VU Magazine 1983 - pagina 75

Ineke Bakker

Oorlog Er blijken nog steeds mensen op deze aardbol rondte wandelen die van mening zijn dat de verhalen van Nicaragua over de dreiging van een militaire interventie vanuit Honduras niets anders dan verzinsels en leugens zijn, bedoeld om de aandacht van de bevolking af te leiden van de grote interne ekonomische problemen en om te rechtvaardigen dat de vooruitgang na drie jaar revolutie nog zo beperkt is dat deze zelfs de meest fervente sandinisten zou moeten tegenvallen. Nu is het verschijnsel dat overheden een oorlog beginnen om zo het gevoel van nationale eenheid te verhogen en het volk zijn gerechtvaardigde eisen te laten vergeten, bepaald niet zeldzaam op het Latijnsamerikaanse continent. De beruchte voetbaloorlog tussen El Salvador en Honduras uit 1969 is een treffend voorbeeld, terwijl de waanzinnige oorlog om de Malvinas (Falklands) ons een zeer recent staaltje van het fenomeen biedt. Waarom zou ook Nicaragua, geteisterd door een ernstige ekonomische crisis, niet zijn toevlucht nemen tot het beproefde redmiddel van een oorlog-op-min-of-meer-beperkte-schaal? Dat Nicaragua in grote ekonomische moeilijkheden verkeert, staat als een paal boven water. Door de lage

vu-Magazine 12(1983) 2 februari 1983

prijzen op de wereldmarkt ontvangt het land minder dollars voor zijn exportprodukten, terwijl het méér dollars moet betalen voor de snel duurder wordende grondstoffen en produkten die het importeert. Bovendien gaat dit jaar al de helft en volgend jaar zelfs tweederde van de exportopbrengst naarde afbetaling van de buitenlandse schuld. Er blijft dus steeds minder geld over voor de import van de meest noodzakelijke dingen als grondstoffen, benzine en medicijnen, om over luxe-goederen maar te zwijgen. Maar in plaats van de aandacht van het volk van deze weinig aantrekkelijke werkelijkheid af te leiden, doet de regering er juist alles aan de mensen met de neus op de feiten én op de oorzaken van de feiten te drukken. Zo stak Comandante Henry Ruiz, de ministervan Planning, in een rede tijdens de massale herdenking van de moord op Carlos Fonseca, de oprichter van het FSLN, niet onder stoelen of banken, dat er minstens twee zeer moeilijke jaren aankomen, dat vele luxe-artikelen niet meer te krijgen zullen zijn. Niettemin zijn er zeker krachten in de samenleving die er belang bij hebben, dat het volk niet leeft in de harde werkelijkheid, maar

vlucht in de zachte schijn van een droomwereld. De prijs voor het bieden van de verleidelijkste ontsnappingsweg gaat zonder enige twijfel naar de hiërarchie van de rooms-katholieke kerk en het dagblad, ,La Prensa", die ons de afgelopen maanden in een gigantische campagne de zachte schoot en het warme hart van de Maagd Maria als wijkplaats uit alle spanning en ellende hebben aangeboden. Nadat we wekenlang bedolven waren onder artikeltjes over Maria (altijd over dat slaafse, passieve vrouwtje, nooit over de Maria van het revolutionaire Magnificat), nadat we tot vervelens toe opgeroepen waren dagelijks de rozenkrans te bidden, nadat we reeds eind oktober ons gezin, twee weken later onze jongeren en de week daarop onze parochies aan de Maagd hadden moeten wijden, bereikte de campagne gisteren een absoluut hoogtepunt met de wijding van héél Nicaragua aan het Hart van de Heilige Maagd. Deze veel tijd en energie vergende aktiviteiten, die de mensen van hun werk en uit de realiteit houden, kunnen in een tijd van een dreigende militaire interventie een heersende ekonomische crisis niet anders gekwalificeerd worden dan als ,,destabilisatie-aktiviteiten" en daarmee als vorm van agressie tegen Nicaragua. En hadden zowel ,,La Prensa' ' als de hoge hiërarchie van de rooms-katholieke kerk daartoe niet vele tienduizenden dollars van Reagan en de CIA ontvangen? Wel, dat geld is dan ,,naar behoren" besteed. Bleefde agressie beperkt tot dit ideologisch geweld van de Maria-campagne, dan viel de schade nog mee, maar helaas vallen er meer vormen van agressie waar te nemen. Het duidelijkst is de militaire agressie vanuit Honduras. Honduras, in hoog tempo bewapend door de Verenigde Staten — voor 10 miljoen dollarvorigjaaren71 miljoen dollardit jaar—fungeert als oefenterrein voor Noordamerikaanse troepen en uitvalsbasis voor bendes van contrarevolutionairen.

die Nicaragua binnenvallen, mensen neerschieten of kidnappen, huizen in brand steken, oogsten vernielen, vee stelen en rap naar Honduras terugkeren. Wie er ook de primaire agressor mag zijn, het is veelbetekend dat alle doden aan de kant van Nicaragua vallen, terwijl alle gekidnapten zich aan de kant van Honduras bevinden. Schrijnend is ook de ekonimische agressie. De Noordamerikaanse multinational ,.Standard Fruit" sloot vorig jaar na uitgebreide onderhandelingen een contract voor vijfjaar met de Nicaraguaanse regering: deze laatste stelde zich verantwoordelijk voor de verbouw van de bananen op de grote plantages en zou om de kwaliteit te verbeteren een aantal investenngen doen; Standard Fruit nam het transport in dure koelschepen en de verkoop van de bananen in het buitenland voor zijn rekening. Hoewel Nicaragua zijn deel van het contract nakwam, trok Standaard Fruit zich kortgeleden volstrekt onverwachts terug, Nicaragua met een onverteerbaar hoeveelheid niet te vervoeren en dus niet te verkopen bananen en 3200 werklozen méér achterlatend. Als laatste voorbeeld noem ik de agressie in de vorm van isolatie. Hoewel Nicaragua ai talloze malen op onderhandelingen met de Verenigde Staten heeft aangedrongen en de ministervan Buitenlandse Zaken zich bereid verklaard heeft op welk tijdstip en welke plaats dan ook president Reagan te ontmoeten, heeft deze laatste op zijn recente reis alle regeringsleiders van de landen van Centraal-Amerika ontmoet — tot de genocidale president van Guatemala toe —,behalve die van Nicaragua en Panama. Politieke isolatie is ook een wapen. Dit alles — en veel wat ongenoemd blijft — rechtvaardigt de conclusie dat het niet Nicaragua is dat een oorlog probeert uitte lokken, maar dat de oorlog tégen het land in feite al begonnen is, ongeacht of dat nu wel of niet met een militaire interventie zal worden bevestigd.

69

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen