VU Magazine 1989 - pagina 233

AGRICULTURA: UMA OPCAO JOVE^A

Portugal: de fado van de revolutie NICO VERBEEK

Welke richting moet de ontwikkeling van de Portugese landbouw inslaan na het mislukken van de lervorming? Als de regering haar zin crijgt wordt het platteland volgeplant met eucalyptus3omen. Een ramp, volgens deskundigen. De toerist die in Portugal de moeite neemt, behalve de zonnige stranden van de Algarve, ook de hoofdstad Lissabon met een bezoek te vereren, wordt getroffen door de fado. In de twee fraaiste wijken van de oude stad, Alfama en Bairro Alto, bevinden zich de fado-lokalen: restaurants waar bij wijze van nagerecht de liederen van wanhoop en verlangen worden opgediend. Ze worden bij voorkeur gezongen door een door het leven getekende zangeres, die het heeft over verloren liefdes, zeelieden die niet zijn teruggekeerd en die zich meer in het algemeen beklaagt over het levenslot, dat haar zo ongustig gezind is geweest. In de praktijk wordt de nietsvermoedende buitenlandse gast, die VU-MAGAZINE—JUNI 1989

door handboek of reisgids in een dergelijk fado-lokaal is binnengeloodst, niet zelden teleurgesteld. Zangeres en muzikanten draaien routineus hun repertoire af, ongemakkelijk gehuld in traditionele kledij, de ogen gericht op de klok die hen uit hun lijden zal verlossen. De fado is een afgezaagde viool geworden, de verlangens die onvervuld blijven betreffen vooral de teleurgestelde toehoorders. Wordt er dan geen echte fado meer gezongen? Jazeker, maar in gesloten lokalen waar toeristen geweerd worden en waar de Lisboëten onderling van aanstormend zangtalent genieten. Hier nog wel de gekwelde geesten en Weltschmerz, die zo typisch zijn voor de echte fado. Ondanks de

vercommercialisering van een cultureel fenomeen, zijn de echte fado en de volksaard die erin wordt uitgedrukt niet geheel verdwenen. De buitenlander wordt echter, zoals ook in het verleden gebeurde, altijd op een afstand gehouden.

L

issabon is het centrum van een voormalig imperium. Vanaf de zestiende eeuw bouwde Portugal aan een wereldrijk overzee, met kolonies in Zuid-Amerika (Brazilië) en Afrika (Angola, Mozambique). De neergang die daarna volgde werd door de Portugezen gelaten geaccepteerd en het land verborg zich achter grote broer Spanje. Het isoleerde zich van de internationale politiek en speelde 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen