VU Magazine 1986 - pagina 329

over vier uur word

Slapeloze nachten en het Pontius Pilatussyndroom

'-

Veel artsen schrijven iegeiL beter weten inriskante slaappil voor nim Van de vijfenzeventig levensjaren die wij gemiddeld in dit ondermaanse verblijven, brengen we er zo'n vijfentwintig door in bed. Slapend, als het goed is tenminste. Maar helemaal vanzelfsprekend is dat niet. Slapeloosheid is voor veel moderne mensen een chronische kwelling die behoort tot de meest geuite klachten in de spreekkamer van de huisarts. Van de arts verwacht men dan een pilletje, want niemand laat zich graag met lege handen wegsturen. Tegen beter weten in geven veel artsen gevolg aan dat verlangen. En zo wordt er in Nederland heel wat weggeslikt om maar in slaap te geraken. Het verslag van een onthullend onderzoek dat enkele Utrechtse wetenschappers onlangs publiceerden. GertJ, P e e l e n Hoewel het een typisch twintigste eeuws probleem lijkt, dat samenhangt met het hedendaagse jachten en jagen, heeft een groot deel der mensheid, ook in het verre verleden, zich in nachtelijke uren radeloos van de ene zij op de andere geworpen. Slapeloosheid is meer dan alleen maar irritant voor de wakkerligger in kwestie. Zelfs een enkele slapeloze nacht kan een complex van narigheid veroorzaken, zoals oververmoeidheid, prikkelbaarheid, gering concentratievermogen, een verlaagde pijndrem-

VU-MAGA2iNE ~ SEPTEMBER 1986

pel, verminderde weerstand tegen allerhande infectieziekten en overgevoeligheid voor alcohol. Opmerkelijk daarom, dat het toch vaak niet de minsten zijn en waren die, onuitgeslapen, 's morgens in de spiegel met wallen onder hun ogen werden geconfronteerd. Shakespeare was, zo wil de overlevering, een slechte slaper. Van hem zijn dan ook de volgende versregels: "Geen slaapmutsje, noch mandragora, noch enig ander slaapverwekkend drankje op de wereld, zal u ooit voeren tot de zoete slaap, die u spontaan overkwam." Ook van bij voorbeeld Winston Churchill is bekend dat hij de slaap maar moeilijk kon vatten. De middelen die de slapeloze mens in het

verleden aanwendde, waren talrijk en getuigen van inventiviteit. Huismiddeltjes en rituelen moesten dienen om een zoveelste doorwaakte nacht te voorkomen. Maar succes was niet altijd verzekerd. Ook niet voor Churchill, die in hotels steeds twee bedden op zijn kamer verlangde, zodat hij midden in de nacht, wanneer het eerste door veelvuldig woelen warm en onherbergzaam was geworden, kon overstappen in het frisse tweede. Wat al die historische huismiddeltjes en rituelen tegen slapeloosheid gemeen hadden — van een warm bad, bezwerende formules en een eindje om tot kruidenthee en

287

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen