GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1989 - pagina 93

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1989 - pagina 93

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

De ondergang van de Dona Paz: met zomaar een scheepsramp

FRANS WELMAN

Eind 1987 - in de drukke reisperiode rond Kerstmis waarin elke rechtgeaarde Filippijn bij voorkeur zijn familiekring opzoekt - verging een passagiersschip in kalme Filippijnse wateren. Volgens eerste schattingen waren er zeker drieduizend mensen aan boord, tweemaal de officieel toegestane capaciteit. Vanwege dit trieste record was de Dona Paz Vrouwe Vrede, in haar dagelijks bestaan een onbeduidende veerboot tussen Filippijnse eilanden - heel even wereldnieuws: nooit eerder waren in vredestijd zoveel mensen tegelijkertijd in de golven omgekomen. Hierbij zonken Titanic en Herald of Free Enterprise in het niet. Kort daarna leek het echter of, met VU-MAGAZINE—MAART 1989

Achter de ramp, eind '87, met het Füippijnse passagiersschip Dona Paz, gaat meer schuil dan het nameloze leed van de vele nabestaanden van de naar schatting vierduizend vermisten. Zo'n ramp is bijna 'gewoon', in een land waar een systeem van corruptie, vriendjespoHtiek en doofpotten spreekwoordelijk is. Het verslag van een onderzoek ter plaatse. de boot, ook de nasleep van deze onvoorstelbare scheeprsramp onder de rimpelloze golven verdwenen was. Een luwte die een fors aantal betrokkenen uitstekend van pas kwam. Alleen de nabestaanden voelden zich - en nu nog steeds - in de kou gezet: hun leed wordt stelselmatig genegeerd. Wat het verhaal van de Dona Paz nochtans belangwekkend maakt, is het feit dat het zich laat lezen als een parabel over de Filippijnse samenleving: corruptie, plichtsverzuim, vriendjespolitiek, doofpotten, bedreigingen, reputatiebeveiliging. En als altijd zijn het de armsten die aan het kortste eind trekken; rechteloos, verwaarloosd. Voor hen is dit ver-

haal nog lang niet uit. Een analyse van de achtergronden en de nasleep maakt duidelijk dat de ondergang van de Dona Paz méér was dan 'zomaar een scheepsramp'.

T

acloban City, 20 december 1987. Duizenden mensen verdringen zich op de kade van de hoofdstad van het eiland Leyte, dat vooral bekendheid geniet als de bakermat van de voormalige First Lady Imelda Marcos en haar nouveau-richehmilie, de Romualdezclan. Bewoners van het eiland, en van het tweeling-eiland Samar en het verder zuidelijk gelegen Mindanao, zijn hierheen gekomen om een plaatsje te bemachtigen op de veer-

3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1989 - pagina 93

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's