VU Magazine 1986 - pagina 151

Veertig procent geneest, maar hoe zit het met die zestig die overlijdt?

Video-controle van een bestraling (Hans van den Bogaard)

Kanker. Een gevreesde ziekte waar je zeker aan dood gaat. Als je kanker hebt kun je nooit meer een normaal leven leiden. Twee uitspraken over een ziekte die een enorme angst inboezemt, een angst die deels wordt veroorzaakt door onwetendheid. Maar niet alleen dat: ook het karakter van de ziekte lijkt een dergelijke houding in de hand te werken. Toch overleeft minstens veertig procent van de mensen die aan kanker lijden de ziekte. En vaak valt er ook mee te leven. Er blijft dan echter nog altijd zestig procent over die er wel aan overlijdt. En hoewel de wetenschap zeker vorderingen maakt is er nog zoveel onzeker omtrent oorzaken en behandeling van kanker, dat het percentage overlevenden de komende tijd niet veel zal stijgen. Er is dus alle reden het verdriet en de woede van kankerpatiënten serieus te nemen. Want het kan ten slotte iedereen overkomen. VU-MAGAZINE — APRIL 1986

Roeleke V u n d e n n k wie van de arts te horen krijgt aan de gevreesde ziekte kanker te lijden, heeft meestal het gevoel alsof er een doodvonnis wordt geveld. De ziekte heet Immers ongeneeslijk te zijn en afhankelijk van het stadium van het gezwel zou men niet langer dan een paar maanden tot enkele jaren te leven hebben. In bijna zestig procent van alle gevallen, de huidkankers uitgezonderd, is dat ook zo en overlijdt degene bij wie de ziekte werd ontdekt meestal binnen tien jaar. De overige veertig procent overleeft de ziekte echter. 'Overleven' betekent in dit geval dat er tien jaar na de behandeling geen nieuw gezwel is geconstateerd. Hoewel de sterftecijfers bij sommige andere ziekten op hetzelfde niveau, of zelfs hoger liggen (er sterven jaarlijks beduidend meer mensen aan hart- en vaatziekten dan aan kanker), heeft de kankerpatiënt altijd direkt het gevoel 'ten dode opgeschreven' te zijn. Kanker is wat dat betreft een mysterieuze ziekte die met allerlei metaforen wordt omgeven die het tot een taboe-onderwerp maken. De Amerikaanse schrijfster Susan Sontag — zelf kankerpatiënt — schrijft in haar boek 'Illness as metaphor' dat de wijze waarop men vandaag de dag tegen mensen die aan kanker lijden aankijkt, veel overeenkomst vertoont met de ideeën over tuberculose In de negentiende eeuw. Beide ziekten worden omgeven door waanbeelden die nauwelijks met de ziekte zelf

137

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen