VU Magazine 1988 - pagina 373

H

nationaal bekend te maken. Hij is oera, riepen ze begin augustus, een woedend: "Laat één ding duidelijk journalist gegijzijn. Wij zijn geen rebellen. Het NDF vecht voor het recht op zelf- zeld. Nu zullen we dat cabeschikking van alle volken. Daar- nalje eens een poepje laom doe ik een dringend beroep op ten ruiken. Dat schrijft de internationale gemeenschap om maar raak, dat publiceert op basis van de geschiedenis en de geheimen van de staat en feiten te komen tot een onafhanke- van de slaapkamer, dat neemt hoogwaardigheidslijk en realistisch oordeel. In het bekleders op de korrel, NDF zijn onze verzetslegers geza- dat vertelt nooit goed menlijk groter en sterker dan het re- nieuws, dat selecteert en geringsleger. Op het slagveld kan becommentarieert de beBirma de strijd nu zeker niet meer richtgeving naar eigen winnen. Die tijd is voorbij! Daarom vooroordeel. ziet Rangoon nog maar één mo- De rechtbank had in het gelijkheid: vuil spel. In het buiten- belang van de waarheidsland wordt niet alleen de stem van vinding lijfsdwang toede centrale regering gehoord. Uit gepast op Rob van Nes, nood gedreven klopt Rangoon bij redactiechef van het Delftinternationale hulporganisaties aan. se Sufferdje. Collega Joke Maar men moet toch weten dat er Rienmeijer van die "Delftse duizenden burgers zijn vermoord. Courant" werd niet gegijBirma vertrapt onze rechten. Wij, zeld. Ik noem hun beider bijna de helft van de bevolking wor- namen maar, want zulke zaken maken (hun) jourden door de dominante Birmanen nalistieke histone, journaals tweederangs burgers beschouwd. listieke hysterie uit. Zware Met de socialistische overheersing commentaren verschenen van Ne Win kan het NDF niets te in toonaangevende blamaken hebben." den. De vrijheid van de Ton Tin zwijgt en kijkt mij door- pers stond op het spel. dringend aan. Dan, op fluistertoon, Na een etmaal stond Van schetst hij de toekomst van zijn Nes weer buiten. De burland. "De economie staat op instor- gemeester van Nootdorp ten. Het NDF zal er daarom alles maakte bekend dat een aan doen om die teaklevering aan oud-gemeenteraadslid het Thailand ongedaan te maken. Al- geheim had laten lekken. leen door een voUedige ontregeling Hij had het weer van zijn van de economie zal de socialisti- opvolger in de raad. Het sche regering gedwongen worden prijsgeven van geheimen een andere koers te varen. Het NDF die je geacht wordt op grond van ambt, beroep heeft niets tegen Thailand; onze of wettelijk voorschrift te vluchtelingen zijn welkom en wij le- bewaren is een misdrijf op veren al jaren zelf teak aan het land. grond van art. 272 StrafWij willen alleen dat dit bewind ver- recht. Geldt dat dan niet dwijnt. Wij hebben ook niets tegen voor journalisten die hun Birmanen. Het water is hen tot de bron niet willen noemen? lippen gestegen. Het duurt niet lang Neen, ten eerste omdat meer voor zij ontwaken. Dan is het journalistiek geen beroep niet te laat om samen op basis van is maar een karakterafwijeen meerpartijenstelsel een nieuwe king; ten tweede omdat je regering te vormen, waarin alle vol- tegenover de rechter juist ken gelijkwaardig vertegenwoordigd wel geheimen moet vertelzijn. Want dan is Birma een natie en len in het kader van een kunnen we eindelijk gezamenlijk strafrechtelijk onderzoek, aan de ontwikkeling van ons land tenzij je verschoningsrecht beginnen. Wij willen vrede. Door de hebt uit hoofde van je beroep, en dat hebben jourlaatste ontwikkelingen heeft het nalisten niet want ze hebNDF goede hoop dat binnen afzien- ben -zoals gezien -juist bare tijd de wapens neergelegd kun- geen beroep. nen worden." D Je zou dat allemaal prachtig kunnen regelen. Frans Welman is free-lancejournalist.

VU-MAGAZINE—OKTOBER 1988

ittl

net als bij artsen en advocaten, maar dan moetje gaan vaststellen wie er journalist is en wie niet. Een sportverslaggever? Zo'n prolurk uit de fokkerij van Henk van der Meijden? De man van het weerbehcht? Schrijvers van pretentieuze 'kolommen' in VU-Magazine? De redactie van het Nederlands Juristenblad? Als het gebeurt dat de rechter een journalist, die iets aanvechtbaars in dienst van de openbaarheid of van de omzet van de krant heeft uitgehaald, via dwangsom of lijfsdwang

ningsrecht opeist. Als journalisten dat doen verklaren ze zich tot een aparte beroepsgroep me( a//e verplichtingen vandien.. Dan gaan we echt eens kijken of er niet wat opruiming kan worden gehouden onder dat zootje ongeregeld. Maar ais ze gewoon hun grondrecht van uitingsvrijheid opeisen zoals wij die allemaal hebben, plus ons aller recht om geïnformeerd te worden, plus ons aller zedelijke plicht om tegenover de rechter onze bron te verzwijgen wanneer er een groter belang in het spel

co

Gijzeling of doodstraf!

z LU

O

CC

—>

wil dwingen zijn bronnen te openbaren, dan is steeds het geheide wapen van de pers het eensgezind schrijven van grommende artikelen over deze wanstaltige aantasting van de vrijheden van het Westen in het algemeen en van de vrijheid van de pers in het bijzonder. Meestal is justitie dan voldoende eingeschütert, en gaat het weer over. Een oplossing wordt tijdens die campagne natuurlijk nooit gesuggereerd, behalve dat journalisten verantwoordelijk dienen om te gaan met informatie die ze uit anonieme bronnen putten, onder andere door deze ook zo goed mogelijk na te lopen bij niet-anonieme bronnen, zoals meestal ook gebeurt. Maar wat n/ef moet is dat de pers een speciaal recht op nieuwsgaring of een eigen recht op persvrijheid, of-zoals gezegd - een verscho-

is (bijvoorbeeld dat van voldoende openbaarheid over zaken die de gemeenschap raken), dan is er niets aan de hand. De maand augustus: Goeree helaas uit wettelijke gijzeling ontslagen, een journalist echter gegijzeld; twee vrouwen in Duitsland 'gegijzeld' door een stelletje roofmoordenaars, een van die gegijzelden omgebracht tijdens de 'reddingsactie' door de politie (die terecht terughoudend was bij het toepassen door scherpschutters van een Gnadenschusz op de gijzelnemers); een jonge ambtenaar van het Ministerie van Justitie herinvoering van de doodstraf bepleitend (waar de Duitse collega's nu net in dat geval van hadden afgezien), zich daarbij beroepend op het uitpuilen der gevangenissen en op het gezonde volksgevoel dat uit marktvorsingen blijkt. Onze hondsdagen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen