GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1983 - pagina 124

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1983 - pagina 124

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

staat voor andere denominaties. Het lage opleidingsniveau van de predikanten vindt zijn weerslag in de minimale theologische vorming van de gemeenteleden. Een probleem is tenslotte het fundamentalisme. De bijbel speelt een grote rol in het leven van vele Nicaraguanen; zeer vaak worden losse bijbelteksten gebruikt om een bepaalde situatie te verklaren of te rechtvaardigen of om een bepaalde mening te ondersteunen. Het afgaan op losse bijbelteksten zonder te zoeken naar de betekenis ervan in de kontekst of zonder te zoeken naar centrale bijbelse noties maakt mensen echter uitermate kv/etsbaar voor religieuze manipulatie. Deze vier faktoren — de culturele en ideologische penetratie, de theologische afhankelijkheid, het gebrek aan goed opgeleide pastores en het fundamentalisme — verklaren waarom de Nicaraguaanse Evangeiicos slechts zijn toegerust om de huidige gecompliceerde situatie vol religieuze manipulatie het hoofd te bieden. Hoewel men haar niet een belemmerende faktor kan noemen, wil ik nog wijzen op de diepe religiositeit van het Nicaraguaanse volk, die ertoe leidt dat Nicaraguanen over het algemeen vrij gevoelig zijn voor religieuze argumentatie (en dus in principe vatbaar voor religieuze manipulatie) en die aan de huidige diskussies een sterk emotionele impulsgeeft.

De weg naar de toekomst Nu de problemen min of meerduideiijk zijn en de faktoren, die snelle oplossing ervan in de weg staan, geanalyseerd zijn, luidt de vraag hoe de consequente christenen de problemen denken aan te pakken. Zij zijn daartoe in ieder geval zeer gemotiveerd: juist als christenen voelen zij zich verantwoordelijk zich te weer te stellen tegen de bedreigingen van de revolutie van de kant van hun mede-christenen, leden van sekten die zich al dan niet bewust laten gebruiken om het revolutionair proces te ontwrichten. Om effektief op te kunnen treden zijn zij op verschillende manieren georganiseerd, binnen de Eje Ecuménico (Raad van protestantse kerken), ANPEN (Nationale Associatie van Evangelische Pastores in Nicaragua) en CEPRES (Evangelische Commissie ter Bevordering van de Sociale Verantwoordelijkheid). Deze organisaties houden zich bezig met analyse van de situatie en theologische reflektie. Ook probeert men op grote schaal voor-

114

een recente CEPRES-bijeenkomst): — verbetering van de exegese en ontwikkeling van het hermeneutisch denken: — oecumenische samenwerking; — konkrete daden van solidariteit met het revolutionair proces (participatie in de sandinistische buurtcomités, in de gezondheidscampagne, in het vrijwillig oogsten van katoen, in de manifestaties ter gelegenheid van de derde verjaardag van de revolutie; organisatie van speciale kerkdiensten in het kader van de derde verjaardag etc. etc.)

De toekomst

(f oto Steye Raviez)

lichting te geven; de Eje publiceert wekelijks een bijbelstudie in één van de landelijke dagbladen, CEPRES laat regelmatig artikelen van theologische aard verschijnen in hetzelfde dagblad en verzorgt één keer per week een radio-uitzending Steeds vaker wordt samengewerkt met het Oecumenisch Centrum,, Antonio Valdivieso", dat hoe langer hoe meer kontakten krijgt binnen de protestantse wereld, terwijl het oorspronkelijk vooral binnen katholieke basisgemeenschappen werkte. Zeer belangrijk voor het werk aan de basis is CEPAD (Evangelisch Comité voor Hulp en Ontwikkeling), een organisatie die in 1972 vier dagen na de grote aardbeving, die de hoofdstad Managua verwoestte, werd opgericht en waarin nu 35 denominaties en 4 instellingen samenwerken. Daarmee vertegenwoordigt CEPAD 96 % van de Evangeiicos. Naast het uitvoeren van talloze praktische programma's op het gebied van gezondheidszorg, woningbouw, ontwikkeling van coöperaties e.d. probeert CEPAD vooral de rurale pastores, die in het algemeen de laagste opleiding hebben, te bereiken door over het hele land verspreid workshops en studiedagen te organiseren, waarin sociaal-politieke analyse en bijbelstudie plaatsvinden en waarin gediskussieerd wordt over de houding van de kerken ten opzichte van het revolutionair proces. Inhoudelijk centreren de aktiviteiten zich rond vier punten: — zoeken naar een eigen Nicaraguaanse theologie die bijbels, evangelisch, profetisch en authentiek Nicaraguaanszou moeten zijn (kriteria geformuleerd door dr. Juan Stam tijdens

Hoe de toekomst van de protestantse christenen eruit zal zien hangt, behalve van de politiek van de Verenigde Staten, ook af van de mate waarin zij erin zullen slagen een brede basis te vinden voor een christendom waarin ertussen revolutie en christelijk geloof geen tegenstelling, maar een vruchtbare samenwerking bestaat Zij zijn zich sterk bewust van het feit dat de ogen van vele progressieve christenen in Europa en de Verenigde Staten op hun en hun katholieke mede-christenen gericht zijn als het lichtpuntje van een authentiek christelijke participatie in een revolutionair proces. Zij werken hard aan het ontwikkelen van een eigen theologie, een eigen kerkmuziek, een goed geschoold kader, brede voorlichting. Toch ziet het ernaar uit dat de polarisatie nog zal toenemen, dat de ideologische strijd feller dan ooit gevoerd zal worden, dat de verdeeldheid binnen de kerken nog zal stijgen. Wat mijzelf betreft, ik heb mij als theologe nog nooit zo nuttig gevoeld als hier, maar ook nergens heb ik zo sterk het scherp van de snede van de religieuze manipulatie ervaren. Hier is geen tijd voor bijzaken. De laatste maanden wordt steeds duidelijker dat het gaat om een strijd op leven en dood. Het was de sandinistische commandant en minister van Binnenlandse Zaken Tomas Borge — hij noemt zichzelf geen christen, maar is niettemin de inspirerendste theoloog die er in Nicaragua rondloopt — die in een redevoering ter afsluiting van de Tweede Conferentie van Christenen voorde Vrede op 31 mei 1982 zei, dat de revolutie de theologie van de dood bestrijdt en dat ware christenen er de theologie van de opstanding tegenover stellen; Jahwe is immers de God van de levenden en niet van de doden. Laten we dat blijven volhouden!

vu-Magazine 12(1983) 3 maart 1983

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's

VU Magazine 1983 - pagina 124

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's