VU Magazine 1980 - pagina 55

Wl magamie9 bewogenheid en uit onze rechtsovertuiging.'* Inmiddels had de economische wetenschap vooruitgang geboekt. Men beschikte over mogelijkheden om de conjunctuur te beïnvloeden en ,,het arsenaal om een crisis te beteugelen" was beter gevuld. Deze stijl van verdedigen noemde CNV-er W. Brak enige maanden later het ,,zich beroepen op het feit dat op economisch gebied in de dertiger jaren de penicilline nog niet was uitgevonden". Schouten en een aantal bestuurders van het CNV zaten weer eens bijeen om problemen in de wederzijdse betrekkingen te bespreken, en onvermijdelijk viel opnieuw de naam Colijn. Wederom werd het eerlijk toegeven van gemaakte fouten bepleit.

ARP-fractie 1948-1952

zich erover beklagen dat de ARP zich teveel van de arbeiderswereld afschermde. Bij de nadering van de verkiezingen van 1952 deed zich weer eens een gelegenheid voor om dit probleem met nadruk aan de orde te stellen. Het was namelijk de gewoonte bij de opstelling van het Program van Actie de daarvoor in aanmerking komende individuen en belangengroepen, zoals het Verbond van Christehjke Werkgevers, de Christelijke Middenstandsbond, de CBTB, het CNV, Patrimonium enz., te vragen vooraf hun wensen kenbaar te maken. Ruppert en Moll lieten het Centraal Comité blijken het zeer te betreuren, dat er niet vaker advies werd gevraagd. Het kwam immers niet alleen aan op het verkiezingsprogram, maar ook en vooral op de uitvoering. Ze drongen aan op overleg ,,zowel met betrekking tot de keus als tot het aantal leden van de fractie, welke voort zouden komen uit de kringen van het CNV". Waarmee, tussen neus en lippen door. Stapelkamp de wacht werd aangezegd.

Colijn Wat men in de antirevolutionaire kring ook zei of schreef om bewijzen aan te dragen voor een moderne en vooruitstrevende gezindheid, het publiek bleef de schim van Colijn zien en onthield de partij zijn gunst. De verdedigers van Colijn raakten vertwijfeld. De eerlijkheid gebood toch erop te blijven wijzen dat hij zelf meer slachtoffer van de omstandigheden was geweest dan

dat hij anderen tot slachtoffer had gemaakt? Men hield vol. Bij de tiende herdenking van Colijns sterfdag wijdde Nederlandsche Gedachten zes pagina's aan de vroegere premier. Het schip van de Nederlandse samenleving, schreef het blad, bevond zich in zijn tijd in een zware economische storm. De kapitein kon niet voor beter weer zorgen en moest zien het schip op koers te houden. Hij mocht zich niet bezighouden met de accomodate van bemanning en passagiers, en of een paar mensen last hadden van zeeziekte of wel eens wat hardhandig uit hun kooi werden gegooid deed er ook minder toe. Betekende dit nu dat alle onderdelen van het beleid ,,voortreffelijk' en ,,onverbeterlijk" moesten worden genoemd? ,,Wij zijn geen dwazen. Waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt en waar gehakt wordt vallen spaanders. Er is ruimte voor critiek. En dan kan men met Prof. Tinbergen en vele anderen van oordeel zijn, dat, daar tenslotte in 1936 toch moest worden gedevalueerd, het dan maar beter geweest was om dit eerder te doen. Dan kan men het standpunt verdedigen, dat er nog meer openbare werken hadden moeten worden uitgevoerd dan er uitgevoerd zijn.(...) Maar door deze critiek wordt het beleid van Dr. Colijn als zodanig niet aangetast. Voor dat beleid als geheel genomen, nemen wij het op. Ook vandaag zijn en blijven wij huiverig voor het manipuleren met de munt en die huivering vindt haar oorzaak ook voor het heden niet in kapitalistische overwegingen, maar zij spruit voort uit onze sociale

,,Er waren in 1936 ook andere middelen dan penicilline. Andere landen hadden reeds gedevalueerd. Ook in onze kring werd daarvóór gepleit en tegen handhaving van de Gouden Standaard." De periode-Colijn bleef voor Schouten, blijkens zijn wat moedeloos overkomende antwoord. ,.een epineus moeilijk vraagstuk". Praktisch niemand was nog bereid Colijn in het licht van zijn tijd te beoordelen en de socialisten konden daardoor ,,een enorme demagogie" bedrijven. Weer bewees Schouten dat het meer was dan trouw aan diens nagedachtenis wat hem verhinderde de staf te breken over het gevoerde beleid. Hij was er niet zo zeker van dat er echte fouten waren gemaakt. „Het is vandaag gemakkelijk om te zeggen dat de handhaving van de Gouden Standaard mis is geweest. Maar spreker voelt dat hij dit alleen mag toevoegen als dit in zijn hart zoo ligt." Schouten was nog niet uit. ,,Nu we van de Gouden Standaard af zijn, hebben we nu waardevast geld? Toen riep men daarom. Zelfs in de Verenigde Staten en ook daar is de koopkracht van de dollar aanzienlijk gedaald." Naar zijn mening probeerde men tegenwoordig met het monetaire beleid moeilijkheden op te lossen die in wezen op een ander terrein lagen.

Minder grimmig Deze bijeenkomst verliep naar het schijnt in een minder grimmige sfeer dan voorgaande conferenties. De al genoemde Brak verklaarde blij te zijn weer met volle vrijmoedigheid op de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen