VU Magazine 1985 - pagina 54

Uit de Hortus

Keker of Spaanse erwt door Daan Smit ,, Uw vee zal te dien dage op uitgestrekte weiden grazen; ende runderen en ezels, die den akker bewerken, zullen gezouten voedereten, datgezeefd is met wan en zeef." (Jesaja 30:24) ,,Neem toch met uw dienaren gedurende tien dagen de proef: men geve ons groenten te eten en water te drinken; laat dan ons uiterlijk metdatvan de knapen die de koninklijke spijze eten, door u vergeleken worden, en doe dan met uw dienaren naar uw bevinding." (Daniël1:12-13)

kweekt om zijn rijk zetmeelhoudende erwt-grote zaden. Deze worden gepoft gegeten alsook tot meel gemalen, doch het merendeel zoals wij witte of bruine bonen eten tot een voedzaam maal bereid.

De soortaanduiding arietinum van het Latijnse aries (arietis), ram, zinspeelt op degelijkenisvan hetzaad met de kop van een ram. Dodonaeus beschrijft de zaden van Cicer in zijn Cruydt-Boeck 1.644 pag.

Voederen groenten staan in beide teksten o.m. voor de gedroogde zaden van tuinbonen (Viciafaba)en kekererw/ten (Cicer arietinum); de overbekende tuin boon werd in de 11 e jaargang (1982) nr. 5 van de VU-magazine reeds behandeld; dekekerof Spaanse erwt daarentegen is in ons land een vrij onbekende. Hij behoort zoals de meeste erwte-en bonesoorten tot de familie van de vlinderbloemigen (Leguminosae). Het geslacht Cicer waarvan een 20-tal verschillende species bekend zijn, komt van nature verspreid voor over Noord-Afrika, Abyssinië, het oostelijk deel van het Middellandse Zee-gebied tot Centraal-Azië toe. In deze gebieden wordt met nameCicerarietinum, bij ons bekend alskekerof Spaanse erwt, in Engeland als chick peas, in Frankrijk als pois-chiche en in Spanje als garbanzos, op grote schaal geI num

40

842 als: ,,/n onze tael heeten dese Cicers ghemeynlijckghehoeckte oftkantighe ciceren, nae de gtiedaente van een lams hooft. De cicers te weten de ghehoeckte daer wij nu van spreken als een spijse inghenomen maecken alsoo veele winden en de opblasingen als de faba oft boone (tuinboon) van de ouders; maersij voeden 'tlichaem veelmeer ende sterckelycker. Sij geven lusttot bijslapen; men plagt oock te gelooven dat sij het saedt vermeerderen; daarom hebben sommigen de selve de hencksten 't eten ghegheven eer sij de merrien bespronghen." Cultuur De cultuur van de kekererwt is vrijwel uitsluitend mogelijk in warmere subtropische streken waarde planten onder invloed van veel zon tot volle wasdom kunnen komen en rijpe zaden voortbrengen. Alleen tijdens warme droge zomers lukt het bij ons goed volgroeide zaden te oogsten, maarde opbrengst zal niet al te veel voorstellen. Het is een eenjarig gewas dat pas gezaaid kan worden zodra de grond al flink is verwarmd door de zon. Dat is als regel paszo tegen eind mei begin juni hetgeval. Het gewas dat een hoogte van 30-40 cm kan bereiken produceert in tegenstelling tot de meeste andere erwten en bonen slechts 1 a 2 zaden per peul. Voorts is het een vrij onooglijke plant en niet bepaald een uitdaging om zelf eens te kweken!

vu-Magazine 14 (1985) 1 januari 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen