GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1981 - pagina 318

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1981 - pagina 318

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

matan-niveau nog niet eens georganiseerd was, moest hij tenslotte maar voor de ,,Nas" kiezen. Deze bau zou zich er ook op beroepen tot de veteranen van de onafhankelijkheidsstrijd te behoren. Dit werd ten stelligste door de lurah betwist. Toen de lurah namelijk enkele jaren geleden zijn eigen schriftelijke benoeming kreeg als veteraan, stonden er nog drie anderen uit zijn dorp opdelijst, maarnietdebau. Door een slinkse manoeuvre en door de ,,backing" van de toenmalige danramil had de lurah enkele jaren geleden deze man als bau ,,geaccepteerd". Dit was als volgt gegaan. Kort na 1965 vertrok deze man naar een transmigratieproject. Enkele jaren daarna keerde hij echter gedesillusioneerd terug. Hij bood toen, geheel op vrijwillige basis, de lurah zijn diensten aan om ,,als veteraan de bevolking te dienen". De lurah kon dat moeilijk weigeren en geloofde toen nog dat deze man inderdaad veteraan was en dat hij, na zijn mislukte transmigratiepoging, geen ambitie meer had om pamong desa (lid dorpsbestuur) te willen worden. Toen hij echter door de danramil (militair commandant in het onderdistrict) een keer het verwijt kreeg dat hij een ,,veteraan" zonder een enkele tegenprestatie desa-diensten liet verrichten, begon hij argwaan te krijgen. Hij dacht er vanaf te kunnen komen door deze ,,veteraan" een verklaring te laten opschrijven overeenkomstig diens mondelinge toezegging, namelijk dat hij geen interesse had in een pamong desa-functie. Toen kwam de aap uit de mouw. In een brief stelde de man dat hij graag twee jaar de opengevallen post van bau wilde vervullen om op die wijze de bevolking nog beterte kunnen dienen. Hij memoreerde ook de komende verkiezingen en zei er voor te zullen zorgen dat ,,zijn wijk" in overgrote meerderheid op Golkar (de regeringspartij) zou stemmen. De lurah meende dit toen niet te kunnen weigeren, omdat hij de,,backing" van de danramil (militair commandant) bevroedde. Hij was bang voor anti-Golkar aangezien te worden omdat hij de verkiezingsoverwinning van de Golkar in zijn dorp in gevaar durfde te brengen. Hij vreesde dan ontslag. Want hij besefte heel goed dat hij bij de Tritunggai niet goed stond aangeschreven. Maar hij vermoedde toen al dat de bau na twee jaar niet bereid zou zijn af te treden. De pas aangestelde bau heeft van zijn kant niets nagelaten om de danramil zijn dank te betuigen. Hij verkocht op zeer voordelige wijze

288

„Vliegend van Jakarta naar Midden-Java, krijgt men in vogelvlucht een goed overzicht van de geweldige erosie op Java", schrijft Nico Schulte Nordholt. De berghellingen zijn erg ontbost en bijna kaal, terwijl er aan de kust bi| de riviermondingen lichtbruine vlekken in de Javazee ie zien zijn. De vruchtbare t>odem van de berghellingen vormt een bezinksel in de zee. De t>eeldspraak van het eiland Java ais een langzaam zinkend schip wordt Indonesië veelvuldig gebruikt. Foto l}oven: een kale helling. Foto onder: een poging tot herbebossing

grond van transmigranten door aan militairen, die daar dan onder zijn toezicht kruidnagelbomen op lieten planten. Zo had de danramil al ± 2 ha, verspreid over enkele stukken grond. Verder werkte deze bau ook als timmerman/aannemer en verrichtte onder de gangbare prijzen privé-opdrachten voor ambtenaren op kecamatan-niveau, waaronder de danramil. Eerst had de lurah geprobeerd de aanklachten van de Tritunggai te ontzenuwen door de camat op de onbetrouwbaarheid van de informant te wijzen.

Toen dit niet lukte omdat de camat nog vrijwel volledig op het kompas van de danramil voer, nodigde hij de Tritunggai uit voor een bezoek aan zijn dorp om daar zelf poolshoogte te nemen. Dit zou twee dagen later plaatsvinden. We liepen gezamenlijk met een groepje van zes mensen, de Tripida (de drie streekleiders), twee onderzoeksassistenten en ik, naar het betreffende dorp. Volgens het oorspronkelijke plan zouden we eerst nog langs een ander dorp gaan. Via een handig smoesje wist de danramil (de militair commandant) de camat (het onderdis-

/U-Magazine 10 (1981) 8 (september)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1981

VU-Magazine | 483 Pagina's

VU Magazine 1981 - pagina 318

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1981

VU-Magazine | 483 Pagina's