VU Magazine 1987 - pagina 439

A

Moeder Bijna niets lijkt meer heilig voor feministisch-theologen. Terwijl hele generaties zijn grootgebracht met de pedagogische adviezen van Jan Waterink, geven interpretaties

/H / \ A / ^^

van het tachtiger-jaren-feminisme aan, dat die nu juist de ondergeschikte positie van de vrouw in de hand hebben gewerkt.

i ^ÊJI!ïïhj>. j ^ ^ y''^^mlll/lllj/i/f^\ ^^^'''-•'^^Ê^^'^^mi l/ili l/ff^^ Een analyse van Waterink's tijdschrift Moeder is te vinden in de onlangs verschenen bundel Moeder de vrouw en N/ \^^ ^ l^HHIi God de vader: een moeizame relatie, onder redactie van Jacobine Geel (VU uitgeverij, f 24,50). In de bundel doen leden van werkgroep feminisme en theologie aan de VU verslag van hun onderzoek naar het gezinsdenken in prol>^/^^UNy\A /iT^ - il^jH 1 1§ testant-christelijk Nederland in de twintigste eeuw. De theoloog Hans Abma onderwierp Moeder aan een nauwkeurige inhoudsanalyse.

c^*^S^P >As^^ i l i

.."iv^ nm^i -^ J

•• ^^

'^È/f^ 54^^B

Wie bedoelde Waterink als hij het over wij had? Was dat een majesteitelijk 'wij' of betekende dat zowel auteur als lezeressen? Dat laatste, meent Abma, en daardoor werden de lezeressen zodanig toegesproken dat zij nog slechts zwijgend konden instemmen. De tegenstelling tussen auteur en lezeressen werd door dit 'wij' verhuld. Door de verschillende 'lagen' van de teksten van Waterink bloot te leggen, laat Abma zien dat ' de artikelen van Waterink ook een politieke functie hadden. Zij moesten vrouwen vastleggen op een door 'wij' vastgesteld en ingevuld moederschap.

jm

(rv,gip)

IKI/^C^^KI I^^KI

iINGEZON DEN Stichting 'Herstel' (1) 1 i

1\

i

In het nummer van oktober 1987 van het VU-magazine ontdekte ik tot mijn grote verbazing een advertentie van de Stichting 'Herstel' in verband met de mogelijkheden om reizen te maken naar Zuid-Afrika en in contact te komen met land en volk aldaar. Ik meen dat genoemde advertentie totaal in strijd is met de koers van het VU-magazine en van de Vrije Universiteit zelf. Het is onmogelijk om aan de ene kant dr Beyers Naudé een ere-doctoraat te verlenen en tegelijk dergelijke advertenties toe te laten. De tijd daarvoor is voorbij en op deze wijze doen we geen recht aan de strijd van zwarte mensen vandaag in ZuidAfrika. Zelf heb ik in 1984 via de Belijdende Kring gedurende twee maanden een reis gemaakt langs een twintigtal zwarte gemeenten in ZuidAfrika. Tijdens die reis is het me heel duidelijk geworden dat er twee deuren zijn om Zuid-Afrika binnen te komen. Als je door de blanke deur

40

naar binnen gaat, hoor je niet de echte verhalen en zie je niet werkelijk wat er aan de hand is. Toen wij na onze reis aan een blanke predikant onze ervaringen vertelden, toen moest hij erkennen "dat 95 procent van de blanken in Zuid-Afrika niet hebben gezien wat jullie hebben gezien." Ik hoop dat u in een volgend nummer van het VU-magazine op deze advertentie terugkomt. Voor mij weegt een dergelijke advertentie zo zwaar, dat ik het abonnement van het blad daarvan afhankelijk stel. Jelle van Loon predikant te GroningenBeijum

Stichting 'Herstel' (2) Op het moment dat dr Allan Boesak een uitnodiging van de theologische faculteit aan de VU afslaat vanwege de 'besmette' aandelenportefeuille van de Vereniging voor christelijk wetenschappelijk onderwijs, plaatst het VU-magazine (oktober 1987) een advertentie van de Stichting 'Herstel' waarin een reis

naar Zuid-Afrika aangeboden wordt. Dat is hoogst opmerkelijk omdat een groot aantal Nederlandse periodieken. waaronder het dagblad Trouw, al geruime tijd advertenties voor dit soort reisjes naar blank Zuid-Afrika weigert. De gewraakte advertentie blonk niet uit door volledigheid. Daarom geven we wat nadere informatie. De volledige naam van de organisatie is 'Stichting tot herstel van kulturele betrekkingen Nederland Zuid-Afrika.' Reisdoel is steevast de Kruger Wildtuin en andere fraaie stukken natuur. Het verblijf bij gastgezinnen is niet alleen uit het oogpunt van kostenbesparing zo geregeld. Volgens een artikel in 'Die Kerkbode' (19junil985)isditteé'/fektief omdat hierdie persoonlike kontakt eerstehandse kennis oor Suid-Afrika gee, en dit het goeie 'Nederlandse' ambassadeurs voor ZuidAfrika tot gevolg. Verderop in hetzelfde artikel wordt de verwachting uitgesproken dat de reizigers kampvegters voor Zuid-Afrika zullen worden. Er staat niet bij voor 'blank' Zuid-Afrika. Maar dat spreekt vanzelf in dit verband.

Voorzitter van de stichting is Ir. G. Knibbe, die tevens voorzitter is van de stichting 'Geen kerkgeld voor geweld.' In het orgaan van laatstgenoemde stichting adverteert 'Herstel' regelmatig. Doet de advertentie van 'Herstel' in VU-magazine geen afbreuk aan wat doorgaans in dit blad te lezen is? Werkgroep Kairos Utrecht Naschrift redactie: De publikaties over ZuidAfrika in de afgelopen 16 jaargangen van VU-magazine hebben over de houding van de redactie ten opzichte van het apartheidsregime geen enkele twijfel laten bestaan. De advertentie van de Stichting 'Herstel' is dan ook buiten medeweten van de redactie in de kolommen van het VUmagazine terechtgekomen. Aan het plaatsen van de advertentie ligt een misverstand ten grondslag van de zijde van de afdeling advertentieacquisitie. Hoewel de redactie niet verantwoordelijk is voor de inhoud van advertenties, heeft zij wel het formele recht deze te weigeren. Dat zou in dit geval dan ook zeker zijn gebeurd. Inmiddels zijn maatregelen genomen om herhaling te voorkomen.

•^o\

fêi'i

VU-MAGAZINE - NOVEMBER 1987

•

m

^_

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen