VU Magazine 1981 - pagina 181

De zon gaat niet voor iedereen op

Sociale woningbouw iieeft aditerstand in energieiiesparing Is dat niet vreemd? Sinds 1973, de oliekrisis, iiebben tal van energiebesparende maatregelen hun weg gevonden in ons land, zelfs met zo'n vaart dat halverwege 1980 een rem werd gezet op het verstrekken van isolatiesubsidies. Maar het was vooral de partikuliere woningbouw die snel wist in te spelen op die nieuwe ontwikkelingen. In de sociale woningbouw komen isolatieplannen maar traag van de grond.

Amsterdam bij voorbeeld begon pas vorig jaar met de uitvoering van een isolatieplan voor sociale woningen in de nieuwere wijken. Het lijkt erop dat de gegoeden in de samenleving snel wisten te profiteren van de nieuwe mogelijkheden, terwijl juist de minder gegoeden, gehuisvest in de sociale woningbouw, het sterkst worden gekonfronteerd met de hogere energierekeningen. Hoe komt dat? Negen natuur- en scheikundestudenten van de VU gingen dat na aan de hand van een stadsvernieuwingsprojekt in de Indische buurt in Amsterdam. Zij deden dat in het kader van het doktoraal bijvak ,.Algemene Variant" dat poogt de natuur- en scheikundestudie in een bredere maatschappelijke struktuur te plaatsen (zie kader). Ze gaven daarvan verslag in een rapport dat de dubbel uitlegbare naam ,,Bezonnen Souwen " draagt. Het blijkt dat er meerdere knelpunten in de sociale woningbouw zijn die energiebesparende plannen vertragen of verhinderen. Enerzijds zijn er de (verouderde) voorschriften en anderzijds zijn er de ontwerpers, de bouwers en de beheerders die allen hun eigen redenen en belangen hebben om af te dingen op isolatiemogelijkheden. Ook de inspraak van bewoners funktioneert niet optimaal, zodat tal van wensen om voor hen vaak onduidelijke redenen in bureaula of prullenmand verdwijnen. In het geval van de

vu-Magazine 10 (1981)5 (mei)

stadsvernieuwing in de Sumatrastraat (Indische buurt) te Amsterdam (foto: Bram den l-lollander)

Indische buurt hadden de bewoners zelf lagere stookkosten en energiebesparende mogelijkheden op hun verlanglijstje gezet. Zij brachten deze

De voorschriften zijn verouderd en staan in de weg

wensen in 1978 in op een vergadering van het ontwerpteam, waarin zij, de architekten en enkele gemeentelijke instellingen zitting hadden. Maar de bewoners gaan al van start met een reusachtige achterstand in kennis. ,,Het vervelende is eigenljl< datje pas als het hele proces is afgelopen in staat bent om aan de inspraak mee te doen. Want dan weet je pas waar het zo'n beetje over gaat. Je staat er zo blanko tegenover, en ik heb de indruk

163

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen