VU Magazine 1981 - pagina 343

geen zoete broodjes zouden worden gebakken. ,,ln de gemeente gaat tiet om delevende God, de God van Abraham, Izak en Jacob. Met grote intensiteit zal de gemeente trachten haarleden te doen toenemen in de ervaring met en de kennis van de omvang met deze God. Het houdt in ieder geval in een fundamenteel anders verstaan van de wereld dan in de meeste moderne geestesrichtingen gevonden wordt. Niet alleen laat de gemeente zich voeden uit bronnen, die zij in geloof van Gods kant ontvangt, maar ook — en dat is het tweede gezichtspunt — in en door die omgang met God en in en door die voeding uit deze bronnen is zij principieel betrokken bij de strijd om recht en vrede. De gemeente zal alleen kunnen toenemen in de volheid van Christus wanneer zij tracht haar leden toe te rusten tot een christen-zijn, dat zich — in navolging van Jezus Christus — kenmerkt door het kiezen van de zijde van de ontrechten en ontheemden." Begrijpelijk dat menige Middendorper wat witjes om de neus werd toen de VU-onderzoekers in afwachtend zwijgen de knop van de bandrecorder indrukten om hetgroepsberaad vastte leggen.

één kerkgebouw met 1.100 zitplaatsen, een kerkelijk vergadercentrum en een jeugdgebouw, ruim 1.500 belijdende leden en ruim 1.200 doopleden. Het aantal predikantsplaatsen is drie. Wie de opsomming in het rapport leest van alle groepen die in de Geref. Kerk van Middendorp bestaan (een aantal is interkerkelijk) krijgt het beeld van een bloeiende kerkelijke gemeente. De onderzoekers telden maar liefst 82 gezelschappen, die zo nu en dan bijeenkomen. Maar daarbij zijn naast kerkeraad en wijkkerkeraad dan ook de commissie voor het bloemenfonds geteld, de preekvoorbereidingsgroep, de commissie voor het jaarboekje en de commissie die oud papier inzamelt voor het orgelfonds. Uiteraard was het volslagen onmogelijk om alle groepen te volgen, vandaar de selectie van negen ongelijksoortige gespreksgroepen uit dit rijke assortiment. Dat het niet de bedoeling van de onderzoekers was om al gauw tevreden te zijn over de kerkelijke bedrijvigheid in Middendorp liet een in maart 1978 vervaardigde Werknota reeds vermoeden. In nogal galmende kanseltaal werd duidelijk gemaakt dat er

/U-Magazine 10 (1981) 8 (september)

,, Doe asjeblieft je mond open!" in ten minste twee groepen kregen de onderzoekers te horen ,,Doe asjeblieft je mond open. Dit vinden wij zo ellendig." Overigens verwachtte het onderzoeksteam (de zondeval indachtig) niet de ideale situatie in Middendorp aan te treffen. De Werknota vervolgde: ,,Het verschil tussen de woorden, die in de bijbel en in 'de traditie van de kerk over de gemeente en haar doeleinden

gesproken worden (wij hebben geprobeerd daarvan in het voorgaande iets samen te vatten), het verschil tussen die woorden en de werkelijke situatie in de gemeente is groot. Dat kan niemand ontgaan. Daarom is gemeente-opbouw feitelijk antwoord op de vraag hoe het verschil tussen het gemeente-zijn in de volheid van Christus en de ervaarbare werkelijkheid overbrugd kan worden. In ons onderzoek hopen wij die groepen van gemeenteleden te ontmoeten, die dit verschil als zo groot ervaren dat bij hen behoefte aan verandering ontstaat. Het kan ook aktiever worden omschreven: gemeenteleden, die het gemeente-zijn verstaan als een onafgebroken worsteling om met elkaar in de buurt te komen van en te blijven bij de maatstaven van de Heer van de gemeente. Daarin ligt een bewust nastreven van veranderingen besloten." Was er nog kritiek in Middendorp op het gehanteerde ideaalbeeld? vraagt VU-magazine. Hendriks: ,,Niet in potentie. Wel op de woorden waarin we 't vertaald hebben, over de theologische kreten werd dan gezegd: wat stelt dat nu voor? We begrijpen er niets van. Bla-bla." Voor de onderzoekers zelf was de project-opzet iets nieuws en men heeft er dan ook geen moeite mee te erkennen dat de aanpak hier en daar beter had gekund. Zo was de rol van de onderzoekers wat onduidelijk aan de leden van de groepen. Het zwijgend bijwonen van bijeenkomsten bleek niet in alle gevallen op prijs te worden gesteld. Daarvoor waren de gezelschappen te klein. Maar uiteraard was het ook onwenselijk sterker invloed uit te oefenen op de gang van zaken dan alleen al door de aanwezigheid het geval was. Als de onderzoekers dus iets zeiden was dat zo bescheiden mogelijk. En zeker niet kritisch. Maar dat schiep weer onjuiste verwachtingen over de kijk van de onderzoekers op wat zich afspeelde.

313

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen