GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1989 - pagina 50

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1989 - pagina 50

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

geval als onveranderbaar gezien. Dan is de enige mogelijkheid die nog rest het lichaam te veranderen. En dat gebeurt dan ook bij transseksuelen, mensen die zich van een ander geslacht voelen dan waartoe zij op grond van hun uiterlijke kenmerken behoren. Dit gevoelen is onwrikbaar en niet te beïnvloeden. De eerste benoeming van een hoogleraar in de transseksuologie, aan de Vrije Universiteit, heeft bijzonder veel aandacht gekregen. Prof.dr. L.J.G. Gooren (45) wordt nog niet moe van de gedachte aan nóg een interview na de grote hoeveelheid interviews die hij al heeft gegeven. Bij alle omroepen, de EO en KRO uitgezonderd, heeft hij zijn opwachting gemaakt; vrijwel alle kranten schreven over zijn werk. De publiciteit was opvallend positief. Dat is in het verleden wel anders geweest. Negatieve reacties waren er uit medische kringen ("dit is geen echte wetenschap, het is slechts luxe en een hobby van de behandelend arts") en uit bepaalde gelovige kringen. Het argument daar heeft betrekking op het onaanvaardbare van de conclusie "dat God zich blijkbaar heeft vergist bij Zijn scheppend werk".

H

et gevoel hebben in een verkeerd lichaam te wonen, dat is hoe prof. Louis Gooren de klacht van transseksuelen beschrijft. Voor niet-transseksuelen is moeilijk te begrijpen waarom dat gevoel zo ontwrichtend is dat alleen een operatieve ingreep uitkomst zou kunnen brengen. Waarom niet de geest bij het lichaam aangepast? Prof. Gooren ver-

' e moeten inzien dat bepaalde geestelijke entiteiten net zomin als het lichaam veranderbaar zijn.' zet zich tegen dergelijke gedachten. "We hebben altijd het idee gehad dat het lichaam een gegeven is en dat daar niet aan getornd mag worden. Wat zich daar in de geest voor gedachten over vormt is plastisch en zou zich laten veranderen. Van dat denken moeten we zo langzamerhand af. We moeten inzien dat bepaalde geestelijke entiteiten net zo-

min als het lichaam veranderbaar zijn. Het is niet goed mogelijk om iemands ^(?«fi?mdentiteit - de overtuiging man of vrouw te zijn - te veranderen. Het lijkt allemaal zo simpel: je hebt een mannenlichaam en voelt je vrouw, nou, dan moet je je daar maar overheen zetten door flink op de tanden te bijten. Soms kan een portie flinkheid op geestelijk gebied wel een oplossing brengen, bijvoorbeeld bij examenvrees. Maar genderidentiteit heeft toch een soort hardheidsgehalte in de geest waar niet aan te tornen valt. Net zoals u en ik nooit twijfelen dat we respectievelijk vrouw en man zijn. Het lukt niemand om ons aan te praten dat we van een ander geslacht zijn. Dezelfde onwrikbare overtuiging hebben transseksuelen ten aanzien van hun geslachtelijke identiteit."

een beetje een meisje, maar ook een jongen. De ervaring leert dat je bij deze kinderen een hele duidelijke keuze moet maken, een beshssing moet nemen in welk geslacht je ze gaat opvoeden. En die keuze blijkt het best gemaakt te kunnen worden op grond van de uitwendige geslachtsorganen. Die bepalen in welke rol het kind het meest succesvol zal zijn, als man of als vrouw. Hieruit blijkt dus dat het mogelijk is iemand een geslachtsidentiteit 'aan te leren' of te programmeren. Iemand kan op grond van de genetische informatie mannelijk zijn en testes hebben, maar over vrouwelijke uitwendige geslachtsorganen beschikken. Deze mensen voelen zich op en top vrouw, trouwen ook, maar kunnen uiteraard geen kinderen krijgen. Een van mijn patiënten is een bekende klassieke zangeres. De chroVoor ons is dat erg moeilijk te begrij-mosomen blijken er in dit geval niet veel toe te doen wat betreft de gepen. "Het is niet te begrijpen. Niet echt. slachtsidentiteit. Men kan dus een Zelfs na twaalf jaar werken met genderidentiteit induceren die voor transseksuelen kan ik wel inzien dat een deel losstaat van de biologie." mensen die geslachtsverandering Het is van belang bij kinderen met willen, maar daarbij houdt het ook onduidelijke geslachtsorganen de op. Ik kan het niet invoelen. Ik kan 'keuze' zo vroeg mogelijk te maken. hooguit accepteren dat er mensen "Wanneer je de beshssing uitstelt tot zijn die oprecht zijn als ze je vertel- kinderen vier a vijfjaar zijn", aldus len dat ze in het verkeerde lichaam prof. Gooren, "krijgen ze een genderverwarring en weten ze niet of ze zitten." nu een jongetje of een meisje zijn. Ze hebben niet het gevoel ergens anneer men zich bezig- thuis te zijn. Dat is misschien koren houdt met het verschijnsel op de molen van feministes of antransseksualiteit komt na- drogyne mensen die zich afvragen of tuurlijk ook de vraag aan de orde het nu zo belangrijk is man of naar de vorming van de menselijke vrouw te zijn. Maar dat blijkt zéér seksualiteit op zich. Wat is daar in- belangrijk. Je kunt je wel androgyn middels over bekend? voelen, maar dan moet je je wel Prof. Gooren: "Daar weten we eerst thuisvoelen in je eigen lieigenlijk nog heel weinig van af. De chaam." mens komt als een soort ongeprogrammeerde computer op aarde. Die computer wordt in de loop van angt daarmee ook samen het leven, maar vooral in de eerste hoe wat wij mannelijkheid en jaren, geprogrammeerd. Bepaalde vrouwelijkheid noemen, ontbanen in de computer worden wel staat? geprogrammeerd; andere niet. Zo is Prof. Louis Gooren: "Dat is voor er ook ergens een circuit waarin een belangrijk deel natuurlijk ook vrouwelijkheid of mannelijkheid cultureel bepaald. Mannelijkheid of wordt vastgelegd. En dat wordt bij vrouwelijkheid is wat wij zelf uittransseksuelen op een of andere ma- stralen en hoe anderen ons vervolnier verkeerd geprogrammeerd." gens percipiëren. Dat is aan cultureVolgens Gooren is men dit laatste te le waarden onderhevig en wisselt weten gekomen dankzij onderzoek zelfs per klasse. Uit een Amerikaans naar interseksen, ook wel hermafro- onderzoek bleek dat de lagere klasdieten genoemd. "Dat zijn kinderen sen vrouwen uit hogere klassen die met heel onduidelijke geslachts- 'manwijven' noemen en mannen organen ter wereld komen. Het lijkt 'verwijfde types'. Met transseksuali-

W

H

VU-MAGAZINE—FEBRUARI 19

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1989 - pagina 50

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's