VU Magazine 1985 - pagina 206

ilKliiMlfttiMi»'"

„,.,,«j»»«i««^w^™ff'*f»

»,

Tienduizenden Nederlanders vertrokken in de na-oorlogse jaren naar een ander werelddeel om daar een nieuwe toekomst te zoeken. Moet aan hen en hun nakomelingen, voorzover ze de Nederlandse nationaliteit bezitten, alsnog het recht worden toegekend om mee te mogen stemmen bij de verkiezing van de Nederlandse Tweede Kamer? Er ligt een voorstel om de Kieswet te wijzigen, maar het parlement moet zich daarover nog uitspreken

achten wij het wenselijk dat naast het vervallen van de eis van ingezetenschap ten principale aan de wetgever de bevoegdheid wordt gegeven zodanige categorieën aan te wijzen." Daar zat wat in, vond ook het parlement. En zo kwam dan in de nieuwe Grondwettekst te staan dat de leden van de Tweede Kamer gekozen worden door de Nederlanders, die de leeftijd van achttien jaar hebben bereikt "behoudens bij de wet te bepalen uitzonderingen ten aanzien van Nederlanders, die geen ingezetenen zijn." (art. 54). Wetsontwerp De situatie is nu zo, dat de wetgever zich zal moeten uitspreken "in hoeverre gebruik zal worden gemaaift van de grondwetteliji<e mogelijkheid om bepaalde categorieën van Nederlanders in het buitenland van de verlening van kiersrecht uit te zonderen." De geciteerde woorden zijn ontleend aan de memorie van Toelichting bij een ontwerp tot wijziging van de Kieswet, die 1 november '84 aan de Tweede Kamer is aangeboden. Voorgesteld wordt in dit wetsontwerp slechts één categorie uit te zonderen: de inwoners van de Antil-

164

len. Aanvankelijk is gedacht aan méér categorieën, maar die gedachte heeft de regering naderhand laten varen. Vooral "gemakshalve" zo te zien. De vraag is nu of dat naar het oordeel van de Kamer niet te lichtvaardig is gebeurd. Bij de behandeling van deze Kieswetswijziging zal dat binnenkort blijken. Zijn er b.v. werkelijk goede gronden om mensen, die al tien, vijftien jaar geleden uit Nederland emigreerden, met de kennelijke bedoeling om zich elders een toekomst te verwerven, stemrecht toe te kennen voor de Tweede Kamer in Nederland? Wie weet hebben ze inmiddels een dubbele nationaliteit en ook elders al stemrecht. Als de Antillianen het kiesrecht voor de Tweede Kamer wordt onthouden omdat ze in de Antilliaanse Staten een eigen parlementairvertegenwoordigend lichaam hebben, dan geldt dat argument zeker voor Nederlanders, die elders stemrecht hebben verworven. Dit is nog slechts één bedenking die men zou kunnen aanvoeren tegen wat nu wordt voorgesteld. Wie het wetsvoorstel bekijkt, vraagt zich af of de consequenties van deze uitbreiding van kiesrechten wel door-

dacht zijn. Wie dacht medio de jaren zeventig b.v. aan de mogelijkheid dat in het Nederlandse parlement zoiets als de Centrumpartij zijn intree zou kunnen doen? Of aan de mogelijkheid van een emigranten partijtje. Want dat kan ook nog. Het gaat om een niet gering aantal personen. Hoeveel precies weet niemand, maar Buitenlandse Zaken schat het aantal op pim. 600.000. Zoveel zijn er althans geregistreerd, maar het kunnen erveel meer zijn. Ter vergelijking: de kiesdeler bedroeg september 1982 54.846. De verdeling van de 600.000 over de belangrijkste landen ziet er als volgt uit: Duitsland 118.000 Australië 87.000 België 76.000 Ver. Staten 60.000 Canada 50.000 Zuid-Afrika 40.000 Nw.-Zeeland 37.000 Frankrijk 19.000 Spanje 18.000 Zwitserland 10.000 Wie het lijstje overziet, bekruipt het vermoeden dat zich in sommige landen een niet gering aantal "fiscale vluchtelingen" bevindt. Wel meestem-

vu-Magazine 14(1985) 5 mei 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen