VU Magazine 1981 - pagina 458

zijn door wat met ontoelaatbare oppervlakkigheid geduid wordt als de democratiseringsbeweging. Belangrijke groepen studenten in het westen komen in opstand tegen de traditionele unversiteit, die hen slechts lijkt te willen opleiden tot nuttige leden van een onrechtvaardige samenleving. Het jaar 1969 verloopt tumultueus. De Katholieke Hogeschool in Tilburg wordt bezet, daarna volgt de bezetting van het Maagdenhuis in Amsterdam en ook aan de VU blijft het verre van rustig in „de hete zomer van '69". De jaarvergadering van de VU-Vereniging op 19 juni 1969 in Assen verloopt chaotisch als een aantal studenten er meer van willen maken dan een gezellig dagje uit. De „zaal" reageert met weinig waardig gejoel als gepoogd wordt een paar fundamentele zaken aan de orde te stellen. ,, Student van der Wal:,,Het onderwijs en de universiteit is dienstbaar aan het monopoliekapitaal." Geroep uit de zaal: Meneer de voorzitter, daarvoor ben ik nietgekomen... (fulminatie)... niethier... Applaus." De leiding (mr. D. Schut) vindt dat student Van der Wal in ieder geval gelegenheid moet hebben het woord te voeren. Van der Wal: ,,0m deze onrechtvaardige en onleefbare samenleving te veranderen wordt gesteld, is een democratisering noodzakelijk ook aan de VU. Wij zijn al vier jaar bezig en de beweging wordt steeds sterker, maar het lukt nog steeds niet. Wij zijn van mening dat wij tegengewerkt worden door het college van curatoren en directeuren, hoewel... het kchijnt dat daar de laatste tijd enigszins verandering in komt. Maar naar ons gevoel véél te weinig. Men wil de universiteit neutr^aal houden, niet dienstbaar maken aan de samenleving, met name aan de ontrechten en verdrukten, hier en met name in de andere wereld, in de arme wereld. Men wil de macht niet prijsgeven en men wil de doelstelling van de universiteit niet expliciteren en operationaliseren, wat naar ons gevoel nodig is. Wij willen praten, wij willen overleg voeren maar als dat niet lukt, dan moeten wij overgaan tot andere methoden." Het lukt inderdaad niet. De zaal wil helemaal niet luisteren. Een crisismoment is het optreden van een student, die ten slotte zegt: ,,lk zou graag de handen willen zien van de mensen die mij hier nu weg willen hebben." Hup, daargaan de handen omhoog. „Met dit handopsteken heeft u definitief een einde gemaakt aan onze betrokkenheid met deze vereniging. Dank u wel." Nog diezelfde dag wordt het ,,Provisorium", een barakkengebouw op het terrein van de in aanbouw zijnde Vrije Universiteit, bezet.

Foto De foto, die gemaakt wordt van deze student tijdens zijn spreekbeurt, zal nog een eigen leven gaan lijden. Een argeloze lay-outman, die jaren later tot taak krijgt een omslag te ontwerpen voor dr. J. Roelinks ,,Een blinkend Spoor", waarin het 100-jarig bestaan van de VU-Vereniging wordt beschreven, raakt geboeid door de foto, zonder te weten bij welke gelegenheid deze werd genomen. Al evenmin heeft de Leidse emeritus-hoogleraar prof. W. den Boer dat in de gaten wanneer hij in VU-Magazine februari 1981 enkele jubileumuitgaven van de 100-jarige VU bespreekt. Ook hij raakt geboeid door „de fascinerende figuur van de jonge ,,protestant", vu-Magazine 10 (1981) 11 (december)

De doordringende blik van Abraham de Geweldige...

gekleed in een goed passende koltrui, met opgestroopte mouwen en gevoelige handen, onberispelijk gemanicuurd, die in gebaar en houding het verzet uitdrukken." „ Waarom houdt de jonge man de aandacht gevangen? Het is door de oogopslag, sommigen zullen zeggen: de blik van de fanaticus. Ik zou liever zeggen, de blik van de ziener die een nieuwe toekomst voor ogen heeft. Het is ook door een vergelijking die zich opdringt: Ik ontwaar dezelfde doordringende blik in de beste karikatuur die van de stichter der VU is getekend: Abraham de Geweldige." Marius Ernsting, later raadslid voor de Kabouters in Amsterdam en thans CPN-raadslid ergens in Nederland, heeft niet beseft hoe hij nog eens de VU-geschiedenis zou ingaan, toen hij in Assen plaatsnam achter de microfoons in het turbulente jaar 1969. .

Begrip Het zit de VU-leiding toch niet lekker wat in Assen is gebeurd. Studenten, die vragen om de,,doelstelling" te expliciteren en të operationaliseren en dan worden weggejoeld, dat kan natuurlijk niet. Beter dan velen in het land begrijpen ze wat de opstandige studenten bezielt. Prof. Joh. Blok zal later in VU-Magazine nog eens schetsen hoe hij het ziet: „Na de laatste oorlog hebben de reformatorische christenen, ook aan de VU, zich zo solidair mogelijk getoond met de samenleving door hard mee te werken aan de opbouw. Zij hebben zich moderne mensen geweten. Zij hebben de industrialisatie bevorderd. Mede door hun harde werken is er welvaart gekomen en sociale zorg voor iedereen. Hadden zij nog beter dan zó God en zijn wereld kunnen dienen? Nu blijkt, voordat hun generatie is uitgediend, het dienen van God en zijn wereld niet zo goed meer samen te gaan met het vooruitgangsgeloof. De va-

417

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen