VU Magazine 1981 - pagina 275

Vrouwelijke theologen onderzoeken achterstelling

Telefoon belangrijker dan sekse? ,,Je biologische staat maakt het je praktisch onmogelijk om predikant te worden" schreef Dineke Havinga, werkzaam bij het VU-studentenpastoraat twee jaar terug in het maandblad Voorlopig.,,(...) Overspoeld door verzoeken zoals je mannelijke medestudenten word je niet. Nee, zo nu en dan krijg je een brief als vrouw. Een mannelijke medestudent met een dubbele naam trof een zelfde lot, voor ons een helder bewijs dat er inderdaad door gemeentes geselecteerd wordt op sexe." Daarop ontspon zich een wekenlange diskussie, die afwisselend werd gevoerd in Trouw en Centraal Weekblad, over de vraag of vrouwelijke theologiestudenten met een preekbevoegdheid nu wel of niet minder dan hun mannelijke kollega's voor kerkdiensten worden gevraagd.

Op het genoemde artikel van Dineke Havinga in Trouw reageerde een theologisch studente van de VU, in bezit van 'n preekkonsent: „De gereformeerde kerken in heel Nederland bieden mij voortdurend kansen te leren preken. En zeker niet alleen daar waar men een vrouw op de kansel gewend is. Regelmatig heb ik de primeur gehad een kansel als stevige grond onder de voeten te voelen die tot dan toe alleen door de andere sekse bemand was geweest. En dat zo'n preekverzoek geen vergissing was moge blijken uit het feit, dat er vaak een uitnodiging voor een tweede keer kwam." En een gereformeerd predikante uit Heerhugowaard(!): ,,lk had mij voorbereid op een flinke dosis weerstanden en ik was er zeker van dat ik stevig zou moeten boksen om mij op het theologisch erf een plekje te veroveren, in de praktijk viel het enorm mee. Ik heb met groot genoegen een jaar in Amstelveen gewerkt en nu ben ik ruim zes jaar als predikante verbonden aan de gereformeerde kerk van Heerhugowaard. Binnenkort hoop ik intrede te doen in Oostzaan als derde gemeente die ik dienen mag. Telkens werd een beroep op mij uitgebracht met algemene instemming van de gemeentevergadering en con amore'"

vu-Magazine 10 (1981) 7 fiuli)

Dat waren heel andere geluiden dan Dineke Havinga in Voorlopig had laten horen. En het klopte ook niet met het beeld dat veel VU-studenten hadden. Bij veel vrouwelijke, maar ook bij mannelijke theologiestudenten aan de VU bestond het idee dat vrouwelijke stu-

denten met een preekbevoegdheid veel minder voor kerkdiensten worden gevraagd dan mannelijke. In december 1978 besloot daarom de vrouwengroep aan de fakulteit een onderzoek in te stellen. ,,Met cijfermateriaal willen we de fakulteit en de kerkelijke wereld wakker schudden, zodat er iets aan de achterstelling van vrouwen gedaan wordt.' schreven de vrouwen,,,(...) alleen een gedegen onderzoek kan uitwijzen of en in welke mate vrouwen wat betreft preekverzoeken achtergesteld worden.''

Wordt vrouwen minder gevraagd om te komen preken? Dat onderzoek (,,Vrouwen verzocht?") ligt nu op tafel. Negendertig preekbevoegde studenten hielden een paar maanden lang bij hoe vaak ze een verzoek kregen om voor te gaan in een kerkdienst. De onderzochte groep bestond uit dertien vrouwen en zesentwintig mannen. De konklusies wijzen gedeeltelijk in een andere richting

249

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen