VU Magazine 1988 - pagina 4

INDE ^ ^ ^ ^

LU

nen in 1948 geen Palestijnse staat uitgeroepen op het hun toegewezen deel van het mandaatgebied? Het is een historisch feit dat de stichting van een Palestijnse staat in 1947 Hanny Penning-Segers niet door Israël, maar door de Delft Arabische landen onmogelijk is gemaakt. Wat in werkelijkheid gebeurde is dat het Palestijnse deel van het mandaatgebied door Transjordanië werd veroverd en ingelijfd. In het VU-Magazine van deTransjordanië veranderde cember 1987 las ik het artikel Palestijnse tweestrijd in Jeruza- toen, logisch, zijn naam in Jordanië - het koninkrijk was lem van Gert J. Peelen. In dat niet langer 'trans' meer. Ook artikel staan enkele fouten die Oost-Jeruzalem werd bij Jortegenspraak behoeven. Daardanië ingelijfd. Alle andere bij gaat het mij niet om de in Arabische legers kregen klop het artikel geciteerde uitspra(goddank, naar mijn oordeel), ken van profdr. P.J.I.M. de de staat Isarël werd gered en Waart, maar om opmerkingen slaagde er zelfs in zijn gronddie kennelijk uit de pen van de gebied enigszins uit te breiden, heer Peelen zelf afkomstig zijn. zij het niet met 'grote delen', Over de naoorlogse geschiedezoals de heer Peelen beweert. nis van Jeruzalem schrijft hij: De heer Peelen spreekt vervol'Met het terugtrekken van de gens over de 'claim van JordaBritse strijdkrachten (uit het nië op Oost-Jeruzalem die mandaatgebied Palestina in wordt gedeeld door de Arabi1948, ak) braken schermutsesche landen en een meerderlingen uit tussen Arabieren en heid in de moslim-wereld. Ook joden. Arabische gevechtseenzij hanteren daarbij godsheden van elders schoten hun dienst-historische argumenten, broeders in het joodse gebied maar wijzen daarnaast op het te hulp.' verdrag van de Verenigde NaHier is sprake van een grove ties waarin het gewapendervertekening van wat werkelijk hand verwerven van grondgebeurde. De heer Peelen vergebied als onwettig wordt vermeldt terecht dat Palestina in worpen'. november 1947 door de Algemene Vergadering van de Hier is sprake van een merkVerenigde Naties was verdeeld waardige gedachtenkronkel. in een Arabisch en een joods De heer Peelen moet maar deel plus een internationaal eens uitleggen waarom het gebied bestaande uit Jeruzaveroveren van Oost-Jeruzalen lem en omgeving. Hij vertelt er door Transjordanië in 1948 echter niet bij dat dit verdewèl legitiem zou zijn, terwijl lingsplan ('partition') door de hij het veroveren van Oost-JeJewish Agency, zeg maar de ruzalem in 1967 door Israël voorlopige joodse regering, verwerpt. Hetzelfde geldt voor werd geaccepteerd, maar door de gehele westoever van de de Arabische landen werd verJordaan en de Gaza-strook. worpen. Daags nadat David Voor beide gebieden geldt dat Ben Goerioen op het aan de de juridische status ervan onjoden toegewezen deel van het duidelijk is, maar in elk geval mandaatgebied de republiek lijkt het mij evident dat de JorIsraël had uitgeroepen vielen daanse aanspraken, op grond zeven Arabische legers de jonvan de door de heer Peelen ge staat aan om aan het bezelf genoemde argumenten, staan ervan een eind te maken. nergens op stoelen. Dat is dus heel wat anders dan De waarheid is dat de aan'zij schoten hun broeders in spraken van zowel Israël als het joodse gebied te hulp.' Zij Jordanië dubieus zijn. In mijn schoten inderdaad, maar niet visie behoort de westoever toe te hulp. aan de mensen die er wonen, Waarom hebben de Palestijde Palestijnen dus, in overeenlegd en ingevuld moederschap. Ik wil Waterink en mijn moeder en haar zusters in ere houden!

C5 Jeruzalem Moeder De theoloog Hans Abma onderwierp 'Moeder' aan een nauwkeurige inhoudsanalyse, zo las ik in het VU-Magazine van november 1987. Wat mij bezighoudt in deze is de vraag of Abma ook de vrouwen heeft gesproken die "zelf met eigen ogen" Moeder gelezen hebben. Er zullen zeker (hoog)bejaarde vrouwen te vinden zijn die uit eigen ervaring de 'nauwkeurige inhoudsanalyse' kunnen bevestigen of vernietigen, met hun oordeel. Ik ben nu zestig jaar. Ik weet dat mijn moeder zich abonneerde op 'Moeder' -haar vakblad, een stuk post voor haar bestemd, nu eens niet geadresseerd aan "de Heer en Mevrouw" of "fam.", enz., nee, post voor Mevrouw zelf Vrouwen en moeders die eindelijk erkend werden in hun pogen kinderen groot te brengen - eindelijk erkenning ondervonden dat hun "bezigheden zonder beroep" een vak was. Denkt u nu echt dat deze vrouwen zo dom waren dat hun enige reactie was een ...zwijgend instemmen? Hoe er nu "gedacht" wordt over Jan Wat en zijn 'Moeder' is natuurlijk niet alleen lof, eer en prijs, maar als kind heb ik ervaren dat mijn moeder het 'college' van Waterink bijzonder waardeerde, zonder dat ze het altijd met hem eens was. Wellicht dat de maatschappelijke erkenning van haar positie als vrouw en moeder de beste morele steun gaf- die zij voordien zo node gemist had - en dat is heel wat anders dan vastgelegd worden op een van hoger hand opge-

2

stemming met het besluit tot partition van de Algemene Vergadering in 1947. Oost-Jeruzalem is een ander verhaal, dat werd door de Verenigde Naties duidelijk van de partition uitgesloten. De oplossing die Hanna Siniora, de hoofdredacteur van de in Oost-Jeruzalem Palestijnse krant Al Fajr, voorstaat en die in het artikel van de heer Peelen wordt geciteerd, lijkt mij heel zinnig: 'een ongedeeld Jeruzalem dat als hoofdstad van beide landen dient'. Interessant is in dit verband de oplossing die wordt voorgestaan door de Israëlische vredesbeweging Vrede Nul: geen fysieke maar wel een administratieve scheiding van de stad, met Oost-Jeruzalem als hoofdstad van de Palestijnse poot van een Palestijns-Jordaanse federatie of confederatie en West-Jeruzalem als hoofdstad van de joodse staat Israël. Het is inderdaad alleen maar logisch de westoever van de Jordaan in federatief dan wel confederatief verband aan Jordanië te koppelen, in de eerste plaats omdat een Palestijns mini-staatje op de westoever en in Gaza voor Israël een onaanvaardbaar veiligheidsrisico inhoudt, in de tweede plaats omdat ernstig mag worden getwijfeld aan de economische levensvatbaarheid van zo'n staatje, en in de derde plaats omdat de bevolking van Jordanië - dat tot in de jaren twintig deel uitmaakte van het mandaatgebied voor zestig tot zeventig procent uit Palestijnen bestaat. De opmerking van prof. De Waart dat de PLO, door zijn status van waarnemer bij de Verenigde Naties, in feite de staat Israël heeft erkend, lijkt mij voor bestrijding vatbaar, maar dat is een ander verhaal. Het gehele artikel van Gert J. Peelen ademt door zijn eenzijdige rangschikking van de historische feiten een anti-Israëlische geest. Voor een artikel in het blad van de Vrije Universiteit acht ik dat betreurenswaardig. Arie Kuiper Amsterdam

VU-MAGAZINE—JANUARI 1988

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen