GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1989 - pagina 323

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1989 - pagina 323

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

klaagt over zijn fototoestel, dat dienst weigert zodra er een zeldzaam dier in zicht komt.

M

aar ineens zwijgt het gezelschap. Een vreemd zwart wezentje van ongeveer een meter lang is vanuit zee het terras opgekropen. Het neemt plaats in een zonnig hoekje. Na korte tijd volgt er een soortgenoot, die zijn hoofd vertrouwelijk op de rug van de eerste vlijt. Binnen vijf minuten zijn er op het terras meer iguana's dan toeristen, ze hebben kleine bergjes gevormd op de zonnigste plekjes en kijken met een vredige uitdrukking op het gelaat in het niets. Wij brengen onze fototoestellen in stelling. Harry gaat op zijn buik liggen om close-ups te maken van hun aan punk-kapsels herinnerende koppen. Deze keer weigert zijn toestel niet. Uzi heeft vochtige ogen gekregen en zwijgt. "Que barbaro!" zegt Inez, wel tien keer achter elkaar, over een iguana die met zijn kleine handjes bovenop haar tas is geklommen. Haar zwijgzame vriend Antonio staart naar een groot exemplaar dat een deel van de staart mist: afgebeten door een haai, of bekneld geraakt onder de hakken van een toerist? Er is geen tijd om daarover te discussieren: de gids die ons deze dag Blauwvoetige Jan van Genten zal laten zien is gearriveerd en zegt dat ons bootje over vijf minuten vertrekt. We laten Edith, die tengevolge

van haar val niet kan lopen, achter onder een parasol. Ondanks alle tegenslagen die haar tijdens deze vakantie getroffen hebben - ze werd beroofd in Quito, belaagd door kakkerlakken in een drie-sterrenhotel te Guayaquil, en haar maag is van streek - kijkt ze even sereen als de haar omringende iguana's. Het zijn er zoveel dat we moeten opletten niet op hen te trappen.

I

n 1988 werden de bij Ecuador behorende, op 600 zeemijlen ten westen van het vaste land van Zuid Amerika gelegen Galapagos Eilanden door 40.000 toeristen bezocht. De meesten van hen zijn net zo voorzichtig met iguana's {Amblyrhynchus cristatus), als de gasten van Hotel 'Zon en Zee'. Ze laten zich rondvaren op een motorbootje, bezoeken onder toezicht van een door milieudeskundigen opgeleide gids kleine eilandjes en stranden, waar ze diersoorten die nergens anders op de wereld voorkomen in hun natuurlijke omgeving kunnen bekijken, en ze blijven zoet binnen de door de beheerders van dit Nationale Park uitgezette paden. Toch vormen toeristen een grote bedreiging voor de fauna van de Galapagos Eilanden. Door hun grote aantal verstoren ze soms de rust in de broedgebieden. Ze produceren afval, waarvan een deel in zee terecht komt. De bootjes en drijvende hotels waarmee ze naar afgelegen eilanden varen, vervuilen de oceaan.

"Het toerisme is een goudmijn voor Ecuador. Het brengt geld in het laatje, waarvan een deel gebruikt wordt voor natuurbescherming. Maar het zal beperkt moeten worden. Het groeit thans met ongeveer 25 procent per jaar, de zaak loopt uit de

'Binnen enkele minuten hadden we er honderden met onze knuppels doodgeslagen. Ze smaakten uitstekend.' hand." Dat zegt Daniel Evans, directeur van het Charles Darwin Research Station, een instelling met meer dan 120 medewerkers die zich bezighoudt met wetenschappelijk onderzoek en het beschermen van de zeldzame planten en dieren van de Galapagos. "Het toerisme levert werkgelegenheid op en dat leidt ertoe dat er steeds meer Ecuadorianen naar de eilanden komen. Die bevolkingsgroei vormt ook een bedreiging voor het eco-systeem. We zitten bovendien met het probleem van dieren die niet op de Galapagos thuishoren, maar meegebracht zijn door de Zee-iguana's boeren die zich hier gevestigd heb- absorberen door hun ben. Ratten en vogels eten de eieren donkere kleur veel van iguana's, schildpadden en vo- zonnestralen. De warmte wordt benut gels. Geiten bedreigen de zeldzame voor de plantensoorten. Verwilderde katten spijsvertering. en honden beschouwen een jonge Foto Richard Harrington zee-iguana als een lekker hapje". Camera Press Zeelui die in de negentiende eeuw de London

•f^-^^

-.>^

m:-^: .*.;**f?'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1989 - pagina 323

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's