GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1986 - pagina 75

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1986 - pagina 75

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Kuypers uittreden uit de lie Kamer is mij niet duidelijk. Ik kan er meer dan een reden voor vinden: mooie en minder fraaie. Maar wat de reden is staat mij niet helder voor den geest. Ik kan mij zo moeielijk indenken dat Dr. K. er inderdaad van af zou zien om nog ooit een leidende rol te vervullen in de actieve politiek; ik heb gedacht aan een reculer pout mieux sauter. Maar dit laatste heeft hij zich door die certificaten niet gemakkelijk gemaakt." Ook De Waal Malefijt krijgt brieven uit Batavia van die strekking. Het is overigens een van de weinige keren in het boek dat Idenburg — die overigens verre van blind was voor Kuypers fouten — zich afvraagt of Kuyper niet ook hem voor het lapje houdt. Misschien is hij pas overtuigd geraakt na het ontvangen van de brief die Kuyper hem schreef op 29 sept. 1912. „Zoo kon 't niet meer. In April hoorde ik mijn horloge nog aan beide ooren. Nu reeds in 't geheel niet meer. En dan die bange schim van mijn vader, die op mijn leeftijd reeds stokdoof en daarbij stekeblind was. Mijn zoon de predikant van Rotterdam, mijn zuster in Arnhem, mijn zoon de professor, en zelfs mijn oudste dochter tobben allen met 't gehoor. Zooals 't nu gaat, gaat 't nog met me. Als er niet teveel om heen gepraat wordt, kan ik met iemand al-

leen nog heel gewoon redeneeren; de moeilijkheid komt eerst als er andere geluiden dwars door heengaan. Vandaar dat een Afdeeling van de Kamer voor mij volstrekt ongemakkelijk was geworden, dat ik in geen Commissie meer zitten kon, en dat ik de Kamer, vooral zooals die nu is, juist op de critieke momenten niets kon verstaan, niet wist waar 't over ging, en geen woord over de zaken spreken kon. Dit nu was voor mij in mijn positie als leider, volstrekt onhoudbaar."

was door J. D. de Vries, secretaris van het Provinciaal Comité van Friesland in een brief op 5 april 1912 na het optreden in Leeuwarden: „Den man voor ons te zien, die voor ons gestreden, maar ook geleden heeft, die ons gebracht heeft, waar we zijn, die in Gods hand het middel is geweest, om uit het diensthuis ons uit de leiden, — het bracht in ons een ongekende ontroering te weeg."

Eigenlijk voelt Idenburg dat ook zo. En wellicht schuilt daarin mede de verklaring Leider waarom niet ook hij met Kuyper overhoop Dat was voor Kuyper het punt. Hij bedoel- komt te liggen. Inderdaad trekt deze zich de zijn leiderschap niet neer te leggen. Dat na 1912 in het geheel niet terug in zijn stuwas, in zijn opvatting, niet zozeer gebon- deerkamer. Niets mag er ook daarna buiten den aan een bepaalde functie, maar — zo- hem omgaan. als afgeleid kan worden uit de in 1910 in De a.r.-partijtop kreunt eronder, maar brochurevorm uitgegeven artikelen over Idenburg heeft geen enkele moeite Kuyper „Ons Instinctieve Leven" — aan een Godde- verre als zijn meerdere te erkennen. Voor lijke opdracht. Hij was de David van het ge- hem is Kuyper zijn geestelijke vader aan reformeerde volk, die Goliath had versla- wie hij ook zijn positie te danken heeft. gen en tot het leiderschap was geroepen. Prominente anti-revolutionairen die (teHem niet gehoorzamen was eigenlijk zon- recht of ten onrechte) denken dat ze het de. Het probleem was dat de a.r.-prominen- zonder Kuyper ook wel zouden hebben geten als Heemskerk, Diepenhorst, Anema, rooid, wensen dit niet te horen en zeker Bavinck, Talma, de Waal Malefijt enz. dit niet van Kuypers dochters. Als het dagblad niet aanvoelden, maar gelukkig lag dit an- De Standaard door het uitbreken van de ders bij het gewone a.r.-volk. Het was — in eerste wereldoorlog financieel in de probleKuypers idee — precies zoals verwoord men raakt en eigenaar Kuyper met de pet

De ministerstafel bij het algemeen begrootingsdebat. HAHN in de Notenkraker,

29/11 ^08.

VU-MAGAZINE — FEBRUARI 1986

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1986

VU-Magazine | 496 Pagina's

VU Magazine 1986 - pagina 75

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1986

VU-Magazine | 496 Pagina's