VU Magazine 1981 - pagina 66

»orlMd«voor an^Allsch* it«ni«t>mmunlc«tl«

y0ft}»n<l dit uiterst ttchmsch0w9rk t»r hef^d njll9n rtcmen Btüdmijöfiaihui tmv0 t»k9fi hun ytsi« voor d<» v€flossing van v«rlof9n«n Zullen behouden 8>adBl«" i i ^ i go«de ngforg 7»' * " '

3ii»«n53tei'ielcomrnunicati»fyst»erti *-omrvd:'ia'y«" gronösmuorfhelsignaalnaarüe smfeiiisigezonden ö» ontvanger opda satalhal P'lft nel signaal op v»! werft h^^ an zendt hetopmeuw via da v9-'sleri>er en de zender na-t de aarde Dat laatste ists vergeh/ken mat de siraai \a n ean tlmke schijnwerper In het vlak dat de schiirywerpf OeiicM kunnan ontvangers het signaal waa' opp'kka-' »n of^zetlen zodat nnrmale Tv-ar^tvanga's het op net iinakl'icherm k'.'ici^n Ook kan hetsafellier^'gnfiai ge

<i6ngét>od«nmniia!aia9 lijk zuli*n raken maarpêr soonliiH m«i hart »n t>9lftv dil ei/ang»lisati9<t*9'k r-a

LOOKUP ;raagomnietwein<9ar Iers toch veel mens«n ' ïï«( evangelie t« öeratf>e«ft ef to« ge!»id ook riogetijt naden v»fi cofn ''icalie&a!e!'i«len-i5r.d*jr. te ii«n M«n zoü «e'l sMiet rroelan -nschakeOfo van «vangcitschQ ra - 8n TV'-pfograinma S op lifl/i-sn met groie b«voi-

de Russen waren daarvoor beducht. Ze maakten er in 1972 zelfs een apart punt van op de agenda van de Algemene Vergadering. Totopdedag van vandaag ismen hetnieteensgeworden. Tegenover elkaar staan de opvatting dat de soevereiniteit van elke staat moet worden beschermd tegen buitenlandse inmenging (Rusland, Oostbloklanden, Derde Wereld) en de zienswijze dat niets de informatiestromen in de wereld in de weg mag worden gelegd, het principe van de „free flow of information" (de Verenigde Staten, daarin gevolgd door veel andere landen van het rijke westen). De Russen wierpen een ontwerp voor een soort Wereldomroepwet op de VN-tafel, waarin o.a. werd bepaald dat slechts met toestemming van het ontvangende land uitzendingen op andere volken mogen worden gericht. Tal van zaken dienden voorts uit de satellietprogramma's te worden geweerd. Zo mochten de inzendingen geen materiaal bevatten ..datschadelijk is voor het handhaven van internationale vrede en veiligheid" en ,,materiaal dat gericht is op inmenging in de interne binnenlandse aangelegenheden van andere staten of dat de fundamenten van de plaatselijke beschaving, cultuur, levenswijze, tradities of taal ondermijnt." Reclame via satelliet-tv zou alleen toegestaan zijn op basis van specifieke overeenkomsten tussen de betrokken staten. De gedachten spraken de Derde Wereld wel aan. Men moet er daar niet aan denken welke spanningen kunnen worden opgeroepen wanneer de luxueuze, verspillende westerse manier van leven dag in dag uit bij hen thuis zou worden uitgestald nog afgezien van de bijbehorende ideologische beïnvloeding. Men stuitte echter op westelijk verzet. Zweden en Canada sturen nu aan op een compromisoplossing, waarin de bepalingen over de inhoud van de programma's zijn geschrapt (ook die t.a.v. de reclame), maar waarbij de voorafgaande toestemming van de ,.ontvangende staat" wel IS opgenomen. In een commissie wordt verder gediscussieerd op deze basis. Nederland, sinds 1978 lid van deze commissie, staat ..zeer terughoudend" tegenover de Zweeds/Canadese ideeën, (Adempauze-notitie Gardeniers), want die kennen de ontvangende staten nog steeds een,,recht op censuur'toe. En dat is in strijd met het principe van de ,,free flow of information'. zo is het Nederlandse standpunt. De arme landen redeneren evenwel dat bij volkomen vrijheid de meeste zeggenschap automatisch toerolt naar de rijkste landen, zeg maar naar westerse multinationals. Het Westen beheerst de informatiemarkt toch al te sterk, is hun opvatting. Zij bepleiten een ,,balanced flow of information". De Nederlandse omroepwet bevat nog sterke remmen om te voorkomen dat op nationaal niveau kapitaalkracht distributienorm wordt bij de verdeling van de zendmiddelen; een wat originelere Nederlandse inbreng in de VN-discussie dan de klakkeloze overname van het Amerikaanse standpunt had om die reden dan ook wel mogen worden verwacht. 60

Achterhaald? Overigens acht het NOS-rapport „De Omroep in het sateliiettijdperk" de VN-discussie alweer ,,deels achterhaald" door de planning, die door de technici is gemaakt. Om te voorkomen dat het een chaos in de ether zou worden, waarbij iedereen iedereen stoort, werd begin 1977 in Geneve een vijf weken durende bijeenkomst gehouden van de Wereld Administratieve Radio Conferentie (WARC). Daar hebben 450 afgevaardigden uit 120 landen de posities boven de evenaar verdeeld evenals de plaatsjes op de 12 GHz-band. Het was bedoeld als een puur technische conferentie (de politieke en juridische problemen moest de VN maar oplossen), maar in feite kon men er in Geneve toch niet omheen ook een aantal politieke knopen door te hakken. Om te beginnen begonnen b.v. de evenaarstaten, Colombia voorop, te stellen dat zonder hun toestemming niemand satellieten op 36.000 km hoogte boven hun hoofd mocht hangen. Dat was hun territoir. Voor Nederland blijkt achteraf zeer belangrijk te zijn geweest het uitgangspunt van de conferentie: gelijke rechten voor alle landen. De behoeftevraag speelde geen rol. Helemaal logisch was dit niet, want een ander uitgangspunt was dat het hier zou gaan om satellieten voor eigen gebruik. En wat heeft 'n klein landje nu aan het recht op een satelliet voor eigen gebruik? Zelfs voor Nederland lijkt zo'n peperduur zendstation in de ruimte voor eigen gebruik volstrekt oneconomisch want vele malen duurder dan een ,,aards " zendernet. Voordelig is het alleen voor uitgestrekte landen. Conform het principe ,, voor eigen gebruik" is afgesproken dat alle landen hun kegels vanaf de satelliet (te vergelijken met lichtbundels uit schijnwerpers) alleen op het eigen land zullen richten en dat ze die verder zo klein mogelijk zullen houden. Helaas is niet te voorkomen (landen zijn nu eenmaal niet ellipsvormig) dat er,.gemorst" wordt bij buurlanden. En hoe! Met het kleinste kegeltje (openingshoek 0,6) ,,beschijn" je vanuit een satelliet in dit deel van Europa al een oppervlakte van 600 bij 300 kilometer! Nederland heeft voor alle zekerheid ook een plaatsje in de ruimte geclaimd en gekregen. Op 19 graden westerlengte, boven de Atlantische Oceaan, westelijk van Afrika, mogen we een Nederlandse satelliet plaatsen, als we het geld er voor over hebben. Net als elk ander land kan Nederland dan desgewenst via de satelliet vier tv-programma's uitzenden en (op een vijfde kanaal) 16 mono radioprogramma's, of 8 stereo. Maar volmaakt onduidelijk is wat een ministaatje als Vaticaan-Staat (44 hectare groot) met een satelliet voor eigen gebruik zou moeten. En Liechtenstein en Andorra. Om maar enkele ministaatjes te noemen. In ieder geval heeft de pauselijke vertegenwoordiger niet geveinsd dat ,,Rome" een satelliet wenste ter vervanging van de luidsprekerinstallatie op het St. Pietersplein. Vatikaan-Staat kwam er rond voor uit dat men een flink deel van West-Europa wenste te bestralen (mogelijk o.a. om de KRO-invloed in de Nederlandse kerkprovincie wat bij te sturen), Saoedi-Arabië leverde ter conferentie overeenkomstige politieke problemen. VU-Magazine 10 (1981 )2 (februari)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen