VU Magazine 1988 - pagina 458

Prof.dr. Marten stoel in slaap. Het was voorbij toen Brouwer: in slaap j ^ wakker werd." Wat hem doet Foto Henk Thomas concluderen dat het allemaal toch wel 'mat' was. "Men is toenemend voorzichtig. Dat komt er van als een campagne gecoached wordt door mensen die meer verstand van public-relations hebben dan van politiek. Dat was vroeger toch wel anders." Hij schudt het hoofd: "Neem het debat tussen Bentsen en Quayle. Quayle merkte daarin op dat hij in sommige opzichten te vergelijken was met Kennedy, waarna Bentsen terugkaatste dat dat zeker niet zo was. Volgens mij was dat het enige niet-geregisseerde moment. Je ziet ook dat bij debatten door beide par-

raal Noriega tot hoofdonderwerpen te bombarderen. En waar was Bush? George - of liever gezegd zijn campagnestaf - hield zich in die tussentijd bezig met het uitvoeren van kleine, maar felle aanvallen op het gouverneursbeleid van Dukakis. Was Dukakis in die functie eigenlijk niet persoonlijk verantwoordelijk voor de verlofregeling die een veroordeelde gevangene in Massachusetts in staat had gesteld een vrouw aan te randen en te vermoorden? Was Dukakis eigenlijk niet een verdachte liberaU De gouverneur antwoordde met een televisiespot waarin derderangs acteurs de campagne-adviseurs van George Bush imiteerden. De zouteloosheid ten top. Dan was er nog het begrotingstekort dat van de Verenigde Staten het land met de grootste staatsschuld ter wereld maakt. Beide kandidaten waren het erover eens, dat dat zou moeten veranderen. Maar hoe dat dan wel precies zou moeten, en hoe het terugdringen van het betijen steeds meer voorwaarden voor- grotingstekort te rijmen viel met af worden gesteld; het mag niet zo, dierbare politieke beloften als een het mag niet zus. Het wordt meer en krachtige defensie, lieten beiden meer een soort toneelvoorstelHng op angstvallig in het midden. Want bedeze manier." Wat moet je dan ook lastingverhoging is ook in de Vermet vragen als: "Wie zou u de Ame- enigde Staten geen geliefd gespreksrikanen als helden aanbevelen?" onderwerp. Zelfs dit op zichzelf be"Blijft u tegen de doodstraf als uw trekkelijk harde, politieke ondervrouw verkracht en vermoord werp bleef daardoor in de lucht hanwordt?" En - aan Bush - "Kunt u gen. ook iets aardigs over meneer Duka- "Er zijn ook weinig, voor de Amerikis zeggen?" kaanse kiezer, belangrijke onderwerDie debatten zijn tegenwoordig pen op dit moment, die je kunt proslecht opgezet, vindt Brouwer. De moveren tot belangrijke discussiekandidaten reageren niet meer punten," oordeelt Brouwer. "Er is rechtstreeks op elkaar; een panel een zekere ontspanning met de van journalisten stelt de vragen. En USSR, de contacten met China zijn er wordt niet meer doorgevraagd. goed, er zijn geen recente, belangrij"De campagne-managers maken ke ontwikkeHngen in Latijns-Amerikennelijk van tevoren onderlinge af- ka, dus er blijft niet zoveel over. spraken waardoor een debat op het Irangate of Panama zijn in de visie scherp van de snede niet meer mo- van de kiezers niet zo belangrijk. gelijk is," aldus Brouwer. Even la- Dan zie je dat de kandidaten van ter, stelhger: "De vragen worden beide partijen maar heel weinig van van tevoren doorgesproken en beide elkaar verschillen. Dukakis en Bush partijen hebben veto-recht." verschillen eigenlijk voornamelijk van mening over de mate waarin ze nderdaad: vooral de matheid met elkaar overeenkomen." viel op tijdens deze race. Nixon "Het weerspiegelt zich ook in de en Carter beaamden beiden dat partijen. Beide neigen naar het middit de saaiste en oppervlakkigste den, want daar zitten de meeste zwecampagne was, ooit gevoerd. Waar vende kiezers. Het maakt niet zoveel waren de issuesl Dukakis probeerde meer uit waar je op stemt." Maar zonder enig succes Irangate en de zijn het de media-adviseurs die aanconnecties van de Republikeinse re- dringen op die voorzichtige positiogering met de Panamese drugsgene- nering? Brouwer: "Dat is denkbaar.

'Amerikanen ervaren het steeds meer als een circus; een soort Ajax-Feijenoord.'

I

4

Een campagnestaf heeft natuurlijk een vrij grote invloed. Met een advies om voorzichtig te zijn zit je natuurlijk nooit fout. Dus wordt de kat uit de boom gekeken, tot de tegenpartij een blunder begaat. Iemand die adviseert zal niet willen afgaan. Maar dat ligt in dezelfde orde als de reclamemaker van een bedrijf, die ook niet gauw van een beproefde strategie zal afwijken." Zodat deze campagne bleef steken in persoonlijke aanvallen, en misschien wel de smerigste van allemaal genoemd kan worden? "Tja - er zijn wel eens smeriger campagnes geweest."

B

rouwer is een voorzichtig man. Botweg ongelijk zal hij je niet direct geven. "Ik weet het niet," aarzelt hij in plaats daarvan. Waarop hij elegant een aantal argumenten in stelling brengt die hem stuk voor stuk doen besluiten tot een standpunt dat het tegenovergestelde is van dat van zijn gesprekspartner. "Ik weet het niet," zegt hij dus eerst, in antwoord op de vraag of uitstraling niet belangrijker is voor een politicus dan de boodschap. Waarop hij hoffelijk aan zijn tegenargumentatie begint: "Ik denk dat het een van de vele factoren is die in zo'n verkiezing een rol spelen. Maar doorslaggevend?" Hij haalt het VU-MAGAZINE—DECEMBER 1988

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen