VU Magazine 1989 - pagina 161

roe van de journalist Anthony Summers, komt een eenzame, onzekere en makkelijk te manipuleren vrouw naar voren. Een aantal mislukte huwelijken, talloze verhoudingen, diverse abortussen en een verslaving aan medicijnen waren naar haar eigen zeggen tekenen van een weinig gelukkig leven. Haar dood - zelfmoord of een ongeluk door een overdodis medicijnen - was al net zo tragisch als haar leven. De schrijfster van een biografie over de Franse filosoof Jean-Paul Sartre, Annie Cohen-Solal, bleek niet aheen een voortreflfelijk boek te hebben geschreven, maar ook nog een zeer aantrekkelijke vrouw. Na een interview in het televisieprogramma van Adriaan van Dis wist men het helemaal niet meer: kon men de schrijfster nog wel serieus nemen nu het een mooie vrouw betrof? Tegelijkertijd snelde men naar de boekhandel om zich het boek aan te schaffen. Mannelijke columnisten in verschillende kranten braken zich het hoofd over de vraag of iemand die er goed uitziet wel een goed boek kan schrijven. Een aloud dilemma in andere woorden: mooie vrouwen zijn dom en lelijke vrouwen intelligent.

I

als een heks' vaak ook daadwerkelijk als heks vervolgd, met alle verschrikkelijke gevolgen vandien. Maitresses van koningen kregen die baan omdat ze mooi waren maar konden en passant een niet geringe invloed uitoefenen op koninklijke besluiten. Voor vrouwen blijkt een maatschappelijke carrière sterk af te hangen van hun uiterlijk en het feit of zij in de smaak vallen bij een hooggeplaatst persoon. Voor mannen geldt dat zoals bekend veel minder. Hoewel: had Ronald Reagan het ook zover gebracht zónder zijn good looksl Maar ook: heeft ooit een (vice-) presidentskandidaat zoveel kritiek op zijn uiterlijk gehad als Geraldine Ferraro, die in 1984 de VU-MAGAZINE—APRIL 1989

emands uiterlijk heeft niet alleen gevolgen voor bijvoorbeeld een maatschappelijke carrière of de ontvangst van een boek; het mooi of De klokkduider van lelijk zijn kan ook iemands innerlij- de Notre Dame: enige baan voor ke gesteldheid bepalen. Dat ontdek- lelijke mensen. te de psycholoog Iman Baardman, Foto Kippa die aan dit onderwerp een proefschrift wijdde waarop hij op 2 maart aan de Vrije Universiteit promorunning mate was van Walter Mon- veerde. Ingebeelde lelijkheid gaat dale? En waarom het Margaret niet zozeer over de vraag of iemand Thatcher haar gebit veranderen, mooi of lelijk is, maar of iemand nam zij spraaklessen om 'vrouwelij- zich mooi of lelijk voelt. ker' te praten en wordt zij nooit in Baardman is psycholoog en werkt een lange broek gesignaleerd? That- als groepstherapeut in het neurosecher is juist een van de weinige centrum 'Veluweland' in Lunteren. vrouwen die het onafhankelijk van Daar kwam hij voor het eerst in hun uiterlijk hebben gemaakt, dus aanraking met het verschijnsel dat 'mooi' en 'lelijk' geen absolute en waarom toch die aanpassing? objectieve categorieën zijn, maar Uiterlijke schoonheid: het is alle- samenhangen met iemands zelfmaal mooi en aardig, maar wat le- beeld. Eén van de patiënten vroeg vert het nu eigenlijk op? Marilyn hem na afloop van een langdurige Monroe geldt als een van de mooi- opname of Baardman zich niet ste vrouwen uit de tweede helft van geërgerd had aan zijn uiterlijk. deze eeuw, maar dat uiterlijk was Maar de therapeut was niets bijzongeen garantie voor een gelukkig le- ders opgevallen. Voor de patiënt ven. Integendeel, uit haar biografie bleek dit echter een groot probleem, De geheime levens van Marilyn Mon-waarop zijn oorspronkelijke klacht 27

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen