VU Magazine 1981 - pagina 347

Scheikunde studeren: vooral niet nadenken over je latere beroep Hoe ziet „medicijnen" eruit? Je studeert zo'n zes, maar meestal zeven jaar voor het doktoraal-eksamen. Dan mag je ,,drs." voor je naam zetten. Veel kun je daar echter niet mee doen, want je bent nog geen echte arts. Daarvoor moetje je specialiseren. Je kunt uit dertig mogelijkheden kiezen: huisarts, internist, neuroloog, bedrijfsarts en noem maar op. De wachttijden voor die specialisatiekursussen zijn steeds langer. Toch komt in de praktijk iedereen wel terecht. De huisartsstudie duurt een jaar. Naast een theoretisch gedeelte loop je vooral veel stage: driekwart jaar bij een huisarts en een kwart jaar bij een medische instelling, bijv. een ziekenhuis of een medisch opvoedkundig buro. Naast het doktoraal eksamen geneeskunde is er nog de ,,vrije studierichting". Je wordt dan geen arts maar wetenschappelijk onderzoeker, bijv. op het gebied van farmakologie, anatomie of biochemie. Het lijkt dat aan de VU bijna niemand deze richting kiest. Om medicijnen te studeren moetje natuur-en scheikunde in je pakket hebben. Heb je dat niet, dan moet je eerst een vrij zwaar vervangend programma volgen voor je aan de eigenlijke studie mag beginnen. Voor medicijnen geldt een ,,numerus fixus", een vaststaand aantal studenten dat ingeloot wordt. De afgelopen jaren was het aantal aanmeldingen twee tot drie keer groter dan het aantal beschikbare plaatsen. Voor het nieuwe studiejaar 19811982 lag de numerus fixus rond de 2.000 studenten voor alle universiteiten.

STUDENTE MEDICIJNEN: '

„Je moet goed kunnen stampen" Carien Miedema (21) werd na de middelbare school aanvankelijk uitgeloot voor medicijnen. Ze deed toen een jaar de HBOopleiding fysiotherapie. Ze lootte daarna opnieuw en ditmaal met sukses. Inmiddels staat ze aan het begin van het derde jaar van de medicijnenstudie aan de VU. Waarom koos ze voor deze studie? ,,Nou, ik weet nog steeds niet precies waarom ik medicijnen heb gekozen, 't Was een studie die me, tegen die tijd dat ik moest beslissen, nét iets leuker leek dan andere studies. Ik dacht daarbij aan mensen helpen of als arts naar een ontwikkelingsland gaan. Het voordeel boven fysiotherapie vind ik datje meer richtingen uit kunt. Er zijn erg veel specialisaties mogelijk. Wél is de studie helemaal op het beroep van arts gericht, maar dat wil ik toch graag worden." Volgens haar overdrijven veel buitenstaanders schromelijk de intelligentie die je nodig hebt om arts te kunnen worden. ,,De studie vereist echt niet zoveel inzicht, 't enige is dat je goed moet kunnen stampen en veel uit je hoofd leren, tenminste, zoals de studie nu is opgezet. Iedereen die dat een beetje kan is in staatom dokter te worden." Een wens van Carien: méér dan nu bezig zijn en ervaring opdoen in de praktijk, door meer stages in de eerste jaren van de opleiding. ,,We krijgen de eerste vier jaar erg veel theorie en pas in 't vijfde ga je eens het ziekenhuis in. Het zou leuker zijn als je je kennis direkt zou kunnen toepassen." •

vu-Magazine 10 (1981) 8 (september)

Het was zo groots aangekondigd in Ad Vaivas, liet huisblad van de VU: op 13 april om half acht een diskussie-avond over wetenschap en samenleving. Speciaal voor natuur- en scheikunde-studenten, want hun tak van wetenschap staat in een slechte reuk (letterlijk en figuurlijk) bij de bevolking sinds de uitvinding van kernenergie en het gebruik van allerhande weilanden voor overtollige overblijfselen van de chemische industrie. Een klein handjevol van die studenten aan de VU snapte dat je, als je natuur- of scheikunde studeert, je een grote kans loopt na je studie in een witte jas rond te lopen bij Philips Duphar, verantwoordelijk voor de vergiftigde Volgermeerpolder, of bij een ander fatsoenlijk bedrijf. Vandaar die videofilm met diskussie, dan horen je medestudenten ook 'es waar ze ooit terechtkomen en misschien hebben ze tegen die tijd ideeën opgedaan over hoe je je maatschappelijke verantwoordelijkheid beleeft, en dergelijke gifzaken kan voorkomen bij voorbeeld. De zaal stroomde vol. Ja, dat dacht je. Die medestudenten waren massaal thuisgebleven (maandagavond Tros-avond) en behalve het handjevol organiserende studenten diende zich één belangstellende aan: juist, de beroepshalve aanwezige verslaggever van VU-magazine. Maar niet getreurd, ook voor hem wil men het videofilmpje over de Volgermeerpolder nog wel afspelen. Helaas lukte ook dat niet: de videoband raakte verstrengeld in het inwendige van dit moderne medium en kwam er als een verkreukelde reep ellende weer uit. De studenten besloten daarop zich massaal te gaan bedrinken. ,,We hadden beter een pornofilm kunnen draaien" zei er nog één tijdens de aftocht. ,,Wat hebben wij eigenlijk met de Volgermeerpolder te maken?" luidde een vraag op het voor een kleine honderd natuur-en scheikundestudenten klaar liggende diskussiestencil. 't Zal nog wel even duren voor alle VU-natuur/scheikundestudenten dit soort vragen als gesneden koek beschouwt. Waarom komt de doorsneestudent niet naar zo'n avond?

,,Hij of zij verdringt dit soort vragen, onder het mom van ,,te druk". Dit soort kritische vragen over je latere beroep en het bedrijf waar je gaat werken mag je niet stellen, want die zijn tegen het zere been", hoort VU-magazine de volgende dag van een van de organisatoren. ,,Misschien moeten we een andere vorm vinden", zegt een ander. Want het zijn juist de studenten die niet bereikt worden, die een grote kans lopen bij een multinational terechtkomen. Hoe luiden de cijfers? Dr. G. L. Engel, fysioloog op de geneeskundige fakulteit van de VU stelt met een aantal anderen regelmatig een onderzoekje in voor de Koninklijke Nederlandse jChemische Vereniging. Om het aantal vakatures in de komende jaren te kunnen voorspellen, werd ook het aantal bij bedrijven werkende, aan een universiteit afgestudeerde scheikundigen opgeteld. Dat zijn er bijna 3250, volgens een telling die in juni 1980 werd afgerond. Zo'n driekwart van hen (2592) werkt bij slechts zeven bedrijven. De top-zes ziet er dan als volgt uit: 1 Shell 694 2Akzo • 530 3 Unilever 518 4 Philips 394 5 DSM 280 6Gist-Brocades 176 De overblijvende 656 chemici uit deze groep werken verspreid over 240 bedrijven. Met andere woorden: de kans dat je, als je na een scheikundestudie gaat werken, bij één van deze zes giganten gaat werken, is behoorlijk groot. •

317

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen