GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1983 - pagina 358

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1983 - pagina 358

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

c. Veel hulpapparatuur voor de constructie van nauwkeurige atoomraketten zoals precisiedraaibanken, elektronische apparatuur en computers, wordt uit het Westen in Rusland ingevoerd. Zonder zulke ingevoerde hulpmiddelen zou in Rusland het ontwikkelingstempo niet vol te houden zijn. d. Westerse uitvindingen op technisch gebied worden zo veel mogelijk in vaktijdschriften gepubliceerd. Hierin zit veel kennis verborgen die nodig is" voor wapenontwikkeling. De Russen verzamelen deze gegevens en vullen ze aan met systematische spionage. Er werden niet voor niets kort geleden in Frankrijk zoveel Russen uitgewezen! e. Werkers in de militaire industrie krijgen speciale voorrechten. Dat kan in een armoedige samenleving van grote betekenis zijn. Er is dus alle reden om te verwachten dat de Sovjetunie met zijn wapenontwikkeling niet verder zou kunnen of op zijn minst veel trager zou zijn, als de wapenontwikkeling in het Westen werd stopgezet. In Rusland volgt men de ontwikkelingen in het Westen. Dat is een extra reden om de ontwikkelingen in het Westen te vertragen en in ieder geval de introduktie van een nieuwe generatie kernwapens te voorkomen. Daarmee voorkomt men ook een Russische reactie. Het spijt me haast dat ik het zeggen moet maar er zit veel redelijkheid in het Russische voorstel om hun aantal middellange afstandsbommen te beperken tot het aantal dat Engeland en Frankrijk samen op Russische bodem kunnen laten exploderen. Dat voorkomt de introduktie van een nieuwe, verder geperfectioneerde generatie van kernwapens in Europa. Dat is een veel redelijker voorstel dan de zogenaamde nuloptie van Reagan, waarbij het aantal Engelse en Franse bommen niet wordt meegeteld en niet evenzeer aan een limiet wordt gebonden. De dwangpositie waarin de Sovjet-Unie steeds weer wordt gebracht door Westerse ontwikkelingen, is één van de oorzaken van verstarring in de wereldpolitiek, die een realistische weg naar de toekomst blokkeert.

Nogmaals: het geweten Ik ben begonnen met enkele opmerkingen over het geweten. In onze taal heeft dat woord de betekenis van een hoogst persoonlijke, innerlijke stem die ons tegen alle logica in waarschuwt dat we bepaalde dingen niet mogen doen of andere juist moeten doen. Ik heb laten zien dat in de bijbel dat woord geweten veeleer de betekenis heeft van een tamelijk redelijk menselijk bewustzijn, waarmee je tot een ethische conclusie komt door pro en contra tegen elkaar af te wegen in het licht van wat God van de mensen vraagt. In die zin wil ik in dit laatste stukje mijn geweten raadplegen. Ben ik voor of tegen kernwapens? Ik ben er van harte tegen, want de verwoesting die zulke wapens aanrichten, is zó in strijd met alles wat het leven op aarde zin geeft, dat men waanzinnig moet zijn om kernwapens in wat voor conflict ook te willen gebruiken. Er zijn in onze hedendaagse wereld mensen die van die waanzin zijn bezeten, maar gelukkig zijn het er niet veel. Bijna iedereen is tegen het gebruik van kernwapens. Op dit punt is er een grote eensgezindheid. De meningen gaan pas uiteen als de vraag beantwoord moet worden, hoe het gebruik van kernwapens is te voorkomen. Dan blijkt dat er erg veel mensen zijn die denken dat de toepassing van kernwapens het best voorkomen kan worden door een zo sterk mogelijke kernbewapening in stand te houden. Zij willen oorlog voorkomen door afschrikking. He304

laas werkt dat middel alleen als er voldoende mensen gevonden worden die in het uiterste geval wel degelijk bereid zijn zo'n kernwapen te gebruiken. Daarom vind ik dit standpunt een beetje schijnheilig. Als ik zelf niet bereid ben persoonlijk honderdduizend mensen dood te maken door nucleaire verwoesting, mag ik ook niet anderen machtigen om dat te doen op het moment dat ze het nodig vinden. Zelf schone handen houden en de militairen het vuile werk laten opknappen, daar komt zo'n standpunt op neer. Al degenen die zo gemakkelijk zeggen dat we de kernwapens niet kunnen missen, zouden zich wat meer bewust moeten zijn van deze schijnheiligheid. Veel meer respect heb ik voor de mensen die volledig consequent de kernwapens willen afschaffen, desnoods eenzijdig. Deze mensen zijn zich veel beter bewust van de demonische machten, die de wereld beheersen. Zulke mensen kunnen wij niet missen, want zij doen voortdurend een beroep op het redelijke, menselijke geweten en vormen zo een hoogstnoodzakelijk tegenwicht tegen de oppervlakkige kletspraat dat je wel kernwapens mag hebben om te dreigen, maar dat je ze niet mag gebruiken. Wél zou ik met zulke mensen in discussie willen gaan over de beste manier om in de politiek hun standpunt vorm te geven en het uiteindelijke doel na te streven. Politiek is altijd een zaak van compromissen, vaak onlogische en zelfs ongerechtvaardigde compromissen maar ieder compromis over kernwapens is beter dan een oorlog met kernwapens en ook beter dan een oorlog zonder kernwapens. In de politiek is een eenzijdige, algehele ontwapening onmogelijk. En als zo'n eenzijdige ontwapening wél uitvoerbaar was, zou hij waarschijnlijk gevaarlijk zijn omdat de kans op oorlog er door zou toenemen. De meeste mensen zien dat in en daarom is het niet verstandig in de politiek propaganda voor eenzijdige ontwapening te maken. Daardoorverlies je potentiële medestanders. Het IKV is een aantal jaren geleden zijn actie tegen de kernbewapening begonnen onder de leus „De kernwapens de wereld uit, om te beginnen uit Nederland". Dat heeft een bevrijdende werking gehad. Dat heeft mensen aan het denken gezet. Dat gaf het juiste accent aan de actie, want als je een eind wilt maken aan de nucleaire waanzin, moet je niet in algemene principes blijven hangen (,,De kernwapens de wereld uit"), maar moet je je eigen verantwoordelijkheid zien, als persoon, als kerk en als land. Daardoor heeft de toevoeging ,,om te beginnen uit Nederland" de mensen aan het werk gezet. Daardoor konden zij de strijd tegen de kernwapens tot hun eigen strijd maken. Het tweede deel van de leus heeft niet alleen de bevolking wakker gemaakt. Het heeft ook de politici en hun volgelingen, die geloven in kernwapens, aan het schrikken gemaakt. Met behulp van dezelfde leus probeerden zij het IKV belachelijk te maken. Daardoor kwam het IKV al snel voor de taak te staan zijn actieprincipe ook een politieke inhoud te geven. Het heeft toen jaar op jaar duidelijk gemaakt dat het doel niet lag in een plotselinge eenzijdige ontwapening, maar in een eerste, desnoods door het kleine Nederland zelf te nemen stap om de bewapeningsspiraal te doorbreken. Ondanks deze duidelijkheid vanaf het begin doen fantasieloze politici als Luns, De Geus, Van Agt en Biesheuvel nog steeds pogingen om de bevolking wijs te maken dat het IKV eenzijdige ontwapening voorstaat. Dat is een vorm van lasterpraat die veel effectiever werkt dan de suggestie dat het IKV door vu-Magazine 12(1983) Bseptember 1983

Wél kruisraketten in Woensdreciit. Ten minste, als de onderhandelingen in Génève dat nodig maken. Volgens de Nederlandse regering. Die eerste beslissing was al goed voor een demonstratie in juli. Hoeveel zouden er nog moeten volgen? (EduarddeKam)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's

VU Magazine 1983 - pagina 358

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's