VU Magazine 1980 - pagina 285

nl magame 19 geerden als een soort vormingswerkers in de kerken. Het engagement van de kerken is er door versterkt. Maar nadelig was, volgens Jan Niessen ,dat datgene wat slechts een onderdeel van de aktie was, het asielrecht, tot hoofdpunt werd gemaakt", terwijl het in zijn visie om een vakbondsen politieke strijd gaat. „Ook zag je dat veel kerkmensen door hun onervarenheid in vallen liepen die door meer ervaren figuren vermeden hadden kunnen worden: in de Marokkaanse wereld spelen heel vreemde dingen waar je als Nederlander niet zomaar zicht op hebt." Wat bedoelt hij daarmee? „De Marokkaanse regering en haar konsuiaten zitten niet stil en proberen op allerlei manieren greep te houden op hun geëxporteerde werklozen. Door je met illegalen bezig te houden, stap je in een internationaal vraagstuk en dat maakt het allemaal niet eenvoudig een kwestie van „barmhartigheid"."

Niet te demokratïsch De Marokkaanse regering beseft dat het ooit tot een massale terugkeer van haar emigranten kan komen als de ekonomie in Europa - zoals nu slechter draait. „Ze probeert dus te voorkomen dat die mensen niet al te demokratisch en politiek gevormd zijn, anders vormen ze straks een bedreiging voor het regiem. Ze heeft daar allerlei middelen voor, bijvoorbeeld het inzetten van spionnen in de asielkerken, het losweken van de buitenlanders van hun organisaties tot en met telefoontjes waarin intimidaties en dreigementen geuit worden". Een andere komplikatie is het politieke spel, zoals dat vanuit Den Haag door mevrouw Haars en de haren gevoerd wordt. „Ook die proberen uiteraard de aktie te verzwakken".

Eenheid bewaren Een eerste noodzaak vindt hij dan ook het bewaren van de onderlinge eenheid, ook in de presentatie van eisen aan de Nederlandse samenleving. „Je ziet dat al heel snel Nederlanders vanuit een goedbedoelde, maar toch andere betrokkenheid bij de zaak (,,was nou toch maar in Marokko gebleven, dan vjas je nu niet illegaal"), namelijk het missen van de achtergronden van de trekarbeid, toch al snel verkeerde adviezen geven: teruggaan, onderduiken, individuele hulp". In plaats van: hier blijven, voor je rechten opkomen, als groep optreden om sterker te staan. Jan Niessen hamert er dan ook in al zijn gesprekken op dat de eindverantwoordelijkheid van de aktie moet liggen bij de werknemers zelf, om dit soort paternalisme te voorkomen. „In die plaatsen buiten Amsterdam hebben wij dat in mei in tal van intensieve gesprekken met kerkbesturen duidelijk kunnen maken. Amsterdam vormt een probleem: de kerken hebben daar heel sterk hun eigen verantwoordelijkheid benadrukt. Uiteindelijk moet het toch gaan om een gedeelde verantwoordelijkheid, samen met de buitenlanders en hun organi-

saties. Anders word je uit elkaar gespeeld". — De kerken in Amsterdam zijrr dus te veel op eigen houtje bezig? „Ja, ze hebben er hun stempel teveel opgedrukt. Het gesprek tussen de Amsterdamse kerken, het plaatselijk aktiekomité en het landelijk aktiekomité heeft dan ook niet plaatsgevonden, werd door de kerken gemeden. Het asiel is tot hoofdpunt geworden en ook het argument dat het zo goed is voor de kerken om met direkte politiek gekonfronteerd te worden. Dat is waar, maar het gaat niet om een aktie om de kerken bewust te maken, maar om een aktie waarin buitenlanders hun rechten mogen opeisen. Daar kun je als kerken in meedoen".

Raad van Kerken komt er nog wel van terug Hoe staat in zijn taxatie de zaak van de illegalen er nu voor? „Allereerst stel ik vast dat de zaak parlementairpolitiek gesproken dichtzit, maar aan de basis zie je beweging, mensen uit politieke partijen gaan er beter over nadenken, overal vragen mensen zich af: wat gebeurt hier? Iedereen vindt de wet diskriminerend en toch gaat het door, ondanks de rechtsstaat. Ook binnen de Raad van Kerken gaat de bezinning door. Ik denk dat zij te snel met een uitspraak gekomen is. Ik denk, als ik zo profetisch mag zijn, dat ze er op terugkomt. Ze worden op dit moment overspoeld met verontwaardigde brieven. Ik denk dat er in allerlei maatschappelijke groeperingen nog ruimte is voor een gesprek. Daarom willen wij ons niet uitsluitend richten op het parlement, maar op een algemene, brede maatschappelijke bespreekbaarmaking van het probleem der illegalen. Want een land komt niet zomaar van z'n illegalen af, die ze zolang heeft gebruikt en misbruikt". De strijd van de illegalen hoort dan ook met name in de vakbond thuis. Grief van Jan Niessen: „Dit aspekt heeft amper de publiciteit gehaaid. Maar

^^-student

H-

' " "eder/anH^ ^ ^ ^ r D e S , ° J ^ ' e n heef,

9^r^r;ct fe^- sinas l^ogSf

- S^so/Z/c/fe,,,, •

^ ' °°''

' " 9««fudeerd

geen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen