^| j |i | ^ I * | | 1 S| f i| 1 ïj | H 1 ij f j|| f *

! 1 ,, 1 j | iU

Inmiddels zijn de eerste, voorlopige, cijfers bekend van een onderzoek naar de relatie tussen seksualiteit en eenzaamheid onder Amsterdamse studenten. Gevoelens van eenzaamheid blijken dat sterk samen te hangen met weinig frequent seksueel contact of met het ontbreken daarvan. Men kan aannemen dat, opnieuw, het ontbreken van een vaste partner hiervoor de | verklaring biedt. ( . . . ) B i

*

j» || ij j

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen