VU Magazine 1985 - pagina 404

Pedagoge Pauline Naber onderzocht relaties tussen vriendinnen:

Angst voor een slechte naam bekoelt vriendschap Wat doen hartsvriendinnen met hun vriendschap als één van hen een vriendje krijgt? Meestal suddert hun relatie wat door, afhankelijk van de serieusheid van de verkering. Bij een vaste verkering kan de vriendin het echter wel vergeten: er is dan geen plaats meer voor een „vijfde wiel aan de wagen". Een gesprek over vriendinnen, vrienden, discotheken en snackbars.

Roeleke Vunderink Toen Mieke haar vriend kwam vertellen dat ze geen verkering meer wou, dreigde hij haar vriendin Astrid in elkaar te rammen omdat hij dacht dat die erachter zat: Mieke: Hennie was altijd kwaad als ik zei: ik ga naar Astrid toe. Dat ik Astrid alles vertelde, was ie ook kwaad over. Astrid: Ik zie er het nut niet van in, als je langer verkering hebt, dat je dan je vriendinnen gewoon laat stikken. Want als het dan uit is, dan heb je helemaal niemand meer. Mieke: Dan zit je helemaal zonder. Twee vriendinnen, Astrid en Mieke, praten over hoe moeilijk het is om je vriendin te behouden als je een relatief vaste verkering met een jongen aangaat. Astrid en Mieke zijn twee van de 60 meisjes die figureren in het boek „ Vriendinnen" , geschreven door de sociaal-pedagoge Pauline Naber (33). Het boek bevat, naast een uitgebreide theoretische verhandeling over meisjescultuur en jongerengroepen, een verslag van interviews met meisjes van een school voor lager beroepsonderwijs in Zaandam. De interviews leiden tot de droevig stemmende conclusie dat vriendinnen elkaar laten vallen als er een vaste verkering opdoemt. Het onderzoek van Pauline Naber maakt deel uit van een omvangrijker project „Wijkplaats of IJkplaats". Een ander deelonderzoek heeft inmiddels geresulteert in een promotie: Jan Hazekamp onderzocht de vrijetijdsbesteding in jongerengroepen. De jongens en meisjes zijn afzonderlijk onderzocht. Waarom? Pauline Naber:„We onderkenden al vrij snel dat het voor de benadering van jongens en meisjes heel handig is om zowel als man én als vrouw kontakten te leggen. Ik ontdekte tevens dat ik met de geëigende literatuur over jeugdcultuur nauwelijks uit de voeten kon. Helaas was er nog nauwe-

334

Pauline Naber: „Ik ben nooit naar een disco gegaan als ze mij niet meenamen"

lijks gepubliceerd over wat meisjescultuur voor meisjes betekende, en de literatuur die er was, kwam ook nog uit het buitenland. Ik wist alleen maar dat het voor meisjes anders lag, maar hóe dan wel, daar zwijgt men over. Je moest dus de positie van meisjes als een eigen ingang kiezen om iets zichtbaar te krijgen van hun wereld. Want begrippen als ,straat', ,groep', .jeugdcultuur' (gedomineerd door jongens) staan voor hen niet centraal. Uit de interviews werd mij duidelijk dat vriendinschap voor meisjes staat voor tweerelatie en thuisgebondenheid." Jam Tamelijk uniek in het boek is de uitgebreide verslaglegging van de wijze waarop de interviews tot stand zijn gekomen. Pauline Naber beschrijft namelijk ook de moeite die het heeft gekost vóór er ook maar één in-

terview plaats kon vinden. „Doorgaans wordt dit in onderzoeken nooit beschreven", zegt ze, „de onderzoeker is op een of andere mysterieuze manier afwezig. De resultaten liggen er 'opeens'. De moeite die je moet doen, en de twijfel, zijn weggeschreven." De relatief uitgebreide rapportage heeft ook te maken met het soort soort interviews. Het gaat namelijk niet om gestandaardiseerde vragenlijsten met bij voorbeeld vragen als „op welke politieke partij heeft u bij de laatste tweede kamerverkiezingen gestemd" of de soort jam waarmee de ochtendboterham wordt belegd, maar om zaken van meer persoonlijke aard. Wil je, zoals in dit geval, van de meisjes antwoord krijgen op vragen die de relatie tot hun ouders betreffen, hun vriendinnen en hun vriendjes, dan zal er eerst een vertrouwensband moeten zijn. Daarom bezocht

VU-magazine 14e jaargang nr. 9 oktober 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen