VU Magazine 1983 - pagina 140

maal wel volgens TVC-plan verlopen en zin heeft 't nauwelijks om hiertegen nog te protesteren." Hij blijkt niet verrast door het opheffingsvoornemen: „//(/7erfz/en aan/comen. " Naar zijn stellige overtuiging is de fatale fout gemaakt in 1972, toen de sociaal-culturele wetenschappen werden gesplitst in drie subfaculteiten: één voor politicologie, één voor sociologie, één voor niet-westerse sociologie en culturele antropologie. ,,Ook daarna eiste iedere specialisatie en afsplitsing een zo groot mogelijke zelfstandigheid voor zichzelf op, uit louter overmoed, op basis van het toenmalige grote aantal studenten. Pure waanzin natuurlijk, want dat kon zo niet doorgaan. Maar tegenargumenten bleken gewoon niet bespreekbaar." Blij is overigens ook deze medewerker niet: ,,We waren net weer door 't dal", stelt hij. ,,Bij de voorinschrijving voor het komende studiejaar boekten we weer zo'n veertig eerstejaars. En dat is ongeveer evenveel als zich in Groningen meldden." Hij wil nog wel kwijt dat ook de individuele stijl van werken die de subfaculteit sociologie aan de VU kenmerkt deze studierichting nu opbreekt en die samen met de toegenomen verzelfstandigingvan specialisaties het langs elkaar heen werken enorm heeft bevorderd. Ook de rol van de overheid blijft niet onbesproken. ,,Want de fout", aldus deze zegsman, ,,ligt al bij het voortgezet onderwijs dat de leerlingen met harde hand richting zachte sector duwt door het algemeen vormend onderwijs meer status te geven dan het technisch onderwijs. Dat heeft met name geleid tot het grote aantal werklozen onder afgestudeerden in sociale wetenschappen, wat aankomende studenten wel degelijk heeft afgeschrikt". Het is een uitspraak die bevestiging vindt in het relatief grote aantal afgestudeerden in de sociale wetenschappen, die als werkzoekenden staan ingeschreven bij het gewestelijk arbeidsbureau in Amsterdam. Het hoofd van de afdeling academici van die instelling, J. Tegels, meldde onlangs in het universitaire weekblad Ad Valvas, dat hij voor de meeste socio-en andere logen niets kan doen... Op weg naar de uitgang doe ik nog even het toilet aan. Maar het doorspoelmechanisme weigert dienst en het fonteintje bevat een laag drabbig water vanwege een verstopte afvoer. Bij het afdalen van de monumentale

126

trap besef ik dat de jaren zestig definitief voorbij zijn. Woensdag, 23 februari. Bij het in alle vroegte betreden van het hoofdgebouw blijkt, dat de bedreigde sociaal-geografen en planologen niet hebben stil gezeten. Deuren en ramen zijn beplakt met hun uitingen van protest: ,,College van bestuur: geen werkgevers maar werk-nemers van sociaal-geografen en planologen!" In de gangen worden vlugschriften uitgedeeld en voor de deur van rectormagnificus Verheul wordt een pop opgeknoopt, voorstellende een sociaalgeograaf, met daaronder de tekst: ,,Laatu mij hangen?" De op te heffen subfaculteit is woedend, zoveel is duidelijk. Maar — zo zal een niet-ingewijde opmerken, wat overdonderd door de actiebereidheid van de sociaal-geografen — volgens de TVC-plannen kunnen 25 van de 40 medewerkers van de subfaculteit zo worden overgeplaatst naar de gemeentelijke zusteruniversiteit te Amsterdam. Lijden de sociaalgeografen van de VU soms aan een overdreven smetvrees ten opzichte van hun vakgenoten daar? Het antwoord geven studenten en staf van de bedreigde subfaculteit in een brief aan de hoogleraren van de VU. Men verwijt het college van bestuur onverschilligheid, omdat het verzuimd heeft te onderzoeken of hetgeen men op dit vakgebied aan de VU verricht inhoudelijk wel overeen komt met de sociaal-geografische verrichtingen aan de UvA. Bovendien twijfelt men sterk aan de warm-collegiale gevoeDe pop voor de deur van rector-magnificus Verheul: „Laat u mij hangen?" (foto AVC-VU)

lens die men aldaar zal ondervinden, dit op basis van eerdere uitspraken van gene zijde. Er is trouwens nog geen plan, hoe vaag ook, om deze gigantische overheveling te bewerkstelligen. Maar het meest gebelgd zijn de protesterende sociaal-geografen over de feitelijke diskwalificatie van hun onderwijs en onderzoek: tegen de achtergrond van kwaliteit als doorslaggevende maatstaf bij de TVC-onderhandelingen, kan het voornemen tot opheffing worden uitgelegd als een

Sociaal-geografen: neuzen tellen en monopoly slechte beoordeling van het gepresteerde aan de VU. Een krenkende beslissing dus, en een smet op de goede wetenschappelijke naam van deze subfaculteit, aldus de briefschrijvers: ,,Dit alles tot schade en schande van onze staf, alsmede studenten die onze doctoraalbul denken met ere te kunnen hanteren als zij zullen solliciteren op de krappe zo niet volle arbeidsmarkt — tenzij zulk een uitspraak nadrukkelijk door het college van bestuur wordt weersproken." Het college van bestuur laat er geen gras over groeien en antwoordt de verongelijkte subfaculteit prompt. Voor sociale-geografie, aldus het college, wordt een sterke terugloop verwacht in het aantal studenten. Om precieste zijn: van circa3050 nu, naar 1975 in 1990. De taakverdeiingscommissie heeft tot sluiting van één van de vijf vestigingen besloten. En omdat men van Deetman bij ingrepen 't eerst naar de randstad moest kijken en de VU het kleinste aantal studenten op dit vakgebied telt, heeft dit de doorslag gegeven. Daarmee is dan wel de eer van de subfaculteit sociale-geografie en planologie gered, maar tezelfdertijd trekt bij menigeen een vraagrimpel over het voorhoofd: hoe nu? Heeft men bij de onderhandelingen nu werkelijk de kwaliteit van vestigingen van studierichtingen op 't oog gehad of heeft men simpel neuzen zitten tellen en monopoly gespeeld? En moet de VU op zó'n manier uitgerekend drie studierichtingen in de sociale hoek laten vallen?, een hoek ten aanzien waarvan men zich in universiteitsraad en werkgroep Doelstelling nu juist had voorgenomen om er de VU als bijzondere instelling te profileren.

vu-Magazine 12(1983) 4 april 1983 s^Êm

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen