VU Magazine 1981 - pagina 286

inkomsten (10 % van de advertentie-omzet). Maar zoveel was de bedoeling niet, betoogde Smeekes geruststellend. Er zou slechts een voorstel liggen om 84 miljoen meer uit de STER te halen. Hij bestreed bovendien dat van elke STER-gulden 55 cent aan de kranten zou worden onttrokken. Dat was zwaar overdreven. Maximaal 15 tot 20 miljoen schatte hij de komende dagbladschade (23 miljoen, zei hij enkele weken later in een discussielunch in Rotterdam). In ieder geval zal de pers wel een flinke veer moeten laten. En dat terwijl nu al tal van kranten drastisch het aantal redactionele pagina's moeten beperken omdat ze in de rode cijfers zijn geraakt of dreigen te raken. De opgewondenheid over de kennelijke regeringsvoornemens om de reclamegeldstroom nog een beetje meer van de drukpers te verleggen naar radio en televisie is dan ook groot. „Volstrekt onverantwoord", noemde NDP-voorzitter drs. A. A. J. W. Thijssen, uitbreiding van STER-zendtijd in het recente NDP-jaarverslag. Ook de Persraad (het adviescollege van de CRM-minister over perszaken) wilde in april niets weten van het door de NOS ondersteunde STER-voorstel om de etherreclame uit te breiden. ,,Nu tiet economisch klimaat van de pers een in het algemeen ongunstig beeld vertoont is dat hoogst ongewenst", schreeft dat college. Want door de economische teruggang lopen de advertentie-inkomsten toch al terug. De vrees bestaat dat de hele dagbladpers in de rode

cijfers dreigt te raken en in ieder geval zal dat leiden tot drastische abonnementsprijsverhogingen. Woorden als,,catastrofaal" en „rampzalig" vallen. In een brief aan de kabinetsinformateurs poogt de NDP het onheil af te wenden, dat de STER, de NOS (minus de NCRV) en het demissionaire kabinet voor de pers hebben opgeroepen. Ook de Omroepraad, allerminst overtuigd van de behoefte aan en noodzaak tot een drastische zendtijduitbreiding in verband met het zogenaamde satellietgevaar, stemde half mei slechts ,,met een zekere aarzeling" in met het plan van minister Gardeniers om ten behoeve van de Wereldomroep de radio-reclame van de STER uit te breiden. Dit in verband ,,met de gevolgen die uitbreiding van reclamezendtijd kan hebben voor de pers."(...) „De raad zou zich kunnen voorstellen dat binnen afzienbare tijd een situatie ontstaat die een verdere uitbreiding van reclamezendtijd niet meer verantwoord maakt", klonk het waarschuwend. Nu zijn de strijdende partijen, NOS zowel als NDP gehandicapt door het feit dat geen van beide lichamen in staat is een eigen cultuurpolitieke visie te ontwikkelen. De NOS is het wettelijk verplichte samenwerkingsorgaan van alle omroepen. EO, VPRO, VARA, TROS, Veronica en noem maar op. Slechts de behoefte aan meer zendtijd en geld verenigt hen in deze kwestie. Enige gemeenschappelijke visie zit er niet achter. Omgekeerd geldt hetzelfde van de NDP, waarvan alle kranten, ongeacht de politieke kleur lid zijn (alleen De Waarheid staat erbuiten). Dat maakt geen van beide partijen tot een volwaardige discussiepartner wanneer cultuurpolitieke vraagstukken ter tafel komen. Gezien hun samenstelling zijn NOS en NDP moeilijk in staat om een visie daarop te ontwikkelen. De afzonderlijke kranten en omroepen hebben afhankelijk van hun politieke en levensbeschouwelijke

Cartoons uit het jaarverslag 1980 van de Nederlandse Dagbladpers

260

vu-Magazine 10 (1981) 7 (lull)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen