VU Magazine 1981 - pagina 229

•fcrfcUÜ

Langzamerhand werden steeds meer van deze mensen actief in de politiek. Hoewel de Kuomintang geen oppositiepartijen duldde, was het wel mogelijk om individueel ,,buiten de partij" deel te nemen aan verkiezingen voor zetels in lokale organen zoals de Provinciale Assembly en voor het beperkte aantal zetels in de nationale organen (Legislative Yuan en National Assembly) die de ,,provincie" Taiwan moesten vertegenwoordigen. De nieuwe generatie ging zich ook toeleggen op het uitgeven van publikaties, waarin vaak heel omzichtig indirekte kritiek op de regering werd geleverd (men besprak bij voorbeeld uitvoerig de staat van beleg in de Filippijnen of Zuid-Korea en stelde dan in het laatste zinnetje van het artikel:,, Wij hopen dat onze regering deze situatie zal bestuderen"). Deze publikaties

was gewoonlijk geen lang leven beschoren: na enkele maanden werd hen door de geheime politie een verschijningsverbod opgelegd. De uitgevers raadden de lezers gewoonlijk aan om een abonnement van slechts zes maanden te nemen. In 1977 gelukte het een aantal tangwai (,,buiten de partij" mensen) om voor een zetel in de Provinciale Assembly gekozen te worden. Zij voerden een aktieve oppositie, en weigerden om zich als ,,ja-knikker" te laten gebruiken. Samen met twee oudere oppositieleiders, Huang Hsin-chieh en K'ang Ning-hsiang — die al eerder tot lid van de nationale Legislative Yuan waren gekozen — vormden deze tangwai de kern van een snel groeiende oppositie van autochtone Taiwanezen. De Kuomintang-regering sloeg deontwikkelingen met zorg gade, vooral

In het novembernummer 1979 van Formosa Issue verscheen deze spotprent. Een maand later was het magazine door onze duikbootklanten verboden

vu-Magazine 10 (1981 )6 (juni)

toen de nieuwe groepering een aantal sterke kandidaten naar voren schoof voor de ,.gedeeltelijke nationale" verkiezingen van december 1978. De beslissing van President Carter van 15 december 1978 om diplomatieke betrekkingen met China aan te knopen, bracht op onverwachte wijze uitkomst voor de Kuomintang-regering. Immers nu kon de noodtoestand worden afgekondigd, en konden de verkiezingen ,,voor onbepaalde tijd" worden uitgesteld. Toen de normalisatie-schok op Taiwan wat was uitgewerkt, begon de regering weer iets te liberaliseren. Onder invloed van gematigde elementen binnen de Kuomintang kwam een dialoog met de tangwai op gang. Ook werd aan de oppositiemensen toestemming gegeven om weer te gaan publiceren. De Taiwanezen maakten er dankbaar gebruik van en zetten twee maandbladen op: De Jaren Tachtig onder leiding van K'ang Ninghsiang en Formosa , bijzonder populaironderdeTaiwanese bevolking: het groeide van een oplage van 45.000 in augustus 1979 tot 110.000 in november. Ook zette de leiding van het blad een distributienet op, en richtte informatiecentra in de voornaamste steden van het eiland in. Door deze maatregelen, en door de grote populariteit van deze bladen begon de tangwai-beweging steeds meer op een politieke partij te lijken, hetgeen de invloedrijke extreemrechtse vleugel van de Kuomintang zeer zeker niet zinde. Immers, dit waren ,,maar" Taiwanezen, die alleen om het eiland dachten, en die een herovering van het vasteland in de weg zouden staan. Gedurende de periode september-november 1979 organiseerde de Formosa-groep een aantal politieke bijeenkomsten die bijzonder goed bij de bevolking aansloegen. Helaas werden deze bijeenkomsten door de autoriteiten maar nauwelijks toegelaten: vaak werd op het laatste moment pas vergunning voor de vergadering gegeven, en veelal sloegen politie en militairen een cordon om de vergaderplaats, en maakten het de mensen die de manifestatie wilden bijwonen moeilijk. Ook werden met steeds grotere regelmaat aanslagen gepleegd op de kantoren van Formosa, waarbij de inboedel kort en klein werd geslagen. Als de staf van Formosa naar de politie ging met het verzoek om een onderzoek te laten instellen en de daders gerechtelijk te laten vervolgen, dan werd hen meegedeeld wij willen hier liever niets mee te maken hebben." De Formosa-groep wilde de dag van

207

|

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen