VU Magazine 1985 - pagina 431

Op één na grootste uitheemse godsdienst verdient serieuze studie

Surinaams Hindoeisme in Nederland nog steeds dakloos Nog niet eens zo heel erg lang geleden konden wij het volgende bericht in de pers lezen. "De Kantonrechter van Breda heeft onlangs een Hindoe veroordeeld tot 51 gulden boete wegens milieuvervuiling." De man had ter gelegenheid van de geboorte van zijn kind een ritueel offer gebracht. De resten van dit offer, bestaande uit vegetarisch voedsel, verbrandde hij en de as wierp hij in het water. Een voorval als dit staat niet op zichzelf. Het blijkt dat veel Nederlanders nog moeten wennen aan het feit dat ze tegenwoordig in een pluriforme maatschappij wonen, waarin het Hindoeïsme de op één na grootste uitheemse godsdienst is. Gelukkig wordt alom steeds meer de behoefte gevoeld aan informatie over deze nieuwe groep landgenoten en hun oeroude godsdienst. In dit artikel willen wij eerst hun recente geschiedenis en hun cultuur globaal behandelen om daarna een aantal actuele zaken aan de orde te stellen.

Corstiaan van der Burg Hoewel velen de term "Surinamer" associëren met "Creool" is de grootste bevolkingsgroep in Suriname (circa 37 procent) niet uit Afrika maar uit India afkomstig. Toen in 1863 de slavernij in Suriname officieel werd afgeschaft, vreesden de Hollandse plantagebezitters zonder arbeiders te komen zitten. Enkele jaren later kon Nederland uit het toenmalige Brits-Indië contractarbeiders halen uit Noordoost-lndia, die via Calcutta naar Suriname werden verscheept. Op 5 juni 1873 arriveerde het eerste transportschip, de "Lalla Rookh" ("Rooswangige") in Paramaribo. Tot het jaar 1916 kwamen op deze manier ruim 33.000 mannen, vrouwen en kinderen uit alle lagen van de Indiase bevolking naar Suriname. Het grootste deel van hen keerde niet terug na de vijfjarige contractperiode en vormde aldus de basis van de Hindostaanse gemeenschap. (Hindostaans betekent Indiaas.) Emancipatie Eenmaal vrij gevestigd als kleine boeren ontplooiden de Hindostanen zich snel op alle gebied. De tijd op de plantages was voor hen in feite een slaventijd geweest, waardoor zij te lang in isolement hadden moeten leven en een achterstand in hun ontwikkeling opliepen. Vanaf de eerste weVU-magazine 14e jaargang nr. 9 oktober 1985

reldoorlog werd die achterstand op sociaal en economisch gebied dan ook met rasse schreden ingehaald. In minder dan vijftig jaar emancipeerden de Hindostanen van Brits-Indische "koelies" tot een bevolkingsgroep met gevestigde belangen in de landbouw, handel en transport. In de zestiger jaren was deze groep uitgegroeid tot de grootste in het land. Echter, toen Suriname zich voorbereidde op de onafhankelijkheid werden alle bevolkingsgroepen onzeker over hun toekomst. Dit leidde tot een massale trek naar Nederland in de zeventiger jaren, met al? resultaat een aantal van 80.000 Hindostanen en 100.000 Creolen in ons land.

Het allereerste zeüsctiip dat Brits-Indische contractarbeiders overbracfit naar Suriname

Beschouwen we de Hindostaanse groep nader, dan merken we dat het niet om een totaal homogene groep gaat. Gemeenschappelijk is de historische achtergrond van de migratie uit India naar Suriname, de afstand tot de andere etnische groepen in Suriname en de migratie naar Nederland. De etnische identiteit van de Hindostanen is dus historisch gegroeid. Cultureel zijn er echter grote onderlinge verschillen. Naast de Hindoes (76 procent) zijn er 20 procent Moslims en 4 procent Christenen. De Hindoes vormen dus verreweg de grootste groep onder de Hindostanen. In tegenstelling tot de Islam is het Hindoeïsme niet erg bekend in Nederland. We kennen de migranten uit de Islamitische landen terwijl door de recente ontwikkelingen in de Moslimwereld de belangstelling voor de Islam is toegenomen. Het is daarom van belang om wat meer aandacht te schenken aan de religieuze cultuur van deze Hindoes. Hoewel het Surinaamse Hindoeïsme is gebaseerd op de traditie van het Noordindiase Hindoeïsme, heeft het duidelijk een eigen ontwikkeling doorgemaakt. Daardoor heeft het bepaalde elementen uit de traditie verloren maar andere zelfs uitgebouwd. Zo is het kastensysteem, waarbij de Hindoes opgedeeld zijn in groepen die onderling door reinheidsvoorschriften gescheiden zijn, als sociologisch constateerbaar verschijnsel verdwenen. Rituele reinheid is voor de Hindoe van groot belang en hij zal

351

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen