VU Magazine 1983 - pagina 220

Kordaat optreden eener vrouw

Angstige oogenblikken 2 mei — In den nacht van Zondag op gisteren hebben de bewoners van Stoffel's Magazijnen te Geleen eenige bange en gevaarhjke oogenblikken beleefd, die dank zij de tegenwoordigheid van geest eener vrouw geen kwade gevolgen hebben gehad, meldt het Hbld. Tegen drie uur dien nacht ontwaakte het kindermeisje van de familie; zij zag toen in haar slaapkamer een man, die blijkbaar niet veel goeds in den zin had. Ontzet van angst, durfde zij zich niet verroeren. Onder de woorden „ Ik ben verkeerd", ging de indringer

door een tusschendeur naar het slaapvertrek der echtelieden, dat op dezelfde verdieping hgt. De vrouw des huizes ontwaakte vanwege het lawaai, zag den inbreker voor zich staan en wekte haar man die in diepen slaap verzonken lag. De man kon zich aanvankehjk niet direct oriënteeren. De inbreker liep ondertusschen naar de andere zijde van het ledikant. Daar hief hij een bankwerkershamer omhoog en zwaaide ermee, als wilde hij den man te lijf. De echtgenoote zag wat er ging gebeuren. In allerijl greep zij een schemerlamp-

je, dat naast het bed stond en sloeg daarmee den indringer op 't hoofd. Hierdoor miste de slag met den hamer zijn doel. De man, nu ook klaar wakker, sprong uit het bed en begon een worsteling met den vreemden man, die spoedig den hamer moest afgeven. De vrouw had intusschen een raam geopend en was om hulp gaan roepen. Een beambte van den nachtveiligheidsdienst en twee poütie-agenten kwamen toegesneld. Zij kwamen naar binnen, doorzochten het huis, maar konden den boosdoener niet meer vinden. Alles werd onderzocht. Het bleek tenslotte, dat dé indringer door het privaatraampje moest zijn ontkomen.

Brieven uit de Duitsche Republiek

De stoomwals van het Nationaal-Socialisme Tot heil of tot onheil? 10 mei — Het voorjaar breidt zich warm en verleidelijk uit over de Duitsche landen. Hier, in het Westen is de lente heel vroeg gekomen en met kleine tusschenpoozen volgt de eene schoone lentedag op den anderen. Juist van het plekje, waar ik hier zit te schrijven, zie ik de oude ruïne op den Drachenfels, ze kijkt zoo ernstig en zwijgend neer op de bloeiende, zingende wereldrondom. De wolken trekken, jaar in jaar uit, over het grauwe gesteente, over den ouden berg, waar eenmaal de dappere ridder den boozen, bloeddorstigen draak doodde. Dat was toch nog werkelijk de goede, oude tijd, toen voornamelijk slechts de draken bloeddorstig en wreed waren, maar in onzen verlichten tijd zijn 't niet meer de draken, want die heeft onze moderne beschaving verjaagd, maar juist de menschen, die wederzijds belust zijn op bloed. Hier in Duitschlanden misschien wel overal elders, heeft men alle geloof in conferen-

190

ties verloren van de de zieltogende vredesconferentie, die immers Europa redden moest, verwacht men al heel weinig, want daartoe is Frankrijks in vloed te mach -

Ja, die oude tegenstelling tusschen la belle France, dat militairistisch tot in de vingertoppen is, en het niet minder krijgshaftige en krijgslustige Duitschlandbeheerscht toch ten slotte den geheelen

politieken toestand van ons oude Europa, en die fatale tegenstelling wordt er de laat stejaren niet beter en gun stiger op. Frankrijks Oostgrens is gepantserd met gewapend beton op ontzagwekkende wijze, en daarachter staat een leger van blanken, bruinen en zwarten, dat dapper, wreed en goed geoefend is. Daar tegenover staat Duitschlandmet zijn ontmantelde en niet verdedigbare West-en Oostgrens, en met zijn absoluut onvoldoend geëquipeerd miniatuurleger. En toch, 't is eigenlijk vreeselijk tragisch, maar de menschheiden de menschen afzonderlijk worden niet wijzer, 't is of een oorlogspsychose in de lucht zit, de vogels zingen er van en de stormwinden zuchten 't uit. Storm over Europa, ondergang der beschaving. Wij buitenstaanders, kunnen slechts ademloos toeluisteren, niet wetend of alles ten slotte tot heil of onheil van Duitschland zal strekken. Laat ons hopen, dat, wanneer de tegenwoordige tijd eenmaal geschiedenis zal geworden zijn en men het verwarrende der tegenwoordige gebeurtenissen rustiger zal beschouwen, 't blijken moge, dat de naam van A dolf Hitler met gouden letteren in Duitschlandsgeschiedenis zal ingegrift zijn.

De Christelijke Kerken en het Nationaal-Socialisme 11 mei — De nationaal-socialistische revolutie in Duitschland stormt overwinnend door heel het volksleven. Zij rameit thans de poorten der Christelijke Kerk. Alles moet worden „gelijkgeschakeld", omdat immers alles uit een en dezelfde bron zijn levensvoedsel behoort te trekken. Voor den fascist is de staat alles. Mussolini schreef: „het is niet de natie, die den Staat voortbrengt. Integendeel de natie wordt voortgebracht door den Staat, die aan het

volk, dat bewust is van zijn zedelijke eenheid, een wil en daarom ook een werkelijk bestaan geeft." Voorden Nationaal-Socialist in Duitschland is het ras alles, het Duitsche ras, dat voor zijn bestaan het derde rijk behoeft, den allesregelende en allesoverheerschenden nationaal-socialistischen Staat. Van eenige souvereiniteit in eigen kring kan hier geen sprake meer zijn. En ook de Kerk zal, wil zij blijven zich moeten buigen voor den nieuwen Staat en vóór alles

zijn belangen dienen. Maar dan moet zij eerst haren werkeüjken Koning de gehoorzaamheid opzeggen. En het schijnt waarüjk alsof dit geschieden zal ook. Daar is veel in de nationale revolutie in Duitschland, dat ons zorgvol kan stemmen. Maar dit wel het allermeest.

vu-Magazine 12(1983) 5 mei 1983

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen