VU Magazine 1989 - pagina 317

delmatig zijn. Natuurlijk zijn ze middelmatig; dat zijn ze altijd geweest."

teit als leef- en als denkklimaat steeds meer invloed op de samenleving gekregen." "Iets anders is de vraag in hoeverre oor het overige stemt de uni- de universiteit de ontwikkeling van versitaire stand van zaken u de maatschappij stuurt. Niemand niet neerslachtig. Dat begrijp die bij zinnen is zal kunnen ontkenik tenminste uit uw stelling dat de nen dat de moderne wetenschap universiteit nu meer dan ooit het in- maatschappelijk gezien een ontellectuele en culturele centrum vangelooflijk grote rol speelt, bijvoorbeeld door gekke uitvindingen te de maatschappij is. "Ik denk dat de universiteit nu meer doen zodat we nog sneller naar de invloed heeft dan ooit tevoren. En maan kunnen en andere schitterende ik denk dan met name aan het feit vondsten zoals social engineering. dat het aantal academisch gevorm- Dat laatste is overigens al weer achden groter is dan ooit. Een veel gro- terhaald: het idee dat we met behulp tere proportie van de bevolking van de sociologie de maatschappij komt vandaag de dag met de uni- zouden kunnen omvormen. Dat is versiteit in aanraking, en dat dan op dus mislukt. Het sterkt me in de een zeer ontvankelijke leeftijd. Het overtuiging dat het aan de universibelang daarvan moet men bepaald teit toch vooral moet gaan om de scholing, en dat we de pretentie van niet onderschatten." praktische realiseerbaarheid wat "Of die jongeren daar nou veel leminder op de voorgrond moeten ren, of ze er later nou echt profijt plaatsen. Het is een volstrekte illusie van hebben, laat ik even in het midte denken dat de universiteit de weg den. Maar dat je zo'n vier tot zes zou moeten wijzen die de maatjaar van je jeugd kunt doorbrengen schappij te gaan heeft. En het lijkt aan een universiteit, en je met vrij me al helemaal ondenkbaar dat de abstracte dingen kunt bezighouden, universiteit dat zou kunnen. Dat is op zichzelf al bepalend voor je soort dromen moesten we maar opverdere leven. Het is toch een zeer geven." bevoorrechte situatie, ook al klaagt men dan graag dat men het zo druk heeft. Door het sterk toegenomen Einde gesprek. Maar op de gang, aantal studenten heeft de universi- wandelend naar de congreszaal, be-

V

VU-MAGAZINE—SEPTEMBER 1989

rijdt prof. Kossmann andermaal zijn Illustratie Aad stokpaard. Hij laakt met name de Meijer "terminologie van de sportverslaggeving" die het vertrouwde academische jargon lijkt te verdringen: ineens moeten we allemaal gaan 'scoren', zegt hij. "Elk onderzoek moet plotsehng 'grensverleggend' zijn. Grote onzin; wetenschapsbeoefening is monnikenwerk, voortborduren op bestaande patronen, hier en daar iets herdefiniëren, aanscherpen of verfijnen. En laten we nou niet doen alsof we telkens iets totaal nieuws te voorschijn kunnen toveren. Het gaat in essentie in de wetenschap niet om breekpunten en voortdurend wijzigende inzichten, maar om continuïteit. Maar ach, men zal het wel weer uitleggen als het conservatisme van een oude historicus." In de congreszaal blijkt de middagzitting reeds begonnen. De zoveelste spreker zet voor een knikkebollend publiek omstandig zijn klacht over de hedendaagse universiteit uiteen. En onstuitbaar welt het ondeugende denkbeeld op dat de universiteit het jaar 2000 wel zal halen; is het niet als centre d'excellence dan toch zeker als plek om af en toe eens vrijmoedig en ongestoord te kunnen klagen. D

7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen