VU Magazine 1987 - pagina 392

'Wolferl' en zusje 'Nannerl', musicerend met vader Leopold in Parijs, november 1763

Karl Bartli:'Mocht ik in de liemel liomen dan zou ili daar allereerst naar Mozart en pas daarna naar Luther en Calvijn informeren.'

Fragment van het in Londen op achtjarige leeftijd door Mozart gecomponeerde Andantino in C (KV 15b)

W^ÊÊm^m lof te verkondigen, zelfs niet in zijn kerkmuziek. In feite, aldus Barth, deed hij dat echter juist in zijn deemoed. Mozart werd daardoor tot niets meer dan een instrument dat "eenvoudig laat horen wat hij hoort, wat blijkbaar vanuit Gods schepping op hem af komt, bij hem op komt en uit hem op welt.'' Volgens Barth is Mozart's muziek altijd perfect in balans: "Er bestaat geen licht dat niet ook het duister heeft gekend, geen vreugde waarin niet tevens leed besloten ligt, maar ook omgekeerd: geen verschrikking, woede, geklaag, zonder in enger of ruimer zin met vrede vergezeld te gaan. Geen lach zonder tranen, maar evenmin schreien zonder een lach!" Wolfgang Amadeus Mozart poneert in zijn muziek geen stellingen en hij verklankt, in tegenstelling tot Bach, geen boodschap. Mozart heeft helemaal niets te zeggen: "Hij zingt en speek slechts zonder de toehoorder iets op te dringen, een keuze of stellingname te eisen, hij laat hem volkomen vrij." De wijsheid, al VU-MAGAZINE - OKTOBER 1987

dan niet bewust door Mozart vastgelegd in zijn muziek, geeft haar geheimen pas bloot in de gehoorgang van de vrije, welwillende luisteraar. En zo zegt Earth's beschouwing over leven en werken van Wolfgang Amadeus Mozart tenslotte nog het meest over de auteur. Een strikt persoonlijke, subjectieve ontboezeming, inclusief een begeleidende 'dankbrief' aan de componist: "Wat ik aan U te danken heb is eenvoudig dit, dat ik, zodra ik U beluister, mij op de drempel van een bij zonneschijn en onweer, bij dag en bij nacht goede, weigeordende wereld overgezet en dan als mens van de 20ste eeuw telkens weer met moed (geen hoogmoed!), met vaart (geen overijling), met zuiverheid (geen saaie, verveelde zuiverheid) en met vrede (geen vrede in onledigheid) begiftigd vind. Met uw muzikale dialektiek in het gehoor is men in staat jong te zijn en oud te worden, te werken en te rusten, tevreden te zijn en treurig gestemd, kortom: te leven." Mozart is wat de toehoorder ervaart bij

het beluisteren van diens muziek; simpeler én complexer kan niet. Met die opmerking komt de slotzin uit een verhaal van Maarten 't Hart, over het naderende 'eind der tijden', ineens in een heel ander licht te staan; het enige dat de hoofdpersoon uit dat verhaal weet uit te brengen is de verzuchting: "Dan is er niemand meer om naar Mozart te luisteren." Maar 't Hart heeft op zijn beurt natuurlijk geen rekening gehouden met het Opperwezen en Zijn Mozart-vertolkende engelen... D Karl Barth: Wolfgang Amadeus Mozart; T. Wever, Franeker. Mozart (Componistenreeks); J.H. Gottmer, Haarlem

'Hij zingt en speelt slechts zonder de toehoorder iets op te dringen, een keuze of stellingname te eisen, hij laat hem volkomen vrij.' 37

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen