VU Magazine 1985 - pagina 349

Nederlandse immigranten in Zuid-Afrika:

Optimistisch, maar slecht geïnformeerd

Twee theologiestudenten van de VU bezochten deze zomer Zuid-Afrika. Zij verdiepten zich ook in de vraag hoe de Nederlandse immigranten in dat land de huidige slechte situatie beleven. Wat ze aantroffen waren slecht geïnformeerde, geïsoleerd levende mensen die weinig idee hebben wat er omgaat in de zwarte gebieden. Hun relaas volgt hieronder. Hans Snoek en Rommie Nauta Een half uur voordat we in Johannesburg landen, stapt er een Nederlandse zakenman op ons af met de vraag: "Hebt u zelf ook veel parfum bij u?". Hij blijkt de toegestane hoeveelheid belastingvrije parfum ruimschoots overschreden te hebben en vraagt of wij een paar flesjes Chanel no. 5 door de douane mee willen nemen. Al snel komt het gesprek op apartheid. Hij is net een paar dagen in Nederland geweest voor zaken, en heeft zich daar verbaasd over de publieke opinie. "Ik kon geen krant openslaan of er stond een artikel in over dat het zo schandalig is dat zwarten geen stemrecht hebben. De meeste zwartjes bij mij op het bedrijf weten niet eens hoe ze met een elektrisch kacheltje om moeten gaan. Hoe kun je ze dan politieke inspraak geven?" En passant vertelt hij dat het met zijn bedrijf in Zuid-Afrika voor de wind gaat. Hij maakt elk jaar dikke winsten, die voor het grootste deel overgemaakt worden naar een bankrekening in Zwitserland. "Voor als de nood aan de man komt. Ik ben er van overtuigd dat het binnen tien jaar in Zuid-Afrika definitief uit de hand loopt. Elke dag worden er bussen in brand gestoken en politiemensen gestenigd. Als dit lang doorgaat, trekken de grote bedrijven zich terug en is de chaos kompleet. Ik ben bang voor de toekomst. Niet voor mezelf, maar wel voor m'n kinderen, die hopelijk op tijd de kans krijgen ergens anders een leven op te bouwen."

Centrumpartij Deze zakenman is één van de vele tienduizenden Nederlanders, die in Zuid-Afrika leven. Niemand weet precies hoe groot de Nederlandse kolonie is. Officieel staan er bij de consulaten 40.435 Nederlandse immigranten geregistreerd. Maar, volgens consul-generaal Meijhuizen in Johannesburg moeten het er veel meer zijn. "Lang niet iedereen komt zich hier melden. De laatste jaren heeft bijvoorbeeld een vrij grote groep Nederlanders uit Zimbabwe zich hier in het land gevestigd, maar precieze gegevens daarover hebben wij niet." De voorzitter van de Federatie van

VU-magazine, 14e jaargang nr. 8, september 1985

Nederlandse Verenigingen in Zuid-Afrika, ir. G. H. Vlug, schat dat er zeker tachtig- a honderdduizend Nederlanders in Zuid-Afrika wonen. Hij denkt dat dit getal nog wel verdubbeld kan worden, als je al degenen die officieel wel de Zuidafrikaanse nationaliteit aangenomen hebben, maar nog steeds Nederlands spreken, hierbij optelt. De Nederlandse immigranten in Zuid-Afrika kwamen onlangs in het nieuws toen een aantal van hen een grote advertentie in de Telegraaf plaatste om aandacht te vragen voor de positieve kanten van Zuid-Afrika. De initiatiefnemer was de al eerder genoemde Vlug. Als we hem opbellen om een afspraak te maken, is hij in eerste instantie wat schichtig. Hij heeft slechte ervaringen met de Nederlandse pers. Een "losse opmerking" van hem dat veel Nederlanders in Zuid-Afrika wel eens op de Centrumpartij zouden kunnen gaan stemmen in 1986, is "hoogst ongelukkig en volkomen uit zijn verband gerukt" in de Nederlandse kranten gekomen, zo vindt Vlug achteraf. De mededeling dat we van de VU komen, maakt hem alleen nog maar wantrouwiger. De VU

Ir. G. H. Vlug

heeft een slechte naam bij de Nederlanders in Zuid-Afrika. Maar in zijn functie van voorzitter van de overkoepelende Federatie van Nederlandse Verenigingen is hij uiteindelijk toch bereid te praten over de situatie van de Nederlandse immigranten. "Als het maar niet over politiek gaat", voegt hij er nog even aan toe. Klaverjas-drive We worden ontvangen in het riante weekendhuis van de familie Vlug, gelegen aan een stuwmeer, anderhalf uur rijden van Johannesburg. Twee grote honden bewaken het huis. Vlug; "De Federatie is een overkoepeling van 13 Nederlandse verenigingen hier in Zuid-Afrika. Ik behoor tot de 'Nederlandse Vereniging Pretoria', die met 1.550 leden de grootste Nederlandse vereniging ter wereld is. Het voornaamste doel van deze verenigingen is het bieden van gezelligheid en sociale kontakten. Vrijwel alle verenigingen werken op dezelfde manier. We organiseren auto-rallies, kegelavonden en bridgekompetities. Je moet de mensen gewoon iets aanbieden dat ze ergens anders niet kunnen krijgen. Onze klaverjas-drives zijn bijvoorbeeld zeer populair. Het is iets typisch Nederlands. Naast deze aktiviteiten hebben we ook nog een kerkelijke kommissie die de kerkdienst op Koninginnedag en de kerstnachtdienst verzorgt. Dat laatste is een enorme happening, waar zo'n 1.200 mensen op af komen. Ook de ambassadeur is daar altijd aanwezig." Geïntegreerd De veelheid van aktiviteiten die de verschillende Nederlandse verenigingen organiseren, roept de vraag op of Nederlanders wel zo goed geïntegreerd zijn in de ZuidAfrikaanse samenleving. Consul-generaal Meijhuizen: "Mijn indruk is dat vooral de wat hoger opgeleide Nederlanders in de omgeving van Johannesburg zich gemakte keiijk assimileren met de Engelssprekende o Zuidafrikanen. Anderen, met name kerkelijke mensen, zoeken eerder kontakt met de boeren van Afrikaner komaf. Ik hoor echter vaak de klacht dat deze Afrikaners niet erg toegankelijk zijn. Vandaar dat Ne-

283

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen