GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1989 - pagina 432

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1989 - pagina 432

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

De verwachtingen van de buitenwereld maken tienermeisjes onzeker Onder elkaar vormen ze een eigen wereldje, met eigen idealen, zoals trouwen. Wie dat wil veranderen moet zijn voorlichtingscampagnes niet op de meisjes richten, maar op de buitenwereld. Waar hebben tienermeisjes het over als ze zitten te smoezen? Waarom moeten telefoongesprekken uren duren, terwijl ze elkaar net nog op school hebben gezien? En waarom gaan ze altijd met z'n tweeën naar de wc? Zodra meisjes in de puberteit komen, lijken ze onder te duiken in een wereld van meisjes-onder-elkaar. Ouders en docenten ergeren zich vaak aan het stiekeme gefluister, het gegiechel en de slappe lach. En aan de afwerende houding waarmee de meisjes toenaderingspogingen vanuit de buitenwereld beantwoorden. Volwassenen voelen zich dan buitengeFoto Peter Wolters sloten en denken dat ze worden uit- AVC/VU gelachen. 34

DIANA DOORNENBAL 7 C l oms worden ze dat inder^ ^ daad", zegt cultureel antrok-/pologe Mieke de Waal, "maar vaak ook helemaal niet. Veel tijd wordt opvoedkundig zeer verantwoord besteed. Ouders zouden er dik tevreden mee moeten zijn. En als ouders zich bedreigd voelen, dan hebben de meiden daar een mooi effect mee bereikt, want dan zijn zij de baas, terwijl ze zich eigenlijk heel verlegen en onhandig voelen." "Meisjes trainen elkaar in de sociale vaardigheden, die ze straks als volwassen vrouwen nodig hebben. Daarom wordt ook zoveel tijd be-

steed aan het observeren van elkaar en van oudere vrouwen, waarbij ze zich steeds afvragen: zou ik ook zo willen worden, of juist niet?" In haar proefschrift 'Meisjes, Een wereld apart', licht De Waal een tipje van de sluier van de tienerwereld op. Enkele jaren volgde ze voor haar onderzoek, waarop zij twee maanden geleden promoveerde, een groepje van pakweg vijftig meisjes van een katholiek lyceum in Utrecht. In haar boek noemt ze de school het Gregor. Volgens De Waal vormen tienermeisjes een subcultuur, vanwege hun gedeelde lot: een vrijwel spreekwoordelijke onzekerheid. Die onzeVU-MAGAZINE—NOVEMBER 1989

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1989 - pagina 432

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's