VU Magazine 1989 - pagina 112

Is Lyotard de Cassandra van onze tijd? Of valt toch nog een lichtpuntje aan te geven?

UJ

I UJ

cc

Jean-Francois Lyotard, ontmaskeraar van 'grote vertellingen' en boodschapper van het postmodernisme. Foto Michiel Klinkhamer

gen van de kloof tussen droom en daad inspireerden.

V

olgens Lyotard is de eerste 'grote vertelling' die van de emancipatie van de redelijke mens. Door te vertrouwen op de kracht van het redelijk argument zou de mens worden bevrijd van geloof en bijgeloof en aldus worden verlicht. Dat een dergelijke mens naderhand in staat bleek, op grond van een ideologie, zijn soortgenoten op ongekend grote schaal uit te roeien, iilustreert volgens Lyotard op overtuigende wijze het intellectuele bankroet van deze vertelling. De tweede 'grote vertelling' verhaalt van de 22

emancipatie van de werkende mens die, in de communistische fase, zich de produktiemiddelen heeft toegeëigend waardoor de tegenstelling tussen kapitaal en arbeid zou zijn opgelost. De arbeidersopstand in het Berlijn van 1953, de Hongaarse opstand van 1956, de Praagse lente in 1968 zijn evenzovele voorbeelden van de ongeloofwaardigheid van ook deze vertelling. De derde vertelling schetst ons de emancipatie van een autocratische staat tot een parlementaire democratie. Lyotard memoreert onder meer 'Parijs 1968' om ook dit verhaal naar het rijk der fabelen te verwijzen. De geringe betrokkenheid van burgers bij de politiek in het algemeen, en de parlementaire verkiezingen in het bijzonder, of het verschijnsel dat rechters steeds vaker worden VU-MAGAZ(NE—MAART 1989

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen