VU Magazine 1981 - pagina 183

!

gMM

L.LM.-5

r

nt *a..

^ -«p [fel-

r Pi.w« ^wBBiü^E^JBi^MBBmM

i^J

W'S^

&**-.

-•-.^e .^/'

?"i-

S^^:

.3r

Zonneboilers op de nieuwe woningen in de Sumatrastraat (foto: Bram den Hollander)

„Wat kun jij aan Lekkerkerk doen? ,,Eris een kloot gegroeid tussen de natuurwetenschappen en de samenleving. Bij de bevolking is een groot wantrouwen ontstaan tegen de wetenschap. En deels is dat wantrouwen terecht: de wetenschap heeft te vaak georakeld en achteraf bleek ze dan een verkeerde voorstelling van zaken te hebben gegeven. Bij de KEI\/IA lag geen gevaarlijk afval, totdat het tegendeel duidelijk werd. In de mijnen was het werk niet ongezond, maar toch kregen de mijnwerkers stoflongen. De wetenschap en de technologie hebben zich te vaak laten gebruiken voorde belangen van anderen, zijn zich te onbewust van hun grote macht in de samenleving." Dit vertelt Maarten de Hoog, één van de negen natuur-en scheikundestudenten die in het kader van het experimentele bijvak „Algemene Variant", een onderzoek naar energiebesparing in sociale woningbouw verrichtten in de Indische buurt in Amsterdam. Dit bijvak probeert de studenten die hun kandidaats hebben gehaald inzicht bij te brengen in de verbanden tussen natuurwetenschappen en samenleving. Het gaat hier om een uitvloeisel van de overigens nooit

vu-Magazine 10 (1981) 5 (meil

uitgevoerde Wet-Posthumus, die verschillende varianten bepleitte als keuzemogelijkheid in het afstuderen. Eén van die varianten was de ,,Algemene Variant", waarvoorde bekende natuurkundige prof Boeker zich sterk maakte. Van een leien dakje ging dat niet: het duurde vijfjaar voor op 1 januari 1980 kon worden gestart. Het experiment duurt voorlopig twee jaar, hetgeen betekent dat op 1 januari 1982 de zaak opnieuw wordt bekeken. Dekursus zelf duurt zes maanden. Kees Visscher,~ookéén van de opstellers van het rapport,, Bezonnen Bouwen":,,Het aardige van dekursus is dat hij het individualisme van de studie doorbreekt. Natuurkunde is een nogal eenzame studie. Je studeert op jezelf en je hebt weinig te maken met je medestudenten. In deze kursus gaat dat heel anders. We werken in groepen, zoals ook bij dit onderzoek. Je leert daar heel veel van. Zo moesten wij een opzet bedenken voor de gesprekken met buurtbewoners en betrokkenen. Hoe pak je dat aan? Welke vragen stelje? Enzovoort. Dat kost weliswaar twee weken van het toch al krappe tijdschema, maar je voert uiterst leerzame gesprekken. Als je dan de resultaten ziet, geeft dat ook

des te meer voldoening. Hetprojektis van a totz ons eigen werk. We zijn dan ook met veel enthousiasme bezig geweest!" Eelco^olkertsma, een derde student met wie wij spraken denkt dat het individualisme ertoe bijdraagt, naast andere belangrijke faktoren, dat de kloof tussen wetenschap en sarhenleving in stand blijft. Het gesignaleerde wantrouwen kwamen de studenten ook tegen in de Indische buurt. „Heteerste wat veel mensen je vragen is: wat kun jij aan Lekkerkerk doen? Of aan de straling die vrijkomt bij de nieuwe deeltjesversneller die bij ons in de buurt wordt gebouwd?", vertelt Kees Visscher. ,,En dat is een vreemde gewaarwording, want dit soortzaken komt in je studie am per ter sprake. Veel docenten ontkennen de noodzaak om in je natuur- en scheikundestudie verbanden te leggen met zaken als Lekkerkerk of Dodewaard, terwijl dat voor de buitenwacht de eerst opkomende associaties met onze tak van wetenschap zijn." „Enhetthesteis", vultIVlaartende Hoog aan, „datje als individuele wetenschapper inderdaad maar weinig invloed kunt uitoefenen.''

165

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen