VU Magazine 1985 - pagina 456

Het optiinisme van Van Peursen Westerse rationaliteit en de autonomie van de wetenschap Gert J. Peelen Wat was er eerder: het begeren van aanzien en macht of de begeerte naar kennis? Een vraag die men geneigd is al snel onder de categorie kip-of-eikwesties te rangschikken. Zeker is dat laatstgenoemd streven, zoals wij dat kennen onder de naam 'wijsbegeerte', de historische oorsprong is van alle wetenschappelijke disciplines. Feit is ook dat beide oeroude en typisch menselijke trekken eigenschappen zijn, die in toenemende mate met elkaar verstrengeld raken. 'Kennis is macht' geldt nu meer dan ooit. Zozeer zelfs, dat de vraag rijst of de wetenschap, waarin de zucht naar kennis sedert lang in geordende banen wordt geleid, de samenleving inmiddels niet dusdanig in haar macht heeft, dat de ooit ingeslagen weg onvermijdelijk naar de afgrond voert. Op die vraag geef ik geen antwoord", aldus de wijsgeer, prof. dr. C. A. van Peursen, die medio september jl. afscheid nam van de VU. Een gesprek met de scheidende hoogleraar in de kennis- en wetenschapsleer, over de doorslaggevende rol van de wetenschap in de maatschappelijke ontwikkeling en zijn gematigd optimisme over de uitkomst van dat proces.

372

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen