VU Magazine 1981 - pagina 421

Enkele getuige-deskundigen Wie er allemaal als getuige-deskundigen zullen verschijnen voor de hiervoor geschetste hoorgroep, was bij het afsluiten van VU-magazine (12 oktober) nog niet bekend. Men was in Geneve op dat ogenblik nog druk in de weer met het aanzoeken van personen uit Oost en West. De hiernavolgende lijst is dan ook onvolledig. Van een aantal getuigedeskundigen volgen hierna enkele gegevens.

McGeorge Bundy Als belangrijk Amerikaans getuige-deskundige verschijnt voor de Wereldraad McGeorge Bundy ten tonele. De belangrijkste post die hij bekleedde was een speciaal assistentschap onder de presidenten Kennedy en Johnson. Bij de laatste was hij een van Johnsons persoonlijke topadviseurs. Zo vergadert Johnson eind juli 1965 een week lang met deze adviseurs over de oorlog in Vietnam. Zij adviseren Johnson de oorlog op te voeren. En inderdaad kondigt Johnson na een week de nieuwe beslissing af: de aanwezigheid in Vietnam wordt opgevoerd van 75.000 tot 125.000 man, waardoor deze al jarenlang slepende oorlog een dramatische schaalvergroting krijgt. Johnsons argumenten voor deze opvoering behelzen de „Amerikaanse verplichtingen aan Zuid-Vietnam", „de Chinese agressiviteit", ,,de noodzaak het

kommunisme in Azië te bedwingen" en de ,,eer, geloofwaardigheid en veiligheid van de Verenigde Staten". Een golf van oppositie spoelt over het land na het bekend worden van deze maatregelen. Overal worden „teach-ins" georganiseerd waar vooral studenten de oorlog ter diskussie stellen. Bundy verdedigt op sommige van de teach-ins als regeringszegsman en topadviseur van Johnson diens beleid. Volgens hem hadden de Verenigde Staten hun eer verbonden aan de verdediging van Zuid-Vietnam en vereiste het nationale belang „het voortdurend in toom houden van het kommunisme, in 't bijzonder het Chinese kommunisme met z'n strevingen naar gebiedsuitbreiding en z'n toenemende militaire bekwaamheid". Enkele maanden later kondigt Bundy z'n aftreden aan. Hij treedt enigszins uit de direkte politiek en wordt voorzitter van een kulturele organisatie, de Ford Foundation. In 1966, als hij nog maar net in funktie is, doet hij al weer snel van zich spreken. De Ford Foundation maakt zich op dat ogenblik, als vrijwel enige organisatie, sterk voor onderwijstelevisie, maar zit met het probleem van financiering. Bundy heeft een briljant idee en brengt daarmee wat leven in een als erg saai en middelmatig beoordeeld tv-seizoen. Bundy stelt voor de zaak te bekostigen door een kommunikatiesatelliet in een baan om de aarde te brengen die de vaderlandse programma's doorgeeft. De baten daarvan kunnen worden gebruikt voor onderwijstelevisie. Het voorstel roept meteen een afkeurende reaktie van de industrie op maar het Genootschap voor Kommunikatiesatellieten ondersteunt het voorstel krachtig en wil zelfs het benodigde materiaal leveren. Het Genootschap ziet zelfs ongekende mogelijkheden met zo'n satelliet: je kunt 'm gebruiken voor tv, telefoon, telegrafie, dataprocessing en wat al niet. De kosten van onderwijstelevisie kunnen dan over tal van kommerciële kommunikatievormen worden gespreid. Een overheidskommissie verwerpt het plan echter (,,de inkomsten zijn te gering") en stelt als oplossing een federale belasting voor. Bundy begon zijn loopbaan als politikoloog bij de Raad van Buitenlandse Betrekkingen, eind jaren veertig. De Harvard Universiteit heeft een belangrijke rol gespeeld in zijn leven. Van '49 tot '51 was hij er gastlektor en van '53 tot '61 hoogleraar en dekaan op de Fakulteit der Alfa-en Bètawetenschappen. Met H. L. Simson schreef hij in 1948 een boek over oorlog en vrede („On Active Service in Peace and War") en in 1968 een boek over regeringszaken („ The Strength of Government"). Óp 't ogenblik is hij hoogleraar geschiedenis aan de Universiteit van New York (sinds '79). In dezelfde stad is hij kurator van het Metropolitan Museum of Art.

McGeorge Bundy

Johnson

André Fontaine

Johnson gaf opdracht tot schaalvergroting van de oorlog In Vietnam, zodat ook het aantal slachtoffers toenam

384

Uit Frankrijk komt een redakteur van Le Monde, André Fontaine (1921, Parijs). Hij is gespecialiseerd in buitenlandse politiek, zoals moge blijken uit enkele boeken die hij schreef, twee pillen over de,,Geschiedenis van de Koude Oorlog" (1966/'67) het „Atlantische Verbond ten tijde van de dooi" (1959) en de ,,Koude Burgeroorlog" (1969). Van al deze winterse vu-Magazine 10 (1981) 10 (november)

André Fontaine

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen