GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1983 - pagina 107

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1983 - pagina 107

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

relatie die er niet is! Je veronderstelt bovendien dat van de angst, waarop zo'n medisch verhaal een mensen, voor die keuze gesteld, op rationele wijze tot antwoord lijkt. Maar diezelfde angst zit In dat medieen beslissing komen. En ook dat klopt niet. Zo sche verhaal. Het is op zichzelf indrukwekkend dat praten wij niet met elkaar, zeker niet als ikjóu net heb zo'n oncoloog er niet omheen loopt. Maar 't beroerde verteld datje kanker hebt. De afhankelijkheid is dan is, dat hij 't wetenschappelijke verhaal hield, terwijl hij zo diep dat jij als patiënt helemaal niet in staat bent 't verhaal van mensen die kanker hebben, met hun om op een evenwichtige manier een verantwoorde ellende, zou moeten houden, 't Verhaal waarin je keuze te maken uit de alternatieven die je worden vertelt datje kunt helpen zó, dat die mensen nog een geboden. Vergeet ook niet dat het de medicus is die paar goede weken of maanden hebben, maar dat 't de alternatieven opsomt alsof 't de enige mogelijkhe- dan afgelopen is en dat ze daar hun gedrag op den zijn. De inschatting van de arts hangt als een moeten instellen." doem over je leven. Dat, terwijl niets zo onzeker is In de geneeskunde als het stellen van een prognose. Want zo werkt dat niet. Mensen gaan dood omdat ze geen zin meer hebben om te leven en mensen blijven Gevraagd naar zijn eigen zorgen over de medische leven omdat ze nog iets hebben om naar uit te kijken. zorg, noemt Kimsma meerdere ontwikl<eiingen die nauw met elkaar verband liouden. Eén daarvan is het En dat houden ze heus lang vol. In mijn praktijk had ik iemand die hier allang opgege- beeld dat men heeft van wat gezondheid is, en de ven was. Die man was niet van plan dood te gaan voor veronachtzaming van de dood die daarvan het gevolg is en die, zoals hij stelt, voortspruit uit de natuurwehij de kerstdagen thuis had doorgebracht. tenschappelijke denkwijze van de medische wetenOp oudjaarsdag hebben we 'm begraven. Zo'n kil-rationele benadering berust op de strategie schap die ,,de fictie van de oneindigheid" in stand houdt.

Fictie

Het is een feit: gezondheid is in en het adagium ,,als'je maar gezond öenf" vindt meer dan ooit aanhang. Dat blijkt uit het feit dat 't etiket,,gezond" (voor hart en bloedvaten bij voorbeeld) momenteel het beste verkoopargument is, veelal voor produkten die de gezondheid niet aanwijsbaar ten goede komen. Het blijkt ook uit het feit dat op vrije dagen grootsteedse groenvoorzieningen zwart zien van de joggers, trimmers en andere fitheidsfanaten, 't Bleek eveneens uit een klacht die VU-magazine van een lezer ontving naar aanleiding van het interview met de scheidende prof. Van Aalderen, die het simpele feit betrof dat de ondervraagde was afgebeeld „met rookwaar": een arts zou moeten weten dat roken scliadelijk is voor de gezondheid en meer dan anderen het goede voorbeeld moeten geven. Dat de gezondheidsmanie religieuze trekken gaat vertonen en godsdienstige waarden zelfs verdringt illustreren de onderzoeksgegevens, die medisch socioloog Klinkert op een rij zette in zijn bijdrage aan de afscheidsbundelvoorVan Aalderen. Gevraagd naar het belang van verschillende zaken voor een gelukkig leven bleek er tussen '66 en '79 nogal wat veranderd in wat men het belangrijkste vond. In volgorde van belangrijkheid geven de volgende percentages die veranderingen weer: het belangrijkste in: 1966 1979 goede gezondheid goed huwelijk sterk geloof leukgezin goed inkomen prettig werk grote vriendenkring vrije tijd

35,7 % 35,2 % 15,5% 7,5 % 3,4 % 2,4 % 0,9 % 0,4 %

50,5 % 19,6% 5,2 % 11,8% 5,4 % 3,8 % 3,2 % 0,5 %

97

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's

VU Magazine 1983 - pagina 107

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's