VU Magazine 1981 - pagina 67

Ook de EO ziet mogelijkheden in de satelliet. Het decembernummer van het programmablad Visie bevatte een uitvoerige beschouwing over het Amerikaanse evangelisatieproject „Look Up", datgebruikwil maken van satelliettelevisie

Het wenste vrijwel alle Islamitische staten te kunnen bereiken. En zo zaten er toch nog heel wat politieke haken en ogen aan de bijeenkomst van de technici. Het PTT-verslag bevat onder het kopje Tijdnood de volgende, kennelijk zuchtend neergeschreven passage: ,,Het structureren, coördineren, in pleno-vergaderingen bespreken, vaak geamendeerd terugverwijzen voor nadere bestudering van de uitkomst van al deze deelactiviteiten — waarbij veel tegenstrijdige, meestal politieke belangen de technische en fysische mogelijkheden geweld aandeden — heeft van de conferentie meer tijd geëist dan in het vergaderschema was voorzien." Niettemin is men er in Geneve ten slotte wel uitgekomen voor wat betreft de verkeersregeling in de ruimte. Als alle landen er het geld voor over hebben, hangen straks keurig op een rijtje boven de evenaar diverse groepen satellieten rond de aardbol, op een onderlinge afstand van ten minste 6 graden. In de buurt van de Nederlandse parkeerplaats is ruimte voor de Belgen en de Westduitsers. Hun satelliet is — door de onvermijdelijke spill-over — ook in Nederland te ontvangen, meldde de terugkerende Nederlandse delegatie. Met dezelfde antenne. Wat gedistancieerder deden de Britten. Die voelden er niets voor om ook gezellig naast hun buurlanden te komen hangen. Zij claimden een plekje verderop boven de Oceaan, op 31 graden. Met dezelfde antenne lukt het dan ook zeker niet om Engeland hierte ontvangen.

Luxemburg Niet zonder wenkbrauwengefrons las menigeenevenwel in het PTT-verslag dat ,,in bepaalde delen van ons land in principe ook ontvangstmogelijkheden voor de Franse en Luxemburgse programma's aanwezig zijn." Wat had dat te beduiden? Wat moest een klein landje als Luxemburg met een satelliet? Maar geruststellend klonk verderop in het verslag dat het .zeer de vraag Is" of een redelijke ontvangst van Luxemburg (en Frankrijk) met een normale antenne mogelijk is. Geen vuiltje aan de lucht dus.. Pas naderhand begon de twijfel te knagen of de Luxemburgse splll-over niet te luchthartig was geschat. En in menige dagbladbeschouwing is sindsdien de volledige ondergang van het Nederlandse omroepbestel reeds aangekondigd als gevolg van een door de Luxemburgse satelliet ook op Nederlands publiek gericht commercieel programma. ,,Ten dode opgeschreven." ,,Geen houden meer aan." ,,Niet

tegen te houden." Een verbazingwekkend ondergangssfeertje is de laatste jaren gecreëerd rond DE SATELLIET. Wie zich echter nuchter verdiept in 'de vraag hoe technisch, politiek economisch en juridisch de zaken liggen, komt tot bedaarder conclusies. Wil er zoiets op de buis komen als een puur commercieel Luxemburgs programma (of iets vergelijkbaars) dan moet er vanuit Nederland bereidheid zijn daar aan mee te werken. Wil Nederland dat beslist niet, dan gebeurt het simpelweg niet. Dat heeft mede te maken met een tweede technische ontwikkeling, die wellicht aanzienlijk belangrijker zal blijken dan de satelliet: de kabel. Omstreeks 1985 verwacht men dat 8 5 % van Nederland bekabeld zal zijn. Mede om die reden wordt hier nauwelijks een markt verwacht voor individuele parabool-antennes voor de ontvangst van satellietsignalen. De Geneefse conferentie, vier jaar geleden, ging uit van een ontvangstmogelijkheid met individuele antennes van de eigen nationale omroep. Met schotels van ongeveer een meter en een speciaal voorzetapparaat zou dat kunnen. Bij massaproduktie werd de prijs daarvan voorlopig geschat op ƒ 1.000,- zo meldde het PTT-verslag. Maar sindsdien circuleren veel hogere bedragen. Een recente Duitse schatting is ƒ 2.500,- all-in. Dr. O. Wansdronk (produktie-manager Satelliet-TV, Elektronische Distributiesystemen van Philips) schat alleen al de installatiekosten op ƒ 400,-. De schotel dient zwaar te worden verankerd in tuin, op het dak of aan de muur en dient zeer nauwkeurig, precies op de satelliet te worden gericht. Nog niet zó eenvoudig. Het NOS-rapport acht thans de schatting van ƒ 1.000,- aan de te lage kant. Op het Kabelcongres '80, vorig jaar november in Amsterdam zei dr. Wansdronk ,,Niet waarschijnlijk is dat veel individuele kijkers een eigen satelliet-ontvangstinstallatie zullen kopen." De NOS verwacht dat ook niet evenmin als tal van andere deskundigen. Voorlopig is dat voor tal van politici op de wereld een hele opluchting want de echte problemen gaan voor hen pas komen wanneer de techniek een antenne heeft ontwikkeld voor een paar honderd gulden. Met enige onzekerheid wordt in tal van hoofdsteden dan ook de geruchtenstroom gevolgd over de prijs van satelliet-antennes voor individueel gebruik. Hoe meer die zakt, hoe moeilijker het zal blijken de informatiestromen in de wereld nog te beheersen (d.w.z. te voorkomen dat deze bepaald zullen gaan worden door enkele westerse multi-nationals). Maar voorlopig is wel een nuchter feit, dat deze simpele antenne er nog steeds niet is: veertien jaar nadat men zich op VN-niveau al zenuwachtig over deze mogelijkheid begon te maken. En verder ziet het er naar uit dat de Westeuropese landen ook onderling afspraken gaan maken ter bescherming van hun eigen omroepstelsels. Ook de aanhangers van de ,,free-flow" kennen een leer en een leven.

Kabel

Hoe groot zijn de bundels, die tv-satellieten naar de aarde stralen? Verschillende kaarten zijn in omloop. Ze worden groter of kleiner getekend naar gelang de technische en politieke inzichten van de gebruiker vu-Magazine 10 (1981) 2 (februari)

Zeker in Nederland krijgt satelliet-tv alleen betekenis wanneer het signaal verspreid gaat worden door de kabel, het verschijnsel dat zich aanvankelijk heel onschuldig aandiende onder de naam ,.centrale antenne", maar waarvan tegen 1984 velen Orwell-achtige visoenen krijgen, vanwege de mogelijkheden die daarin schuilen, Nederland is thans voor pim. 60 % bekabeld en omstreeks 1985 zal dit percentage opgelopen zijn tot 85 % zo is de verwachting. Ons land geldt thans reeds als een van de dichtstbekabelde landen ter wereld; Amsterdam heeft reeds het grootste kabelnet van Europa. De mogelijkheden, die in die kabel schuilen zijn legio en schier onuitputtelijk worden deze wanneer over een tiental jaren de huidige kabels worden vervangen door de glasvezelkabel. Het zit er in — staatssecretaris mevr. Smit-Kroes zinspeelde daarop al in haar openingsrede van het Kabelcongres '80 november vorig jaar — dat we dan één geïntegreerd communicatienet krijgen voor alle diensten en transport voor informatie, dus ook de telefoon. Niet zonder ongerustheid hoorden de vele kabelexploitanten in de zaal haar aan, want dat kon wel eens het einde betekenen van hun zelfstandigheid als ondernemers op gemeentelijk niveau. ,,U weet dat ik de PTT een goed hart toedraag", zei de liberale staatssecretaris ook nog. De duizelingwekkend vele mogelijkheden die in de kabel 61

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen