VU Magazine 1985 - pagina 430

En de groeten

ontspannen sfeer en de militaire presentie is er zwijgend en eerder geruststellend dan intimiderend. In Guatemala wordt de bevolking buiten de toeristengebieden vergast op massaal door de straten rennende en luide oorlogskreten uitbrakende soldaten, terwijl een militaire fanfare voor de kazerne schetterend ieders aandacht probeert te trekken. Dit alles in een provinciehoofdstad, waar volgens een groot bord bij de stadsingang „het volk met hulp van het leger het communisme reeds overwonnen heeft". Een tweede terrein noem ik voor het gemak het niveau van de politieke bewustwording week reizen door Guatemala heeft mijn horizon verruimd en van de bevolking: ik bedoel mij Nicaragua doen zien vanuit daarmee de mate van inzicht in de Centraalamerikaanse regio. de politieke en ekonomische Ik moet zeggen: mijn oordeel is machtstrukturen van deze wereld. Ook Guatemala wordt geer niet negatiever op geworden. Levend en werkend in Ni- teisterd door een forse ekonocaragua word ik wel eens moe mische krisis — in die anderhalvan de burokratie, het prevale- ve week gingen de benzineprijzen 100 % omhoog en de munt ren van politieke kriteria, de hiërarchische strukturen en de quetzal daalde dagelijks in waarde —, maar voor talloze eenzijdige informatie. Maar vergeleken bij Guatemala is Ni- mensen is die crisis een fenocaragua — ondanks alle ellende meen dat hun zomaar overkomt en waarvan zij de oorza— mijlen vooruit op de weg naar een humane samenleving. ken niet begrijpen. Laat ik er geen onduidelijkheid In Nicaragua zal vrijwel iedere boer of marktvrouw je kunnen over laten bestaan: humaan is verhalen op een beschouwing niet hetzelfde als ontwikkeld. over de onrechtvaardige hanGuatemala is veel eerder ontdelsstrukturen in de wereld en wikkeld dan Nicaragua; er bede ekonomische boycot. Dit staat een belangrijke induverschil is niet verrassend: het striële sektor en de hoofdstad moet voor de gemiddelde Guabiedt de aanblik van een motemalteek(se) bijzonder moeiderne Europese metropool. lijk zijn zich enig inzicht te verOok is Guatemala vele malen rijker aan natuurlijke hulpbron- werven in de machtsverhoudingen op onze planeet. De krannen, terwijl de traditionele Inten lijken een aaneenschakedianen-culturen getuigen van ling van de pagina „Privé" van indrukwekkende talenten op het gebied van kunstnijverheid, „DE TELEGRAAF" en bieden tot misselijk makens toe ,,informuziek en dans. Zo bezien is matie" over schoonheidskoninNicaragua arm en achterlijk. ginnen, society-huwelijken en Waar ligt dan de voorsprong wereldvreemde lezingen van van Nicaragua? buitenlandse geleerden. De raIn de anderhalve week heb ik dio is als een samensmelting ten minste drie terreinen kunnen ontdekken waarop de Nica- van Veronica en de Evangelische Omroep en levert derhalraguaanse samenleving humave ook geen substantiële bijdraner is dan de Guatemalteekse. ge aan inzicht in de samenleHoe paradoxaal het ook moge ving. Vergeleken bij deze eenklinken, de militarisering van heidsworst is zelfs de NicaraNicaragua is humaner dan die van Guatemala. Hoewel Nicara- guaanse pers veelzijdig en informatief. gua in oorlog is tegen tien- tot zestienduizend contrarevolutio- Een derde terrein waarop Nicanairen, wordt het dagelijks leragua humaner is is dat van het ven buiten de gevechtszones politieke leven. Al is de Nicaragekenmerkt door een relatief guaanse demokratie naar wes-

van ^^m0f\^

Humaan Een immer weerkerende vraag is die hoe je het revolutionair proces in Nicaragua zo objektief mogelijk kunt beoordelen. Hoe waardeer je de vooruitgang op gebieden als onderwijs en gezondheidszorg; hoe schat je de demokratische ontwikkeling en de politieke koers van het land in, als de oorlog een vrije ontwikkeling in feite onmogelijk maakt? Hoe beoordeel je de ekonomische politiek, terwijl de regering van de Verenigde Staten een volledige ekonomische blokkade tegen het land afkondigt? In de afgelopen jaren heb ik geIteerd een oordeel te vellen op basis van zo veelzijdig mogelijke informatie uit het land zelf, waarbij ik bewust de Nicaraguaanse kontekst in aanmerking neem. Het is immers absurd bij voorbeeld het Nicaraguaanse onderwijs te beoordelen naar Nederlandse maatstaven of de demokratische ontwikkeling van zes jaar revolutie gelijk te stellen met de Nederlandse demokratische traditie van eeuwen; Nicaragua is een onderontwikkeld land, dat bovendien mateloos lijdt onder de oorlog. Negenduizend doden op drie miljoen mensen gaan een volk niet ongemerkt voorbij; er zijn wijken in Managua waar elke week een gevallen soldaat wordt begraven, en soms zeven, tien, vijftien tegelijk; een gegeven dat bij de beoordeling moet worden betrokken. Inmiddels heb ik er een kriterium bijgekregen. Anderhalve 350

terse maatstaven lang niet ideaal, de politieke partijen vertegenwoordigen tenminste de belangen van verschillende sektoren van de bevolking. In Guatemala brandde net de verkiezingsstrijd los, maar de zeven politieke partijen slaagden er niet in mij duidelijk te maken wier belangen zij precies verdedigen. Zelfs de zogenaamde „Revolutionaire Partij" lijkt eerder de belangen van een kleine linkse elite dan die van de talloze armen te representeren. Welke partij er ook aan de macht komt — als de militairen niet ingrijpen — , het lijkt mij lood om oud ijzer; de traditionele bourgeoisie blijft de lakens uitdelen, of dat nu via de ene of de andere partij gebeurt. Geef mij dan maar Nicaragua, waar ondanks de machtsvorming binnen het FSLN de stem van de armen gehoord wordt — ook al, omdat zij geleerd hebben hun stem te verheffen. Bovendien is de corruptie in Nicaragua naïef en bijna onschuldig vergeleken bij de schandalen die in Guatemala de ronde doen. Zo zou de Italiaanse geliefde van president Mejia Victores in Miami gearresteerd zijn, omdat zij bij de douane had opgegeven zes miljoen dollar bij zich te hebben, terwijl dat er bij controle dertig miljoen bleken te zijn. Toevallig precies het bedrag dat Guatemala die week ontvangen had voor de verkoop van een vijfde deel van zijn goudreserve, volgens de kranten noodzakelijk om de benzine-import voor de komende twee maanden veilig te stellen. Ik bedoel maar... Al deze positieve woorden over Nicaragua betekenen echter niet dat ik niet bezorgd ben over de toekomst. Een oorlog is dermate dehumaniserend, — hoe gerechtvaardigd de doeleinden ervan mogen zijn en hoe defensief het karakter ervan ook is — dat bij voortduring ervan een verharding van de menselijke relaties, een versterking van de hiërachische strukturen en een militair-politieke organisatie van de maatschappij onvermijdelijk zullen zijn. Ik vrees dat Nicaragua niet aan deze negatieve effekten zal kunnen ontkomen. Ineke Bakker VU-magazine 14e jaargang nr. 9 oktober 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen