VU Magazine 1981 - pagina 218

Uit de Hortus

De druif (2) Daan Smit

„ Toen zij in liet dal Eskol gekomen waren, sneden zij daar een rank met één tros af, die zij met tiun tweeën aan een draagstok droegen..." (Humeri 13:23) De druif is een houtachtig gewas, waarvan de ranken kunnen uitgroeien tot een lengte van meer dan twintig meter. De hoofdstam kan vrij dik worden; het hout is taai en buigzaam en bedekt met een vezelige, sterk gespleten kurkhuid. Ai naar gelang het ras is het blad hartvormig, drie-totvijflobbig,al dan nietvan onderen behaard, terwijl de bladranden grof getand zijn. Per soort varieert devruchtvorm sterk, evenals de kleur, die nuanceertvan donkerlichtofgeel-groentot donker- of lichtroodpaars-blauw. Erzijn in de loop der eeuwen ontelbare vormen ontstaan die niet alleen op vruchtgrootte, smaak of opbrengst werden geselekteerd, maarevengoed wat betreft de groeionwikkeling op verschillende gronden van uiteenlopende samenstelling, hetgeen eveneens geldt voor diverse klimatologische omstandigheden. Zozijner ook enkele kultuurvariëteiten die in

200

ons klimaat buiten rijpe vruchten voortbrengen. Geplantaan de voet van een zuidmuur, waarvan te voren het plantgat gevuld ismetgoede vruchtbare aarde, zal zo'njongedruifzich snel ontwikkelen. Met ieder blad, wordt ook een zelfhechtende rank gevormd die de jonge scheut houvast geeft. Zo'n rankvindtalleen steun wanneerer andere takjes inde buurtzijn.

Groeitdedruiftegen een muur dan is het dus zaak de jonge loten regelmatig op te binden om stukwaaien te voorkomen. Enkele jaren na het planten kunnen de eerste druiventrossen reeds worden verwacht. Om grotere druiven te krijgen moet gekrentworden;datwil zeggen de helft van de vruchtjes, — vooral de kleinste —, per tros verwijderen. Wordt dat na-

iiiiiipiin.jMag!

De alyemeene vrede dot I h a ïoorzeyd

gelaten dan zullen de afzonderlijke bessen ook kleiner blijven. Dejaarlijkse snoei is erg belangrijk. De sterkst ontwikkelde hoofdscheuten worden gehandhaafd, terwijl de kortere vruchtdragende takken jaarlijks, — na de vorst, dus in het vroege voorjaar — tot op ongeveer vijf centimeter worden teruggesnoeid. Stevige, goed vruchtdragende scheuten worden verkregen door perteruggesnoeid stengelstukje, één tot maximaal twee uitlopers te laten zitten. De restwordt in een vroeg staduim weggebroken. Ook deze scheuten dienen vroegtijdig te worden opgebonden. Daarbij kunnen de hechtranken worden weggebroken, omdatze toch niet funktioneel zijn en onnodig voedsel wegnemen dat nu ten goede kan komen aan de vruchtvorming. Zij die zelfs eens druiven willen kweken kunnen gedurende werkdagen van 8.00-17.00 uur planten afhalen op de hortus voor ƒ 7,50. Gezien de lengte (ongeveer één meter) kunnen ze nietworden verzonden. D

Zij zullen zitten een ieder onder zijnen wijnstok en onder zijnen vijgeboom . . „ . . vu-Magazine 10 (1981) 5 (mei)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen