GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1987 - pagina 377

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1987 - pagina 377

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

die visies van individuen worden samengenomen en gevormd tot de BMH-visie. Het is veel te gecompliceerd geworden voor iemand alleen. Het beleid is in principe wel bindend voor de relatiebeheerder, maar de omstandigheden van de cliënt bepalen natuurlijk uiteindelijk het concrete beleid. De fiscale omstandigheden bijvoorbeeld, of de gezinsituatie."

H

oe dan ook, het op meer wetenschappelijke wijze benaderen van beleggen heeft misschien geleid tot een betere bestudering van risico en rendement, met daaraan gekoppeld de mogelijkheid tot voorzichtig voorspellen; het risico ze/fis daarmee beslist niet verdwenen. "Iedereen praat nu weer over beleggen", meent Stevense, "iedereen denkt dat beleggen alleen maar geld verdienen is, maar het is natuurlijk óók risico nemen. In feite is het een stuk ondernemerschap. Langzamerhand rijst ook de vraag wat men als goed resultaat moet zien ten opzichte van de te nemen risico's." Van den Berg van Saparoea: "Er zijn steeds meer cliënten die zeggen: 'ik wil dat u mij een vermogensgroei garandeert van een aantal procent per jaar.' Maar dat kunnen we natuurlijk niet. We kunnen wel een bepaald rendement garanderen, maar niet een vermogensgroei met een aantal procenten." Om cliënten een zo goed mogelijk advies te geven of hun vermogen zo goed mogelijk te beheren, moet de bank precies op de hoogte zijn van de economische ontwikkelingen en deze, als het maar even kan, ook kunnen voorspellen. Zo houdt men zich nu al bezig met de eventuele ge-

'De optiebeurs? Dat noemen wij geen beleggen; dat noennen wij gokken.'

zolang omhoog en velen horen van vrienden die wat verdiend hebben. Men wil het zelf ook eens proberen. En dan is er de optiebeurs natuurlijk. Daar kan de beginnende belegger met relatief kleine bedragen terecht." "Maar dat noemen wij geen beleggen", onderbreekt P. Stevense, "Dat noemen wij gokken; een andere manier om een gokje te wagen is stockpicking. Wij noemen beleggen als je van bovenaf vanuit een visie langzaam afdaalt en dat toepast op je risicoprofiel. Als je een willekeurig aandeel koopt en dat stijgt, dan is dat geluk, en geen beleggen. Er zit geen enkele visie achter en men gokt ook alleen maar op stijging. Wij verstaan onder beleggen het spreiden van risico's, gekoppeld aan een wereldwijde economische visie en toegepast op een continue basis door middel van een dynamische beleggingsstrategie." "Het is ook bewezen", vervolgt Van den Berg van Saparoea, "dat tachtig procent van de beleggers die fundamenteel beleggen het over een langere periode beter doen dan iemand die zomaar wat koopt. Men kan soms geluk hebben natuurlijk, maar niet op de langere termijn. Bovendien: wie veel geluk heeft zal ook weleens een fors verlies hebben geleden. En c/af hoor je nooit." Stevense tovert cijfers tevoorschijn van de beleggingsmaatschappij OBAM, gelieerd aan Bank Mees en Hope. Een maatschappij die gedegen belegt, weinig risico neemt en meer op lange dan op korte termijn denkt. Uitgedrukt in cijfers ten opzichte van de Amsterdamse en Amerikaanse effectenbeurs blijkt de OBAM het na zowel tien als dertig jaar consequent beter te doen dan de respectievelijke beurzen. Voor kleine aandeelhouders biedt zo'n maatschappij de mogelijkheid toch te beleggen en er een goed beleggingsrendement aan over te houden. Maar de meeste mensen blijken meer geïnteresseerd in de korte termijn. Zij willen bovendien graag zélf 'spelen' op de beurs, en dan kan nu eenmaal niet bij een beleggingsmaatschappij, Stevense wijst echter op het resultaat van OBAM: de aandelen zijn in dertig jaar zeven keer zoveel waard geworden. Het is dus maar de vraag wat men wil. Het beleggen van Bank Mees en Hope op wetenschappelijke basis is zeker niet uniek. Andere banken zijn er, vroeger of later, ook toe overgegaan. Wat natuurlijk wel kan verschillen, zijn de modellen die men hanteert en het beleid dat men voert alsmede de inspanningen op micro niveau, de zogenaamde aandelenanalyse. Een bank die een meer conservatief beleid voert en liet risico gemeten in de bètafactor laag houdt, zal wellicht andere resultaten bereiken dan een bank die wat meer 'waagt'. Maar hoe die verschillen op de lange termijn zullen uitpakken, valt natuurlijk nog te bezien.

volgen van de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten, eind 1988. Dan verwacht men een periode waarin de economische groei onder druk zal komen te staan in verband met mogelijke monetaire, budgetaire en fiscale maatregelen. Mogelijk zal de groei enige tijd zelfs negatief zijn, al is nog niet te zeggen wat daarmee samenhangende verschijnselen zullen zijn en wat de kenmerken zijn van de periode die daaraan vooraf gaat. Voorts beschikt de bank ook over een afdeling beleggingsresearch. Een aantal analisten bestudeert enkele ondernemingen en sectoren, op marco-economisch niveau in relatie tot andere ondernemingen in dezelfde bedrijfstak, en op microeconomisch niveau als het gaat om de balans en de verlies- en winstrekening. Dat mondt dan uit in beleggingsrapporten ter ondersteuning van het beleggingsbeleid. Als anneer ergens ter wereld een onvoorziene, erneen onderneming het in relatie tot anderen slecht doet, en stige gebeurtenis plaatsvindt, verschijnen in het Dagelijks Investment Committee besluit dat de aandekranten en op tv vaak beelden van de beurs len moeten worden verkocht, krijgen de relatiebeheerwaarop wanhopig door elkaar heenrennende mannen te ders direct opdracht met de cliënten hierover in kontakt te zien zijn die nauwlettend het scherm met de koersberichtreden. ten in de gaten houden. Wat is nu eigenlijk het gevolg van bijvoorbeeld, een moordaanslag op president Reagan, of n tijden waarin het goed gaat met de economie en dus de recente Golfoorlog? ook met de beurs, stijgt het aantal beleggers. Opeens Prof. Eijgenhuijsen, hoogleraar economie, verbaast zich wil iedereen het 'weleens proberen' op de effectenover het niet-rationele handelen van de mensen op de beurs. J.L. van den Berg van Saparoea: "De beurs gaat al beurs na een dergelijke gebeurtenis: "Het is een opmer-

W:

22

VU-MAGAZiNE - OKTOBER 1987

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987

VU-Magazine | 485 Pagina's

VU Magazine 1987 - pagina 377

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987

VU-Magazine | 485 Pagina's