VU Magazine 1988 - pagina 207

In februari van het vorig jaar trok een verslagFoto's geefster van de Haagse Post een tijd op met de A"''''® Ruigroi^ Marokkaanse Mohammed. Mohammed werd geboren in Amsterdam en leeft volledig op 'Nederlandse' wijze. Tot zijn vader opeens zonder werk kwam te zitten en besloot, met het gezin, terug te keren naar Marokko. Mohammed kon niet in Nederland blijven, want hij kreeg geen zelfstandige verblijfsvergunning. Wat in Nederland allemaal vanzelfsprekend was, naar de disco, brommerrijden, af en toe een biertje drinken, is in Marokko streng verboden. Een Nederlander in Marokko, maar geen toerist.

Z

H

et overheidsbeleid is tot nu toe altijd gericht geweest op integratie van allochtonen, met behoud van de eigen cultuur. De minderheden zouden hun eigen cultuur kunnen behouden, maar moesten wel toegang krijgen tot alle voorzieningen in Nederland, mèt de daaraan verbonden rechten en plichten. Dat kon tot onverenigbare situaties leiden: Turkse en Marokkaanse vaders hielden hun dochters thuis van school vanaf het moment dat zij begonnen te menstrueren, maar overtraden daarmee wèl de leerplichtwet. De verschillen in culturele achtergrond blijken veel groter te zijn dan men oorspronkelijk verwachtte. Bovendien reageerde de Nederlandse samenleving, zacht gezegd, niet bijster enthousiast op het langdurige verblijf van een steeds groter wordende groep allochtonen. Een gevolg van het tweesporenbeleid is dat veel jonge Turken en Marokkanen letterlijk 'tussen twee culturen' leven. Vaak zijn het jongeren die in Nederland zijn geboren of op jonge leeftijd hierheen verhuisden. Hun kennis van het land van herkomst bestaat alleen uit verhalen van hun ouders. Zij gaan naar school in Nederland, en komen meestal op deze wijze in kontakt met de Nederlandse cultuur waar nu eenmaal méér is toegestaan dan in Turkije of Marokko. Mocht het gezin toch onverhoopt wensen terug te keren naar het land van herkomst, dan komen deze jongeren voor enorme problemen te staan. VU-MAGAZINE—MEI 19

o langzamerhand zijn degenen, belast met het minderhedenbeleid, ook geïnteresseerd geraakt in de dagelijkse leefwereld van Turkse en Marokkaanse gezinnen, en niet alleen maar in cijfers of in methoden om de remigratie te bevorderen. Van het ministerie van Welzijn, Volkgezondheid en Cultuur kregen de sociologen Mariene de Vries en Willem van Schelven de opdracht onderzoek te doen naar de leefwereld van respectievelijk Turkse meisjes en jongens. Het onderzoek van De Vries verscheen enkele maanden geleden onder de titel Ogen in de rug. Het onderzoek naar Turkse jongens is nog niet afgerond, al is in Ogen in je rug wel een hoofdstuk opgenomen over Turkse jongens. Mariene de Vries ondervroeg 25 Turkse meisjes, in de leeftijd van 16 tot en met 24 jaar. Zij verdeelde de meisjes in twee groepen: zij die hier kort verbleven (tot vier jaar) en langverblijvers (negen jaar of langer). Eén van de vragen van het onderzoek was namelijk of verschillen te constateren waren tussen kort- en langverblijfsters.

Een gevolg van het tweesporenbeleid is dat veel jonge Turken en Marokkanen letterlijk 'tussen twee culturen' leven. Op een Nederlandse vrouw die niet veel ouder is dan de onderzochte groep, maakt het boek een verstikkende indruk. Naar onze westerse normen worden deze meisjes hevig onderdrukt en uitsluitend gezien als 'eigendom' van een vader, broer of echtgenoot. Maar mogen wij die normen dwingend opleggen? Merkwaardig genoeg is de situatie van deze meisjes voor veel Nederlandse mannen aanleiding hun dochter te verbieden met een Turk of Marokkaan thuis te komen, "want daar tel je niet mee als vrouw". Voor veel Nederlandse vrouwen ligt die situatie wezenlijk immers niet anders. Ook de verontwaardiging die in de Nederlandse kranten was te lezen over de ont17

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen